چرا در رسانه‌های ایرانی-فارسی و خارجی و مانقورت - گؤزقامان‌های تورک، تورک بودن کشته شده‌گان تورک در قیام اخیر ذکر نمی‌شود
چرا در رسانه‌های ایرانی-فارسی و خارجی و مانقورت - گؤزقامان‌های تورک، تورک بودن کشته شده‌گان تورک در قیام اخیر هرگز ذکر نمی‌شود، اما کورد و بلوچ و .... بودن مقتولین کورد و بلوچ، .... مصرا و با تاکید ذکر می‌گردد؟
جواب واضح است: زیرا گروه‌های اوپوزیسیون فارس و مانقورت- گؤزقامان‌های تورک در تشکیلات و رسانه‌های گویا سراسری، مانند دولت جمهوری اسلامی ایران، هرگز وجود گروهی ملی به اسم تورک و هویت ملی تورک در ایران را قبول نکرده و نخواهند کرد و به رسمیت نخواهند شناخت (به عنوان نمونه نگاه کنید به پوست‌های این دو شخص گؤزقامان، «مرتضی نگاهی» و «گونتای تؤلگه»، که با آب و تاب و تاکید و اصرار کورد بودن افراد و شهرهای کورد درگیر در قیام اخیر را ذکر می‌کنند، اما از ذکر «تورک» بودن افراد و شهرهای تورک درگیر در آن با وسواس تمام اجتناب می‌کنند[1]). زیرا این دسته‌جات، تورکیت را – به درستی - نافی و نابود کننده‌ی هویت ملی فارسی – ایران، و دولت ایران به آن معنی که امروز دانسته می‌شود می‌دانند. آن‌ها در موضع استراتژیک انکار هویت ملی تورک و تاریخ تورک و .... که مقدمه‌ی نسل‌کشی ملی اوست، با غرب صلیبی که به وجود آورنده‌ی ملت فارس - ایران است (ایضا با آزربایجان‌گرایی) مشترک و متحد هستند.
خوش خیالی است اگر گمان شود، با هر گونه تغییرات در حاکمیت و دست به دست گشتن دولت ایران بین طیف‌های گوناگون ملت فارس (بنیادگرایان شیعی، سلطنت‌طلبان، چپ‌ها، مجاهدین خلق، لیبرال‌ها، مشروطه‌طلبان، جمهوری‌خواهان و .....) کوچک‌ترین تغییری در این معادله بوجود آید و آن‌ها ناگهان و دفعتا به رحم و انصاف آمده، معترف به وجود ملت تورک و مایل به تامین حقوق ملی ملت تورک شوند.
در قیام فعلی نیز، مخصوصا با توجه به تلاش موفقیت‌آمیز ناسیونالیست‌های افراطی فارس و کورد و مراکز قدرت دارای ذهنیت صلیبی و در راس آن‌ها فرانسه برای سرقت رهبریت و مدیریت آن، حقوق ملی ملت تورک حتی وجود خود او به هیچ وجه به رسمیت شناخته نمی‌شود و این گروه‌ها نه تنها از ذکر تورک بودن اشخاص و شهرهای تورک دخیل در این قیام با جدیت تمام اجتناب می‌کنند، بلکه با گستاخی تمام به نماینده‌گی از ملت تورک - که وجود او را نفی می کنند - برای آینده‌ی دولت ایران طرح‌ها می‌ریزند و دولت موقت و ..... پیش‌بینی می‌کنند و قانون اساسی می‌نویسند.... حال آنکه تمام گروه‌های مذکور همه فارس و فارس‌گرا و متعلق به یک گروه ملی هستند و در نتیجه در هر نوع تحول آینده، صرفا باید در یک طرف میز، و به عنوان طرف فارسی در مقابل طرف تورک و دیگر ملل ساکن در ایران جای بگیرند. آن هم بعد از آن که قبلا وجود ملت تورک و هویت ملی تورک تشکیلات و سازمان‌ها و احزاب تورکی را قبلا پذیرفته باشند.
[1] مرتضی نگاهی، جانباخته‌های ایران، اینک: دو جان‌باخته جوان از تبریز، آیلار حقی و علی عراقی
گونتای تؤلگه، İslam ordularının Tebrizde öldürdüğü Aylar Hakki
No comments:
Post a Comment