سوزاندن کتب موسوی-یهودی توسط شاه عباس حقیر

 سوزاندن کتب موسوی - یهودی توسط شاه عباس حقیر

 

 

مقاله‌ی اصلی: 

قومیت‌گرایی افراطی فارسی و مراسم کتاب‌سوزی - «جشن مقدس کتاب‌سوزان» ‌ آذر سال ١٣٢٥ (دسامبر ١٩٤٦) در آزربایجان توسط دولت پهلوی - ارتش ایران

http://sozumuz1.blogspot.com/2015/12/blog-post_22.html

شاه عباس اول به لحاظ تباری نیمه تورک (از طرف پدری) و نیمه مازنی (از طرف مادری)، و یکی از ضد تورک‌ترین شاهان خاندان صفوی و دولت قیزیل‌باش، بلکه تاریخ است. وی ماشه‌ی داوطلب دولت‌های استعمارگر و صلیبی اوروپایی بود و در خوش خدمتی به آن‌ها هیچ فرصتی را برای ضربه زدن از پشت به امپراتوری عثمانلی و مسلمانان از دست نمی‌داد. شاه عباس اول که یک کریتپتو مسیحی منسوب به کلیسای ارمنی بود و امتیازات و اختیارات بی شمار و فوق العاده‌ای به مسیحیان اتباع خود و مسیحیان اوروپایی قائل شده بود، از هیچ ظلم و بی عدالتی و ستم بر مسلمانان و تورک‌ها دریغ نمی‌کرد.

دلیل آنکه در تاریخ‌نگاری ایران‌گرا و تاریخ‌نگاری آزربایجان‌گرا، شاه عباس اول با عنوان «کبیر» یاد می‌شود، تورک‌ستیزی و عثمانلی‌ستیزی او است. عینا به همین دلیل، در تاریخ‌نگاری تورک و همچنین در نوشته‌های اینجانب او «شاه عباس حقیر» نامیده می‌شود.

او شخصی سادیست بود و در سال‌های حاکمیت خود مرتکب جنایات و خونریزی‌های وحشیانه‌ی بسیاری از جمله چند نسل‌کشی شده است. از جمله «نسل‌کشی سنّی‌ها» (تورک و تاجیک و ...)، «نسل‌کشی تورکمان‌ها» (قاراقویون‌لوها، آغ‌قویون‌لوها، ...)، «نسل‌کشی قیزیل‌باش‌ها» (تورکمانان موسس دولت قیزیل‌باش بر مذهب غالی علوی تورکی)، «نسل‌کشی گروه‌های مسلمان هترودوکس دیگر» مانند نقطویان و منسوبین به طریقت‌های صوفی، و «نسل‌کشی یهودی‌ها - موسوی‌ها».

سوزاندن کتب موسوی-یهودی توسط شاه عباس حقیر

یکی دیگر از نمونه‌های کتاب‌سوزانی با انگیزه‌های نفرت نژادی و بنیادگرایی دینی، واقعه‌ی سوزانیده شدن کتب یهودی - موسوی به امر شاه عباس اول (حقیر) به بهانه‌ی وجود مطالب مربوط به سحر و جادوگری در آن‌ها است. این ادعا یک دروغ بود، زیرا در دین موسوی سحر و جادو اکیدا تقبیح و ممنوع شمرده شده است.

سوزاندن کتب موسوی - یهودی به امر شاه عباس اول را می‌باید در متن کتاب‌سوزی‌های کلیسای مسیحی به شمار آورد. شاه عباس اول که آلت فعل بی اراده‌ی دولت‌های استعماری اوروپایی، و مخفیانه به دین عیسوی کلیسای ارمنی درآمده و یک کریپتو مسیحی بود، تحت تلقینات ضد موسوی شدید کلیسای مسیحی - ارمنی، و در متابعت از سنت یهودآزاری و آنتی سمیتیزم اوروپایی، یهودیان را مادون انسان می‌شمرد و با آن‌ها دشمنی عمیق داشت. او می‌‌گوید: «خوانده‌ام که قوم یهود [عیسی را] به خاجش کشیدند، به همین سبب از این قوم تنفر بسیار دارم».

