مَحْمَدْ سولئیمان‌اوغلو بایات- باغدادلی فوضولی بویورور:

 

مَحْمَدْ سولئیمان‌اوغلو بایات- باغدادلی فوضولی (فضولی) بویورور:

 

MEHMED SÜLEYMANOĞLU BAYAT - BAĞDADLI FUZÛLİ BUYURUR:

 

 

عُمر نقدینْ صرف ائدیپ بَن، کسبِ عرفان ائتمیشه‌م

اهلِ دنیا هم کمالِ جهل‌یله تحصیلِ مال

دهر بیر بازاردیر، هر کیم متاعین عرض ائده‌ر

اهلِ دنیا سیم و زر، اهلِ هنر فضل و کمال

کیم که بن‌ده‌ن نفع بۇلماز، ایسته‌مه‌ن نفعین آنین

اوْل که یوخ نفعیم آنا، اولماز بانا نفعی حلال

ایسته‌مه‌ن نادان بانا گر وئرسه گنجِ سیم و زر

کیم عوض‌سیز مالا نادان‌دان تصرّف‌دور وبال

 

Ömr nakdın sarf edip ben kesb-i irfân etmişem

Ehl-i dünyâ hem kemâl-i cehl ile tahsîl-i mâl

Dehr bir bâzârdır, her kim metâın arz eder

Ehl-i dünyâ sîm ü zer, ehl-i hüner fazl u kemâl

Kim ki benden  nef’ bulmaz, istemen nef’in onun

Ol ki yok  nef’im onâ, nef’î  banâ olmaz halâl

İstemen nâdan bana ger verse genc-î sîm ü zer

Kim ivazsız mâla nâdândan tasarrufdur vebâl

 

*

 

ائیله‌ییپ نادانا عرضِ فضل و اظهارِ هنر

شرمسار ائتمه‌ک، عطا اومماق نه‌دیر: ظلمِ صریح!

سن بیلیرسین مجملاً آندان نه آلیرسین، ولی

بیلمه‌ز اوْل کیم آلدیغی سن‌ده‌ن حَسَن‌دیر یا قبیح

ظاهراً ساتماق هنر، آلماق عطا بیر بیع‌دیر

طفل‌دیر نادان، بویورماز شرع اونون بیعین صحیح

 

Eyleyip nâdâna arz-ı fazl u izhâr-ı hüner

Şerm-sâr etmek, atâ ummak nedir: zûlm-î sarih!

Sen bilirsin mücmelen ondan ne âlırsın velî

Bilmez ol kim aldığı senden hasendir yâ kabîh

Zâhiren satmak hüner, almak atâ bîr bey’dir

Tıfldır nâdan, buyurmaz şer’ onun bey’in sahih

 

*

 

ای قاضی‌یِ خجسته لقا کیم حقّ ائیله‌میش

صاحبِ سریرِ مسندِ حکمِ قضا سنی

جهد ائیله‌گیل ملاحظه‌یِ نفعِ دنیوی

حکمِ قضادا ائتمه‌یه اهلِ خطا سنی

مقبولِ خَلْق قیلمیش ایکه‌ن علم و معرفت

مردودِ خالِق ائیله‌مه‌یه ارتشاء سنی

 

Ey kâzi-yi hüceste likâ kim Hakk eylemiş

Sâhib-i serîr-i mesned-i hükm-i kazâ seni

Cehd eylegil mülahaza-yı naf’-i dünyevi

Hükm-i kazâda etmeye ehl-i hatâ seni

Makbûl-i halk kılmış iken ilm u mâ’rifet

Merdûd-i hâlik eylemeye irtişa seni

 

*

 

ظلم ایله آقچالار آلیپ ظالم

ائیله‌ر انعام خلقه منّت ایله

بیلمه‌ز آنی که ائتدییی ظولمه

گؤره‌جه‌ک‌دیر جزا مذلّت ایله

مدّعاسی بو کیم رضایِ اِلآه

آنا حاصل اولا بو عادت ایله

جنّتی آلماق اولماز آقچا ایله

گیرمه‌ک اولماز بهشته رشوت‌یله

 

Zülüm ile akçalar alıp zâlim

Eyler in’âm halka minnet ile

Bilmez ânı ki ettiyi zülme

Görecektir ceza mezellet ile

Müddeâsı bu kim rızâ-yi İlâh

Ana hâsıl ola bu âdet ile

Cennet’i almak olmaz akça ile

Girmek olmaz Behişt’e rüşvet ile