سوسن نواده رضی:
مهن تورکوجان دوغولدوم، تورکوجان یاشادیم، تورکوجان آغلادیم، تورکوجان گولدوم
SÛSEN NEVÂDE REZÎ:
MEN TÜRKÜCAN DOĞULDUM, TÜRKÜCAN YAŞADIM, TÜRKÜCAN
AĞLADIM, TÜRKÜCAN GÜLDÜM
بعد از آن که شعر «تورکوجان» سوسن نواده رضی را خوانده و از فوران اوریژینالیتهی آن از هر جنبه، به معنی دقیق کلمه شوریده و شوکه شده بودم، خطاب به او چنین نوشتم: «روزی خواهد آمد که شعر تورکوجان شما را در کتابهای درسی درج و در مدارس تدریس خواهند کرد».
سوسن نواده رضینین هر آچیدان اؤزگونلوک فیشقیران تورکوجان قوشوغونو ایلک کهز اوخودوغومدا، سؤزون تام آنلامیندا آلتاوست و شوکه اولدوقدان سونرا، کهندیسینه شؤیله یازدیم: «بیر زامان گهلهجهک سیزین بو [تورکوجان] شعرینیز درس کیتابلاریندا یازیلاجاق، اوخوللاردا اوخوتولاجاقدیر ...».
مئهران باهارلی
Sûsen Nevâde Rezî’nin TÜRKÜCAN
koşuğunu ilk kez okuduğumda, onun her açıdan özgünlük fışkırması karşısında
kelimenin tam anlamında altüst ve şoke olduktan sonra, kendisine şöyle yazdım:
Bir zaman gelecek sizin bu TÜRKÜCAN şiiriniz ders kitaplarında yazılacak,
okullarda okutulacaktır ....
Méhran Baharlı
تورکوجان- سوسن نواده رضی
(تبریز آغزی ایله یازیلمیش)
مهنیم گۆناهێم نهدی[ر]؟
آنام تۆرکۆجان سانجێ وئریردی
دوْغاندا مهنی.
هم ده «سوْنا ماما»
ائرمهنی اولسا دا،
تورکوجان توتدو مهنی.
سوْرا دا تورکوجان دؤشون[و] توتدوم
ایلک دفعه آنامین
سوْردوم
سوْردوم
سوْردووووم
اؤزوم اؤلوم، شیرین سوت
تورکوجان گهلیردی دؤشوندهن.
دوْیدوغومدا دا
نهم کیم تاپدالادی کۆرهییمی
پیش پیش دییهرهک،
مهن ده فارسیجان باشارمیردیم کی،
تورکوجان گهییردیم چیینینده.
اوْ دا
«بالاما قوربان ایلانلار
بالام هاچان دیل آنلار»
اوخویوپ، اوْخشادی مهنی.
آنجاق مهن، قیغیلدانیردیم تورکوجان،
مهن آغلاییردیم
مهن گولوردوم
مهن آنلاییردیم تورکوجان.
آتام دا، تورکوجان
قوجاغینا آلاردی همیشه.
اهننهم ده تورکوجان
قیچینا سالیپ ییرقالاردی بیلهمی:
«لای لای دئدیم یاتاسان
قیزیل گوله باتاسان
قیزیل گوللهر ایچینده
شیرین یوخو تاپاسان»
اهننه! به مهن قیزیل گوله باتمادیم
آخی!
قیزیل گوللهلهره
باغلادیلار سهن اؤرگهدهن دیلی ...
جایدیردیلار بیزی
یاهالتدیلار ائلیمیزی
قاپی دالداسیندا قویدولار دیلیمیزی ...
مهن فارسیجان اولمادیم بااااا
فارسیجان «ماماااان! گه[ل] مهنی
یووووو!» دییهنمهدیم،
فارسیجان آتامین کورهیینه مینهنمهدیم،
مهن فارسیجان ایمهکلهیهنمهدیم،
یئرییهنمهدیم،
قاچانمادیم.
سئوهنمهدیم ... .
سئوهنمهدیم باااا، سئوهنمهدیم.
ههله، تورکو
دانیشاندا
کیلاسداکی دهخیله
ایکی قیران جهرمه سالدیران او «خانیم سنجری»،
بیر دفعه مدرسهده ییخیلدیغیمدا
مئرکوْکوُروْم سورتهنده دیزیمه
«ائله جانینناااااان» دئدی
تورکوجان مهنه،
تئلیمه ده تورکوجان چهکدی اهلینی،
سونرا مهنی اهزدیردی تورکوجان
مهن ده اونا اهزیلدیم تورکوجان
او گوندهن بهری،
خانیم سنجرینی داها چوخ سئودیم تورکوجان.
