ترکيه و آزربايجان
آينده‌اي جز عضويت در ناتو و اتحاديه‌ي اروپا ندارند.
وقتي قبرس در جنوب
ترکيه و گرجستان در شرق ترکيه مي‌توانند عضو اتحاديه اروپا و يا نامزد آن باشند، البته
ترکيه هم مي‌تواند.
اروپا يک مفهوم
سياسي و ارزشي، علاوه بر جغرافيائي است. کشورهائي که بويژه در دوران جنگ سرد اروپائي
شمرده مي‌شدند، يعني کشورهاي درغرب اورال روسيه شامل قفقاز و پيرامون درياي سياه همه
اروپائي‌اند.
علاوه بر آن همه‌ي
اعضاي غير آمريکائي-کانادائي ناتو هم اروپايي‌اند
ترکيه به دلايل
انساني و سياسي و تاريخي بي‌شمار امکان تبديل شدن به يک قدرت، در خارج اروپا را ندارد.
پرسپکتيو عضويت
در اتحاديه‌ي اروپا و پيوندهاي ارگانيک با آن موتور محرکه‌ي رفرمهاي دمکراتيک در ترکيه
است. بدون آنها و يا با تضعيف آنها ترکيه- مانند الان تحت حاکميت اسلاميستها- به سرعت
به سوي رژيمي اوتوريتر-توتاليتر حتي ديني خاورميانه‌اي تبديل خواهد شد
نه تنها ترکيه،
بلکه اوکراين، مولدووا، گرجستان، آزربايجان، ارمنستان، حتي بلاروس و صربستان و بوسني
و ... در نهايت همگي بايد هم عضو ناتو و هم اتحاديه اروپا شوند. اين تنها راه دمکراتيزاسيون
و سکولاريزاسيون و رفرمهاي واقعي، ثبات سياسي داخلي در کشورهاي مذکور، پايان دادن به
کشمکشهاي قوميشان با همسايگانشان و صلح و حفظ آنها و اروپا در برابر توسعه‌طلبي روسيه
است.
No comments:
Post a Comment