تاثیر مسیحیت بر تشیع در دو حوزه برجسته است. نخست ورود بعضی از تعالیم و آموزه‌ها و سنن و مراسم مسیحیت عمدتا از طریق کاتولیسیسم و مخصوصا کلیسای ارمنی، هم به گونه‌های قیزیل‌باشی و بک‌تاشی مذهب علوی تورک (تثلیث، مقام خلیفه‌گی در قیزیل‌باشی‌گری، ....) و هم به شیعه‌ی امامی فارسی (صنف روحانی، بسیاری از مراسم و رسومات عزاداری‌ شیعیان، ...)؛ دومی عجین شدن تورک‌ستیزی و یهودی‌ستیزی و ارمنی‌پرستی به شیعه‌ی امامی (و به درجه‌ی معینی به مذهب علوی قیزیل‌باشی)، در حدی که تورک‌ستیزی و یهودی‌ستیزی و ارمنی‌پرستی را ذاتی شیعه‌ی امامی فارسی کرده است. این وجه دوم را ایدئولوژی آزربایجان‌گرایی هم عینا به ارث برده است. یهودی‌ستیزی گروه‌هایی از آزربایجان‌گرایان معاصر مخصوصا از ناحیه‌ی مرکز و شرق آزربایجان به سبب رسوبات شیعی در این دسته‌جات است‌.  (منظور از گونه‌ی قیزیل‌باشی مذهب علوی تورکی، جریان غالی دوازده امامی در میان تورکمانان آناتولی و تورک‌ایلی به رهبری شیخ حیدر و شاه اسماعیل و ... است که به شدت ضد عثمانلی و ماشه‌ی صلیبیان بود. در مقابل گونه‌ی قاراقویون‌لوی مذهب علوی تورکی که یک جریان غالی دوازده امامی عثمانلی‌دوست و متفق آن‌ها بر علیه صلیبیان در میان تورکمانان بود است. بقایای گونه‌ی قاراقویون‌لوی مذهب علوی تورک که جهان‌شاه قاراقویون‌لو هم منسوب به آن بود، امروز در تورک‌ایلی، در استان‌های آزربایجان غربی و همدان هنوز باقی است). 

دشمنی و خصومت ارمنیان با یهودیان که شاه عباس حقیر هم آن را از مذهب جدید گریگوری ارمنی‌اش عینا قبول کرده بود، ریشه‌های تاریخی عمیقی دارد. این دشمنی و خصومت در آن حد بود که در فرهنگ قدیم یهودی – موسوی، ارمنیان اغلب به صورت «عمالیق» (Amalek) شناخته می‌شدند. عمالیق در انجیل عبری و یا تاناخ – میقرا (مرکب از تورات، نَویعیم، کَتوُویم) به مفهوم «قومی که دشمن سرسخت اسرائیلیان بود» است[1].

شاه عباس اول شخصی سادیست بود و از زجرکش کردن مظلومین لذت می‌برد. او با یهودیان – موسویان هم با خشونت فوق العاده رفتار می‌کرد، کتاب‌های دینی‌شان را می‌سوزاند، آن‌ها را از شهرها اخراج می‌کرد، مجبور می‌ساخت نشان و لباس مخصوص تحقیرآمیز بپوشند، به جرم جادوگری و دعانویسی و ... به دار می‌آویخت و یا با بهانه‌های پوچ و واهی دیگر به قتل می‌رساند. شاه عباس برای مجبور کردن یهودیان-موسویان به گرویدن به تشیع، آن‌ها را زنده زنده جلوی سگ‌های درنده و وحشی که مخصوصا برای دریدن و خوردن محکومان تربیت شده بودند می‌انداخت و سگ‌ها آن بیچاره‌گان را تکه پاره می‌کردند. [2]...

---

[1] Amalek (/ˈæməlɛk/;[1] Hebrew: עֲמָלֵק, 'Ămālēq, Arabic: عماليق 'Amālīq) was a nation described in the Hebrew Bible as a staunch enemy of the Israelites.

https://en.wikipedia.org/wiki/Amalek#:~:text=Amalek%20(%2F%CB%88%C3%A6m%C9%99,of%20Amalek%2C%20which%20they%20inhabited.

Armenia is also sometimes called Amalek in some sources, and Jews often referred to Armenians as Amalekites.

https://www.jewishvirtuallibrary.org/armenia

Armenians and Greeks considered as Amalekites by jews.

https://www.stormfront.org/forum/t165201/

[2] قسمت‌های متعدد در کتاب «ایرانیان یهودی». گزارش علی اصغر مصطفوی، با همکاری آتوسا مصطفوی. ١٣٦٩

برای مطالعه‌ی بیشتر:

 

سوزاندن کتب موسوی - یهودی توسط شاه عباس حقیر

https://sozumuz1.blogspot.com/2022/03/blog-post.html

شاه عباس «حقیر»، تورک‌ستیزترین شاه خاندان صفوی

https://sozumuz1.blogspot.com/2023/03/blog-post.html

شاه عباس حقیر (اوّل)، گردن زدن اسرای تورک‌ با شمشیر محض خودشیرینی برای صلیبی‌یان

https://sozumuz1.blogspot.com/2021/02/blog-post_18.html

«شاهسون‌ها – شاهی‌سئوه‌ن‌ها» و سیاست «تورک علیه تورک» شاه عباس اول

http://sozumuz1.blogspot.com/2016/10/blog-post_27.html

پشت کردن خاندان صفوی به تورک‌ها و قیزیل‌باشان

https://sozumuz1.blogspot.com/2016/10/blog-post_28.html