پروژه‌ی غرب برای تاسیس دولت-ملت کوردستان بزرگ بر اراضی غیر کوردنشین
مشکل اقلاً ما، فدرالیسم در سوریه نیست. کوردها اصولاً و به لحاظ تئوریک محقند که بر اراضی کوردنشین در سوریه و عراق و ایران، حتی تورکیه دولت فدرال خود را تاسیس کنند. مشکل فعلی، تلاش برای ایجاد دولت کوردستان بر اراضی غیر کوردنشین، آن هم به زور سلاح و با حمایت دول استعمارگر غربی است. این قسمت است که در یک صد سال اخیر از طرف غربیان مصراً پیگیری می‌شود و شدیداً بار و سائقه و خصلت ضد تورکی، امپریالیستی و کولونیالیستی حتی ضد مسلمان دارد و بی ربط به فدرالیسم و ... است.
دولت‌های غربی مصمم هستند دولت کوردستان بزرگ را که بخش بزرگی از آن بر سرزمینهای تورک‌نشین و عرب‌نشین خواهد بود تاسیس کنند. پروژه‌ی ایجاد دولت-ملت کوردستان، پنجمین پروژه‌ی دولت-ملت‌سازی غربیان در منطقه‌ی ما در دو قرن گذشته است که همواره با اشغال و الحاق سرزمینهای تورک‌نشین همراه بوده است:
-نخست
پروژه‌ی ضد تورک دولت-ملت ایران-فارسی با ساقط کردن قاجارها که کاملاً موفق شد
-دوم
پروژه‌ی ایجاد آسورستان که در سایه‌ی مداخله‌ی اوردوی عوثمان‌لی ناکام ماند
-سوم
پروژه‌ی تاسیس دولت ارمنستان بزرگ که پروژه‌ای نیمه‌موفق بود، چون که به سبب
مداخله‌ی عوثمان‌لی نه‌توانست آناتولی شرقی و شمال غربی ایران را آن گونه که وعده
داده شده بود به دولت تازه تاسیس ارمنستان در قفقاز ملحق کند
-چهارم
پروژه‌ی دولت-ملت یهودی اسرائیل که در ذات خود پروژه‌ای ضد تورک نه‌بود و نیست،
اما از آن‌جائی که در سرزمینهای مسلمان منطقه و با حمایت غربیان تاسیس گشت در
اینجا ذکر شد
-پنجم، پروژه‌ی تاسیس دولت-ملت کوردستان که به سبب اشغال سرزمینهای تورک‌نشین (و عرب‌نشین) در ایران، تورکیه، سوریه و عراق و ادعای ارضی بر آن‌ها، یک پروژه‌ی ضد تورک است....
اکنون ٩٩ درصد مراکز سیاسی غرب حامی کوردها مخصوصاً گروه‌های مسلح آن‌ها هستند و علناً این گروه‌های مسلح را متفق خود می‌نامند. سیاست‌های غلط اردوغان در دو دهه‌ی اخیر باعث شد که نوعی سینرژی و هم‌سویی و هم‌گرایی گسترده و اتحاد قوا و عمل بین عناصر ضد تورک غربی، مراکز مسیحی افراطی، موسویان افراطی، راست‌گرایان افراطی، چپ‌گرایان افراطی، نژادپرستان سفید و نئونازیست‌ها ... به علاوه‌ی طیف‌های گوناگون مساله‌دار با تورک‌ها اعم از ارمنی و یونانی و فارس و روم و آسوری و کورد و مانقورت‌ها (تورک‌های چپ ایرانی، آزربایجان‌گرایان پان‌ایرانیست، آزربایجان‌گرایان استالینیست)، (و در تورکیه کمالیست‌ها، اولوسال‌جی‌ها، علوی‌ها، گولن‌چی‌ها، ....) به‌وجود بیاید. و این بسیار خطرناک است. زیرا هر وقت این‌گونه سینرژی و هم‌سویی و هم‌گرایی گسترده و اتحاد قوا و عمل بین دشمنان رنگارنگ و متعدد تورک ایجاد شده، منجر به متلاشی گشتن یک دولت تورک (قاجار با مشروطیت، عوثمان‌لی در جنگ جهانی اول، ...) شده است.
به
همین دلیل ضروری است که تورکیه به سرعت در سیاست‌های نادرست خود بازنگری اساسی
کرده، هم‌گرایی فوق العاده خطرناک مذکور بین بازی‌گرایان متعدد جهانی و منطقه‌ای
ضد تورک را از هم فرو به‌پاشد. از جمله با بازگشت سریع به نورم‌های سکولاریسم
واقعی، دولت‌مداری دموکراتیک و لیبرال، تَرکِ اسلام‌گرایی سیاسی - سنّی‌گرایی فرقه‌ای
- امّت‌گرایی اوتوپیک در سیاست‌های داخلی و خارجی، تَرکِ دشمنی بی معنی و هم‌زمان
با غرب و اتحادیه‌ی اوروپا و آمریکا و اسرائیل و دشمن تراشی‌های جدید ....
No comments:
Post a Comment