Monday, June 17, 2024

مسعود پزشکیان نامزد ریاست جمهوری: من تورک هستم. پدرم تورک، مادرم هم تورک است. و قطعیاً به تورک بودنم افتخار می‌کنم.

 مسعود پزشکیان نامزد ریاست جمهوری:

من تورک هستم. پدرم تورک، مادرم هم تورک است.

و قطعیاً به تورک بودنم افتخار می‌کنم.

 مئهران باهارلی

 

Mesud Pezeşkiyan, Cumhurbaşkanı Adayı:

BEN TÜRKÜM. BABAM TÜRK, ANNEM DE TÜRK.

VE KESİNLİKLE TÜRK OLMAKTAN GURUR DUYUYORUM.

Presidential Candıdate Masoud Pezeshkian: 

I AM A TURK. MY FATHER IS TURK, MY MOTHER IS ALSO TURK.

AND I AM DEFINITELY PROUD TO BE A TURK.

 

OKULLARDA KENDİ DİLİMİZDE KONUŞAMIYORUZ, YAZAMIYORUZ. TÜRK OLAN BİRİ OKULDA TÜRKÇE YAZABİLMELİDİR. KÜRT, OKULDA KÜRTÇE YAZMALIDIR. BİR KAÇ KİŞİNİN ZEVKLERİNE GÖRE İNSANLARIN KENDİ DİLLERİNDE KONUŞMASININ YASAKLANMASI, KONUŞTUKLARINDA İSE ONLARA PANTÜRKİST VEYA PANKÜRDİST DİYE YAFTALANMASI OLAMAZ. HALK BİZDEN HAKKINI İSTİYOR.

ETNİKLERİN HAKLARINI VERMİYORUZ. VERMİYORUZ ÇÜNKÜ DİYORUZ HERKES FARSLAŞMALDIR, FARSÇA YAZMALIDIR, MAĞAZA TABLOSU FARSÇA YAZILMAZSA CEZAİ İŞLEM YAPILMALIDIR. KİM DEMİŞ, DİNİN VE MEZHEBİN NERESİNDE DENMİŞ YAZDIĞIM BİR ŞEY FARSÇA DEYİLSE BENİ CEZALANDIRMAK GEREKİYOR?

Méhran Baharlı

خلاصه:

مسعود پزشکیان، یک تورک اصلاً از شهر اورمو در آزربایجان غربی، نامزد ریاست جمهوری شده است. او به سبب اشتغال و سکونت پدر و مادرش در شهر ساووج‌بولاغ  (مهاباد) آزربایجان، در آن شهر متولّد شد و تحصیل کرد و به این سبب بر لهجه‌ی موکریانی زبان کوردی هم مسلّط و آشنا با فرهنگ کورد است. نامزدی مسعود پزشکیان برای ریاست جمهوری، علاوه بر دموکراتیزاسیون عمومی کلّ ایران، از جنبه‌ی خاصّ مربوط به ملّت تورک ساکن در ایران و «مجادله‌ی ملّی تورک» هم دارای اهمّیت است. در تاریخ معاصر ایران پزشکیان عالی‌رتبه‌ترین مقام دولتی است که صراحتاً بیان کرده دارای هویت قومی تورک است، به تورک بودن خود افتخار می‌کند، و زبان فارسی زبان مادری و اوّل تورک‌ها نیست. پزشکیان با تأکید بر نام تورک و تورک بودن و افتخار به تورکیت، ضربه‌ای تاریخ و مهلک به ایدئولوژی رسمی دولت مودرن ایران، و پروژه‌های ملّت‌سازی‌های استعماری ایران - پان‌ایرانیست‌ها و آزربایجان - آزربایجان‌گرایان وارد نموده است. زیرا آن‌ها در یک صد سال گذشته ادّعا می‌کردند که در ایران هویّت قومی و ملّی به اسم تورک وجود نه‌دارد، تورکی زبان مادری و اوّل تورک‌ها نیست، و تورک بودن پدیده‌ای خجالت‌آور است. پزشکیان هنگامی که نائب رئیس مجلس بود در تشکیل «فراکسیون مناطق تورک‌نشین» اشتراک داشت و پس از تشکیل، رئیس آن شد. فراکسیون مناطق تورک‌نشین که نماینده‌گان همه‌ی تورک‌های ساکن از سرتاسر ایران با گرایشات سیاسی گوناگون را دربرمی‌رفت، باعث تثبیت نام ملّی «تورک»، تقویت یگانه‌گی ملّی اوغوزهای غربی ساکن در ایران، و تبدیل آن‌ها به یک نیروی سیاسی واحد تحت نام تورک و مستقلّ از فارسیّت و فارسستان شد. و بدین ترتیب عامل قومی – ملّی مستقل تورکیت پس از ساقط شدن دولت تورک قاجار، بار دیگر در صحنه‌ی سیاسی ایران ظهور پیدا کرد. در حالی که دولت ایران و ناسیونالیست‌های فارس و آزربایجانیسم در یک صد سال گذشته تلاش کرده‌اند تا «تورک» را به عنوان یک عامل و نیروی مستقلّ از صحنه‌ی سیاسی ایران حذف کنند. پزشکیان در سخن‌رانی‌ها و مصاحبه‌ها و مناظره‌هایش، از آزادی‌های شهروندان، حقوق زنان، گروه‌های ملّی و اعتقادی، و لزوم گذر به سیستم ایالتی – نوعی فدرالیسم – دفاع نموده است. او به دفعات به تبعیضات ملّی و قومیتی و مذهبی و جنسیتی و ... نهادینه، سیاست رسمی فارس‌سازی ملل غیر فارس، نسل‌کشی زبانی و ملّی تورک توسّط دولت ایران، تمسخر تورک‌ها در نشریه‌ها و رسانه‌ها، ... اعتراض کرده است. پزشکیان بر لزوم تدریس زبان تورکی برای تورک‌ها و دیگر زبان‌های ملّی برای صاحبان آن‌ها در مدارس، و دوستی با تورکیه و جمهوری آزربایجان اصرار نموده است. به همین دلائل، نام پزشکیان حتی قبل از آن که به ریاست جمهوری به‌رسد، به عنوان شخصیتی مهمّ و محبوب در تاریخ ملی تورک و «مجادله‌ی ملی تورک» ثبت گردیده است.

