مولانانین
«انسانم آرزوست»و چئوریسی
میللی
شاعیر معلّم احمد فیضی افهندی سرابی تبریزی
مولانا
جلال الدین بلخی سونرادان رومی:
(دی شیخ با
چراغ بگردید دورِ شهر
کز دیو و
دد ملولم و انسانم آرزوست
گفتم که
یافته نشود، جستهایم ما
گفت آنکه
یافت نشود، زانم آرزوست)
تورکهمپورلو
معلم احمد فیضی افندی سرابی تبریزی
شیخی دون الده
فنهر، شهری گزهرکهن گؤردوم
قیلدیم
اسبابِ تَحَرّیسینی کندییه سوال
دئدی: «بن
بوندا بیر انسانِ حقیقی آراریم
بو عَفاریت
بانا ائیلهدی ایراثِ ملال»....
«آنی یا
شیخ»، دئدیم «بیز داخی پک چوخ آرادیق
بیزه بیر کَرّه
نصیب اولمادی اوْل امرِ محال»
دئدی: «آه،
ایشته اودور تام بنیم ده املیم
هپ
اونونچون قوشاریم، تا ائدهییم استحصال
بولونور
نسنه ایچین هر کیشی ائیلهر تک و تاز
لیک نایابی
تحرّی ائدهر اربابِ کمال» ....
سؤزلوک:
ایراث: گتیرمهک،
وئرمهک، گتیریلمهک، وئریلمهک، میراث دادن، وارث گردانیدن
بوندا: بو
دونیا (اوندا: آخرت دونیاسی)
پک:
بایاغی، لاپ، ایییجه، یاخشیجا، برک
تحرّی:
آراشدیرماق، آراشدیریلماق، گئرچهکلهرین دالینا دوشمهک، دوغرولاری آختارماق
عفاریت:
عفریتلهر؛ ضررلی، شریر و قورخونج جنلهر
فنهر:
کیچیک چیراغ، یونانجادیر (فنهر- φανάριον، فانوس- φανός کلیمهسینین
کیچیلتمه حالیدیر)
کرّه: کره، کز، یول، دفعه، بار
کندییه: کندینه، بیلهسینه، اؤزونه، کندؤزونه
کندییه: کندینه، بیلهسینه، اؤزونه، کندؤزونه
هپ: همیشه،
هر زمان، هر وقت
No comments:
Post a Comment