همانگونه که خود
افغانستانيها هم قبول کرده‌اند، تاجيک-دري‌زبانهاي افغانستان را مطلقا نبايد فارس ناميد.
اين سياست رسمي دولت ايران است که تاجيک و دري‌زبانهاي افغانستان را، از جمله با رايج
ساختن فرهنگ و لهجه و کلمات فارسي تهراني در آن کشور، به فارس تبديل کند. و در اين
امر فارسسازي بالنسبه موفق هم شده است. چنانچه دري‌زبانهاي شيعي اين کشور آلت دست سياستهاي
قوميتگرائي افراطي فارسي شده روزبروز موضع ضد ترکي نژادپرستانه‌تري مي‌گيرند.
هزاره‌هاي شيعي
و سني در افغانستان دو حزب جداگانه دارند. آن گروه از هزاره‌ها که به ماشه سياستهاي
فارسگرائي افراطي دولت ايران تبديل شده، همان حزب شيعي آنهاست. تورکيکهاي افغانستان
بخصوص ازبيکها کمابيش در باره خطرات فارسگرائي و نژادپرستي آريائي و نيروي پشت سر آن
يعني دولت ايران آگاه شده‌اند.
سياست کلي در افغانستان
بايد جداکردن فارسهاي ايران در درجه اول از تاجيک -دريهاي سني اين کشور و در درجه دوم
از همه آنها باشد. در اين راستا فارسي نناميدن زبان تاجيکي-دري و خود تاجيکها-دريها
امري حياتي است. افغانستانيها اکنون اين مساله را متوجه شده و بر آن تاکيد دارند و
سعي دارند از استعمال کلمات فارسي تهراني و مصوبات فرهنگستان حداد پرهيز کنند.
No comments:
Post a Comment