Özet

Aslen Batı Azerbaycan'ın Urmu (Urmiye) şehrinden bir Türk olan Mesud Pezeşkiyan (Masoud Pezeshkian), İran cumhurbaşkanlığına aday olmuştur. Pezeşkiyan anne ve babasının işi ve ikametgahı nedeniyle Azerbaycan'ın Savucbulaq (daha sonra Mahabad) şehrinde doğup eğitim görmüş, Kürt dilinin Mukriyani lehçesini akıcı bir şekilde konuşmaktadır ve Kürt kültürüne aşinadır. Pezeşkiyan'ın cumhurbaşkanı adaylığı, sadece İran'ın genel demokratikleşmesi açısından değil, aynı zamanda İran'da yaşayan Türk milleti ve "Türk Milli Davası" açısından da önem taşıyor.

Pezeşkiyan, yakın İran tarihinde Türk etnik kimliğine sahip olduğunu, Türk olmaktan gurur duyduğunu, Farsçanın Türklerin ana dili veya öncelikli dili olmadığını açıkça ifade eden en üst düzey devlet yetkilisidir. Pezeşkiyan, Türk kimliğini vurgulayarak ve Türk olmaktan gurur duyduğunu ifade ederek, modern İran devletinin resmi ideolojisinin yanı sıra pan-İranizm ve Azerbaycancılık ideolojilerine ve sömürge ulus inşası süreçlerine tarihi ve ölümcül bir darbe indirmiştir. Geçtiğimiz yüzyıl boyunca bu ideolojiler, İran'da Türk olarak adlandırılan ayrı bir etnik ve ulusal kimliğin varlığını inkar etmiş, Türkçenin Türklerin ana dili ve öncelikli dili olduğu gerçeğini reddetmiş ve Türk olmayı utanç verici bir olgu olarak tasvir etmiştir.

Pezeşkiyan parlamento başkan yardımcısı iken “Türk Nüfuslu Bölgeler Fraksiyonu”nun kurulmasında belirleyici rol oynadı. Oluşumunun ardından da bu Fraksiyonunun başkanlığını üstlendi. İran genelinden ve çeşitli siyasi eğilimlere sahip tüm Türklerin temsilcilerinden oluşan bu fraksiyon, "Türk"ün milli adını ve kimliğini sağlamlaştırmış, İran'da yaşayan Batı Oğuz halkının milli birliğini güçlendirerek onları Farslar ve Farsistan'dan bağımsız ve ayrı, “Türk” bayrağı altında faaliyet gösteren birleşik bir siyasi güç ve tek bir varlık haline getirmiştir. Böylece “Türkçe Konuşulan Bölgeler Fraksiyonu”, Türk Kacar Devleti'nin devrilmesinden sonra bağımsız Türk etnik-milli unsurunu İran'ın siyaset sahnesinde yeniden ortaya çıkarmıştır. Oysa geçtiğimiz yüzyıl boyunca İran devleti ve Fars milliyetçileri, bağımsız bir siyasi faktör ve güç olarak "Türk"ü İran siyasi sahnesinden silmeğe çalışıyorlardı.