ایندی ده،
تورکوجان کئفسیزلهمیشهم،
مهن بیر آز تب ائلهمیشهم
بیر آز دا تب مهنی ائلهییپ
باشیم بیله یامان کؤکده تورکوجان آغریییر
آلنیم اود وئریر
هه[ن] ...
عمللی باشلی سویوق ایلیشدیریپ
شعریمین سینوسلارینا.
یۆن جیلیققامیلان خاماه شالیمی،
زهنگهللهریمی،
اهینیمدهن چیخاردیپ،
سوْن اۆشویهن قادینا وئردیم
اوْ گون «وهرزیقان»دا ...
مهن آداما تورکوجان یئریکلهمیشهم،
مهنه آدام دادیزدیرین بیر آز!
یوخسا اؤلو دوغوراجاغام آاااا بو یاشامی ...
TÜRKÜCAN
SÛSEN NEVÂDE REZÎ
(Tebriz ağzı ile yazılmışdır.)
Menim günahım nedi?
Anam Türkücan sancı vérirdi
Doğanda meni
Hem de Sona Mama
Érmeni olsa da
Türkücan tutdu meni
Sora da Türkücan döşün tutdum
İlk defe anamım
Sordum
Sordum
Sorduuuum.
Özüm ölüm, şirin süt
Türkücan gelirdi döşünden.
Doyduğumda da
Nem kim tapdaladı küreyimi
Piş piş diyerek,
Men de Farsıcan başarmırdım ki
Türkücan geyirdim çiynine.
O da
Balama qurban ilanlar
Balam haçan dil anlar?
Oxuyup, oxşadı meni.
Ancaq men, qığıldanırdım Türkücan
Men ağlayırdım
Men gülürdüm
Men anlayırdım Türkücan.
Atam da Türkücan
Qucağına alardı hemeşe
Ennem de Türkücan
Qıçına salıp yırğalardı bilemi:
Lay lay dédim yatasan
Qızıl güle batasan
Qızıl güller içinde
Şirin yuxu tapasan
Enne!
Be men qızıl güle batmadım axı!
Qızıl güllelere
Bağladılar sen örgeden dili ....
Caydırdılar bizi
Yahaltdılar élimizi
Qapı daldasında qoydular dilimizi ....
Men Farsıcan olmadım baaaaa!
Farsıcan “Mamaaaan ge meni yuuuuu”
diyenmedim
Farsıcan atamın küreyine minenmedim
Men Farsıcan imekleyenmedim
Yériyenmedim
Qaçanmadım.
Sévenmedim ....
Sévenmedim baaaa, sévenmedim.
Hele Türkü danışanda
Kilasdakı dexile
İki qıran cerme saldıran o Xanım
Sencerî
Bir defe medresede yıxıldığımda
Mérķoķurom sürtende dizime
Éle canınnaaaaan dédi Türkücan mene
Télime de Türkücan çekdi elini
Sora meni ezdirdi Türkücan
Men de ona ezildim Türkücan
O günden beri
Xanım Sencerî’ni daha çox sévdim Türkücan
İndi de
Türkücan kéfsizlemişem
Men bir az teb élemişem
Bir az da teb meni éleyip
Başım bile yaman kökde Türkücan ağrıyır
Alnım od vérir
He ....
Emelli başlı soyuq ilişdirip
Şé’rimin sinuslarına.
Yün cılıqqamınan xamah şalımı
Zengellerimi
Eynimden çıxardıp
Son üşüyen qadına vérdim
O gün Verziqan’da ...
Men adama Türkücan yériklemişem
Mene adam dadızdırın bir az
Yoxsa ölü doğuracağam aaaaa bu yaşamı ...
نئچه سؤزداغارجیغی ایله دیل بیلگیسی آچیقلاماسی (چند توضیح لغوی و گرامری):
جیلیققاCılıqqa : جلیقه، کلمهای تورکی، تلفظ قیپچاقی - شمالی یئلهک اوغوزی – غربی:
ییلهک ← ییلیک ← جیلیک ← جیلیکه ← جیلیککه ← جیلیققا ← (جلیقه، در فارسی)
Yilek
→ Yilik → Cilik → Cilike → Cilikke → Cılıqqa
یاهالتدیلارYahaltdılar : به اشتباه واداشتن، منحرف کردن، محرف یانیلتماقYanıltmaq (با تبدیل نگ ← ه)
تورکجهTürkce : به زبان (شخص، ملّت)
تورک
تورکوTürkü : تورکی ← تورکو، منسوب به
(شخص، ملّت) تورک
تورکیجهTürkice : به زبان منسوب به (شخص، ملّت) تورک، تورکیجهTürkice ← تورکوجهTürküce
تورکوجانTürkücan : به تورکی، تورکی. در اصل تورکیجهTürkice بود که نخست با افزوده شدن پسوند ن به آخر آن تبدیل به تورکیجهن، و سپس بنا به قاعدهی هماهنگی اصوات تبدیل به تورکوجهن شده است. تورکوجان تلفّظ این کلمهی اخیر در لهجهی تبریز و مغایر با قانون هماهنگی اصوات است:
تورکیجه ← تورکیجهن ← تورکوجهن ← تورکوجان
Türkice
→ Türkicen → Türkücen → Türkücan
-هنمهدیم: -همهدیم، پسوند به معنای نتوانستم. در اصل همهدیم است که حرف م آن مشدد (مم) و سپس م اول آن به ن تبدیل شده است:
-همهدیم ← -هممهدیم ← -هنمهدیم:
-emedim
→ -emmedim → -enmedim
دییهمهدیم ← دییهنمهدیم، سئوهمهدیم ← سئوهنمهدیم، مینهمهدیم ← مینهنمهدیم، یئرییهمهدیم ← یئرییهنمهدیم، قاچامادیم ← قاچانمادیم، ایمهکلهیهمهدیم ← ایمهکلهیهنمهدیم، ...
