اعتراض آزربايجانگرايان به فورمهای تورک و کورد
مئهران باهارلی
تورکهای
چپ ایرانی، آزربایجانگرایان پانایرانیست، آزربایجانگرایان ایرانگرا (پانایرانیستهای
خجالتی) و آزربایجانگرایان استالینیست، به شدت مخالف کاربرد «فورم تورکی
آزربایجان» و به شدتی بیشتر مدافع کاربرد «فورم فارسی آذربایجان» هستند (علی.اصغ.،
سیر.مدد.، محم.آزا.، یدا.کنع.، داو.تور.، علی.قره.، مرت.نگا.، عبا.جوا.، سایت آذریها، ...). چرا
که ماهیت «جریان تورکهای چپ ایرانی»، «هویت قومی آزربایجانی» (انگلیسساخته در
دورهی مشروطیت) و «هویت ملی آزربایجانی» (استالینساخته در روسیهی ١٩٣٧)[1] و
ایدئولوژی-دکترین سیاسی آزریسم-آزربایجانیسم را تورکستیزی و تورکیستیزی تشکیل میدهد.
این افراد به دلیل خویشی زادگی، نمیتوانند مستقل از فارسها و بر مبنای تورکیت و
مصالح و نیازهای آن بیاندیشند و عمل کنند. اما مقاومت این فارسیگرایان، مدتهاست
که در هم شکسته شده و «آزربایجان» راه خود را باز کرده است. چنانچه دستجاتی از خود
آنها امروز فورم تورکی آزربایجان را تیپیش تیپیش[2] بکار میبرند
و سرافکنده مبلغ آن شدهاند. بقیه نیز بکار خواهند برد ...
اکنون
نیز یکی از آزربایجانگرایان پانایرانیست خجالتی-استالینیست (سیر.مدد.) شروع به اعتراض
و تاختن به فورمهای تورک و کورد کرده، این فورمها را « بدعت من درآوردی برای اهداف
سیاسی و بدون علت زبانشناسانه» خوانده است. این قبیل آزربایجانگرایان که حتی ملت
و زبانی که ملت و زبان خود گمان میکنند (ملت آزربایجان-آزری، زبان آزربایجانی-آزری)، یکی از
بزرگترین بدعتها و من در آوردیها در تاریخ بشری است، به زودی درک خواهند کرد که
کاربرد فورم تورک نه تنها اهداف سیاسی، بلکه اهداف غیر سیاسی و علل زبانشناسانه و
... بسیار هم دارد. به برخی از این علل و اهداف در نوشتهی « نه ترک، نه اتراک،
دوغروسو تورک» اشاره کردهام[3].
در
اینجا به ذکر این نکته اکتفا میکنم که کاربرد تورک از سوی اینجانب از جمله به سببهای
زیر است:
-انعکاس
تلفظ صحیح و یا تلفظ نزدیک به صحیح این نام سمبولیک در نوشتههای فارسی
-ضرورت
ادامهی سنت املای تاریخی فارسی (نشان دادن ضمهها در کلمات خارجی با واو که در
قرن نوزده و نیمهی اول قرن بیستم رایج بود)
-برای
جلوگیری از اشتباه گرفتن نام تورک با کلمات تَرْک و تَرَک؛ ایضا کورد با کَرْد و کِرْد
و
اما دلیل اصلی سیاسی کاربرد فورم تورک به جای ترک، «اصل مقابله به مثل» با متولیان
زبان و املای فارسی از جمله دولت ایران و فرهنگستان زبان فارسی و «نافرمانی مدنی»
است (تورکهای چپ ایرانی و آزربایجانگرایان پانایرانیست و آزربایجانگرایان
استالینیست چندان رغبتی به نافرمانی مدنی ندارند. آنها بیشتر مدافع بدستن گرفتن سلاح
و تروریسم تحت عنوان مبارزهی مسلحانه مخصوصا از نوع کوردی آن هستند).
بدین
شرح که از آنجائی که دولت ایران املائی به نام تورکی را به رسمیت نمیشناسد و متون
تورکی چاپ شده در ایران را مجبور به نشر با املای فارسی کرده و در صورت عدم کاربرد
املای فارسی در متون تورکی، سانسور اعمال کرده از انتشار آنها جلوگیری میکند، بنده نیز در اعتراض و
به عنوان یک شهروند، املای استاندارد فارسی و مصوبات فرهنگستان زبان فارسی را به
رسمیت نمیشناسم، آنها را به هیچ میگیرم، و خود را مقید به احترام بدانها و پیروی
از آن قوانین و اصول و مصوبات نمیدانم. بر عکس، خود را موظف به آشفته کردن و
نادیده گرفتن آنها میدانم. دیگر زمان یکجانبگی در رابطهی تورک و فارس به سر
آمده است. بعد از این همه چیز و از جمله احترام و زورگویی هم، باید متقابل باشد.
اصل مقابله به مثل در املاء و آئین نگارش فارسی هم منعکس خواهد شد، چه تورکهای چپ
ایرانی و آزربایجانگرایان پانایرانیست و استالینیست خوششان بیاید و چه نیاید.
در
این راستا:
١-در
نوشتههای فارسی، کلمات و ترکیبها را آنگونه که خود صحیح میدانم، برایم راحتتر
است، به نظرم زیباتر و مناسبتر است و یا دوست دارم مینویسم
٢-صدای
ی در کسرهی بعد از همزه را به صورت فونتیک و با یِ نشان میدهم: «نیمهیِ اول»، «هفتهیِ
آخر» به جای «نیمه اول»، «هفته آخر»، ...
٣-
کلمات تورکی در زبان فارسی را با املای صحیح عربی-تورکی و یا به نزدیکترین فورم
بدان مینویسم: تورکیه به جای ترکیه، آفشار به جای افشار، چالیش به جای چالش،
آزوقه-آزیق به جای آذوغه، یاخا به جای یخه و ....
٤-
ضمهها در کلمات تورکی و اوروپائی و غیر عربی-غیر فارسی را با واو نشان میدهم:
تورک، اوتاق، اوردو، قوشون، تلفون، بومب، دوکتور به جای ترک، اتاق، اردو، قشون،
تلفن، بمب، دکتر
٥-در
کلمات تورکی وارد شده به فارسی و یا کلماتی سمبولیک در فرهنگ تورک مانند آذری و
آذربایجان و طغرل و آثورستان، حروف ذ، ظ، ط، ث، ص، ع، ... را بکار نبرده، به جای آنها
ز، ت، س، ... بکار میبرم: آزوقه، آزربایجان، توغرول، آسورستان، سایین قالا به جای
آذوغه، آذربایجان، طغرل، آثورستان، صائن قلعه، ...
No comments:
Post a Comment