باید از حرکات سیاسی-ملی خواهان جدائی-استقلال از فرانسه حمایت همه‌‌جانبه کرد

باید از حرکات سیاسی-ملی خواهان جدائی-استقلال از فرانسه حمایت همه‌‌جانبه کرد

مئهران باهارلی

مواضع خصمانه‌ی ماکرون بر علیه تورکیه، ترجیح‌ها و سیاست‌های فردی و حزبی او نیست؛ بلکه موضع ژئو استراتژیک، نهادینه و چند قرنه‌ی دولت فرانسه بر علیه تورک‌ها در منطقه، اوروپا، آسیای صغیر، قفقاز، خاورمیانه و بر علیه منافع ملی تورک‌های ساکن در گاگاووزیا، بالکان، تورکیه، قبرس، عراق، سوریه، ایران، آزربایجان و دیگر مناطق قفقاز و حوزه‌ی دریای سیاه و خزر است. در امتداد این دشمنی، دولت فرانسه در تمام طول قرن بیستم و در حال حاضر به طور فعال از هر نیرو و حرکت و دولت و ملت و تشکیلات ضد تورک، بویژه سازمان‌ها و احزاب مسلح و تروریستی ارمنی و کوردی و آسوری و .... در منطقه علنا حمایت کرده و می‌کند. بویژه ملت تورک ما هرگز نمی‌باید نقش فرانسه در ایجاد هویت استعماری «آزری»، فاجعه‌ی «تورک قیرقینی» و یا جیلولوق، حمایت از گروه‌های تروریست ارمنی آسالا و داشناک و کوردی پ ک ک و نهایتا اشغال قاراباغ و حمایت فرانسه از خیالات الحاق مناطق تورک‌نشین در ایران و عراق و سوریه توسط توسعه‌طلبان کورد را فراموش کند.

در چنین شرایطی ضروری است که تورک‌های منطقه و دولت‌ها و تشکیلات سیاسی و اجتماعی و حقوق بشری و .... آٚن‌ها نیز، متقابلا از حرکات ملی-منطقه‌ای جدائی‌طلبانه‌ای که خواهان استقلال از فرانسه هستند حمایت تمام کنند. این حمایت، همچنین لازمه‌ی تعهد به اصول و ارزش‌های جهان‌شمول دموکراتیک و حقوق بشری، و مخالفت با امپریالیسم داخلی و خارجی دولت فرانسه، رویاهای نئوناپلئونی رهبران فعلی فرانسه و سیاست تمرکزگرایی-آسیمیلاسیونیست ژاکوبنی دولت فرانسه است.

حرکت‌هایی که می‌بایست از آنها حمایت همه‌جانبه شود عبارتند از حرکت‌ ملی کورسیکا (Corsican National Movement) در جزیره‌ی کورسیکا، حرکت‌ ملی برتون (Breton National Movement) در منطقه‌ی بریتانی، حرکت‌ ملی باسک (Basque National Movement) در پیرنه‌ی غربی، حرکت‌ ملی اوکسیتان (Occitan National Movement) در جنوب فرانسه، حرکت‌ ملی آلزاس (Alsace National Movement) و حرکت‌ ملی پرووانس (Provence National Movement) در خاک فرانسه؛ همچنین حرکت‌ ملی نیو کالدونیا (New Caledonia National Movement) در جنوب غربی اوقیانوس آرام و حرکت‌ ملی مارتینیک (Martinique National Movement) در دریای کارائیب شرقی، ... برای حق تعیین سرنوشت، خودگرانی و یا استقلال کامل از فرانسه.

حمایت از این حرکت‌های استقلال‌طلبانه می‌تواند به صورت‌های آتی باشد:

-گنجاندن موضوع استعمارگری و امپریالیسم سیاسی و فرهنگی و سیاست تمرکزگرایی-آسیمیلاسیونیست فرانسه در مرکزهای تحقیقاتی و دپارتمان‌های مربوطه‌ی دانشگاهی و کتب درسی

-گنجاندن موضوع حرکت‌های ملی-منطقه‌‌ای مذکور و ویژه‌گی‌های آن‌ها از جمله در صورت وجود زبان مستقلشان (مانند کورسیکان، برئتون، باسک، گونه‌های اوکسیتان، ...) در مراکز تحقیقاتی و دپارتمان‌های مربوطه‌ی دانشگاهی و کتب درسی

-حمایت‌های تبلیغاتی در رسانه‌ها

-حمایت‌های سیاسی در پلاتفورم‌های جهانی از مطالبات آن‌ها از جمله حق تعیین سرنوشت، خودگردانی و یا استقلال کامل از فرانسه

-تقاضای عضویت و تمثیل مستقلانه‌ی آن‌ها در تشکیلات جهانی و منطقه‌ای مانند اتحادیه‌ی اوروپا، شورای اوروپا، سازمان ملل و ...

-برقراری مناسبات دیپلوماتیک با آن‌ها و گشودن نماینده‌گی‌های سیاسی آن‌ها در تورکیه و ....

همچنین به عنوان یک موضع همیشه‌گی و راهبردی دولتی؛ جنایات جنگی، قتل عام‌ها و نسل‌کشی‌های انجام گرفته توسط دولت و ارتش فرانسه می‌باید به طور رسمی شناخته شده و در مراجع بین المللی از موضع و دعاوی و غرامت‌طلبی و ... ملل و دول قربانی این جنایات بر علیه دولت فرانسه حمایت علنی، تبلیغاتی، سیاسی و حقوقی شود. برخی از این جنایات جنگی و قتل عام‌ها و نسل‌کشی‌های انجام گرفته توسط دولت فرانسه که طی آنها میلیون‌ها تن در آسیای جنوب شرقی و خاورمیانه و آفریقا کشتار شده اند به قرار زیر می باشند:

قتل عام یافا-فلسطین (Massacre of Jaffa) در مارس ١٧٩٩، قتل عام تورک‌ها در اورمیه و پیرامون-تورک‌ایلی (Massacre of Urmia) حین فاجعه‌ی تورک قیرقینی-جیلولوق در ١٩١٨، قتل عام شکی-گوانژو-چین (The Shakee Massacre) در ژوئن ١٩٢٥، قتل عام تییارویئ-سنگال (Thiaroye Massacre) در دسامبر ١٩٤٤، قتل عام‌های سطیف و گوئلما –الجزایر (The Sétif and Guelma Massacre) در ١٩٤٥، قتل عام مای تراچ-ویتنام (The My Trach Massacre) در نوامبر ١٩٤٧، قتل عام تظاهرات پاریس (Massacre Of The 14 July 1953 Demonstration) در ژولای ١٩٥٣، قتل عام پاریس (The Paris Massacre) در ١٩٦١، قتل عام رو دیلی –الجزایر (The Massacre Of The Rue d'Isly) در ١٩٦٢، نسل کشی در روآندا (Rwandan Genocide) در سال ١٩٩٤....

باید از حرکات سیاسی-ملی خواهان جدائی-استقلال از فرانسه حمایت همه‌‌جانبه کرد

https://sozumuz1.blogspot.com/2020/09/blog-post_12.html

در فرانسه کتاب‌ درسی دبیرستانی، شهرها و مناطق تورک آزربایجان غربی را به عنوان کوردستان نشان می‌دهد.

http://sozumuz1.blogspot.com/2020/09/blog-post_7.html

جمهوری آزربایجان باید به طور رسمی خواستار اخراج فرانسه از گروه مینسک شود.

https://sozumuz1.blogspot.com/2020/09/blog-post_5.html