عمللیEmelli : دارای عملِ، در اصطلاحات «ساه عمللی» (صحّ عمللی) و یا «ساغ عمللی» مترادف «دوز عمللی»: دارای کار و عمل درست و حسابی، «عمللی باشلی»: تمام و کمال، درست و حسابی
-نان، -ینان: -لا، -یلا، ایله، با، همراه، مع
ایلهن ← اینهن، -لان ← نان، -یلان ← ینان؛
ilen → inen, -lan → -nan, -ılan → -ınan
مخفّفها:
آااااÂ : هاHa ، آگاه باش! ادات تنبّه و هشدار و تهدید.
آخیAxı : مخفّف آخیر، از کلمهی عربی آخر.
ادات گلایه، تنبیه، تعجّب، و توجّه.
بآBâ ، باا، بااا: ببین، نگاه کن! مخفّف باخ: باخ ← با ← باا ← بااا. ادات افادهی
نارضایتی و شکایت و سرزنش برای جلب توجّه مخاطب. سئوهنمهدیم باااا!: بهبین نهتونستم
دوستش داشته باشم!
بهBe : چرا. محرّف – مخفّف پس فارسی: پس
←
بس
← بهس ← به. در مقام شکایت و
گلایه از تعلّل و یا نارضایتی از عدم تحقّق چیزی و در جملات با لحن سوالی به کار
میرود. به مهن قیزیل گوله باتمادیم؟: پس
من چرا در گلهای سرخ غرق نشدم؟
سوراSora : مخفّف سونراSonra تورکی
کئفKéf : مخفّف کئییف، از کیف عربی
گهGe : مخفّف گهلGel تورکی، بیا
نهدیNedi : مخفّف نهدیرNedir تورکی
ههHe : مخفّف ههنHen ، ائوئت، بلی، آری
سؤزلوک:
آدامAdam
: انسان، در اینجا فرزند
اهننهEnne : آننئ (تورکییهده)، آنا
اوخشاماقOxşamaq : نوازش کردن
بیلهBile
: حتّی
جایدیردیلارCaydırdılar : به اشتباه انداختن، منحرف کردن، منصرف کردن
خاماه،
خاماXama : ابریشم خام و نهتابیده، موادّ اولیهی بافتنی
دالداDalda : در پشت سر، در عقب، در خلوت
دهخیلDexil : قلّک پول
زهنگهلZengel : ساق پوش
سوْناSona : یاشیل باشلی اهرکهک اؤردهک
فارسیجانFarsıcan : به فارسی، به زبان فارس، فارسی
قیغیلدانماقQığıldanmaq : قیغیلداماق
کؤکKök : دیش گؤرونوش، دوروم، حال، حالت، وضعیت
ماماMama : اهبه، قابله
مامانMaman : آنا، اهننه
مئرکوْکوروْم:
مئرکوُروْکوُروْم Mercurochrome
نهم
کیمNemkim : بیلینمهیهن بیری، کیم اولدوغونو بیلمهدیییم
بیری
یامان کؤکدهYaman kökde : در وضعیت بد، در حالت فوقالعاده بد
تورکوجان قوشوغونون آلیندیغی قایناقلار:
كمپين
رسمیت زبان تورکی در سراسر ایران
https://www.facebook.com/tdqir/photos/a.825078740883039/825078757549704/
I ♥ Urmia
https://www.facebook.com/urmia.urmiye/photos/a.540624669323450/540624682656782/
I ♥ Urmia
https://www.facebook.com/urmia.urmiye/photos/a.344808052238447/589324227786827/
آلله رحمت ائله سین روحو شاداولسون /امینم وطن ائولاد لارینین آنیم گونو گلیب چاتسا یا بو ایشه زمین یارادیلسا اونا کیفایت دیر
ReplyDelete