Pezeşkiyan konuşmalarında, röportajlarında ve tartışmalarında sürekli olarak yurttaşların temel özgürlükleri ve kadın haklarının yanı sıra ulusal ve dini grupların haklarını ve bir tür federalizm olan Eyalet sistemine geçişi savunmuştur. Ulusal, etnik, dini, ve cinsiyete karşı kurumsallaşmış ayrımcılığın yanı sıra, Fars olmayan uluslara dayatılan resmi Farslaştırma politikasına da güçlü bir şekilde karşı çıktığını dile getirmiştir. Pezeşkiyan, İran devletinin Türklere yönelik dilsel ve ulusal soykırımını, yayınlarda ve medyada Türklerin alaycı ve aşağılayıcı bir şekilde tasvir edilmesini kınamıştır. Pezeşkiyan, okullarda Türklere Türkçe, diğer milletlere ve azınlık gruplara da kendi dillerinde eğitim verilmesinin gerekliliği üzerinde ısrar etmiştir. Ayrıca Türkiye ve Azerbaycan Cumhuriyetleri ile dostane ilişkilerin geliştirilmesinin önemini vurgulamıştır.

Bu nedenlerle Pezeşkiyan'ın adı, Cumhur başkanı seçilmeden bile, Türklerin milli tarihinde ve "Türk Milli Mücadelesi"nde önemli ve olumlu bir şahsiyet olarak kabul edilmiş ve yerini almıştır.

Abstract

Masoud Pezeshkian, a Turk originally from the city of Urmu (Urmia) in West Azerbaijan, is a candidate for the Iranian presidency. Born and educated in the city of Savucbulaq (Savujbulagh, later Mahabad), Azerbaijan due to his parents' employment and residence, he is fluent in the Mukriyani dialect of the Kurdish language and familiar with the Kurdish culture. The candidacy of Pezeshkian for the presidency, is significant not only for the general democratization of Iran but also for the Turkish nation living in Iran and the "Turkish National Cause".

In the contemporary history of Iran, Pezeshkian is the highest-ranking government official who has openly stated that he has a Turkish ethnic identity, is proud of being a Turk, and that Persian is not the mother tongue or the first language of Turks. By emphasizing his Turkish identity and expressing pride in being a Turk, Pezeshkian has delivered a historic and fatal blow to the official ideology of the modern state of Iran, as well as pan-Iranism and Azerbaijanism ideologies and their colonial nation building processes. For the past century, these ideologies have denied the existence of a distinct ethnic and national identity known as Turk in Iran, rejected the idea that Turkish is the mother tongue and primary language of Turks, and portrayed being a Turk as a shameful phenomenon.

When Pezeshkian was the deputy speaker of the parliament, he was involved in the establishment of the “Faction of Turkish-Populated Regions”. Following its formation, he assumed leadership of the Faction. This Faction, consisted of representatives of all Turks residing throughout Iran with various political leanings, solidified the national name and identity of "Turk" and strengthened the national unity of the Western Oghuz people living in Iran, transforming them into a single entity and a cohesive political force operating under the banner of “Turk”, which is independent and separate from Farsis (Persians) and Farsistan (Persia).

In this way, the independent Turkish ethnic-national factor reappeared in the political scene of Iran after the overthrow of the Turkish Qajar state. Over the past century, the Iranian state and Fars nationalists have been attempting to eliminate the "Turk" as an independent political factor and remove it from the Iranian political scene.

In his speeches, interviews, and debates, Pezeshkian has consistently advocated the rights of women, as well as national and religious groups and the transition towards the Eyalet system - a form of federalism. He has voiced strong opposition to institutionalized discrimination against national, ethnic and religious groups, as well as gender discrimination. He also opposes the official policy of Farsification imposed on non-Persian nations. Pezeshkian has condemned the linguistic and national genocide of Turks by the Iranian state, mockery and demeaning portrayal of Turks in publications and media. Pezeshkian has insisted on the necessity of providing education in the Turkish language for Turks and in the languages of other nations and minority groups, in schools. Additionally, he has stressed the significance of fostering friendly relations with Turkey and the Republic of Azerbaijan.

For these reasons, Pezeşkiyan's name is considered an important and positive figure in the national history of the Turks and the "Turkish National Struggle", even before being elected as President.



مسعود (مقصود به تلفظ سالمندان تورک) پزشکیان، یک جراح قلب و تورک اورمویی‌الاصل، نامزد ریاست جمهوری شده است. بنا به اطلاعاتی که برادر او محمود پزشکیان و هم‌سایه‌گان و آشنایانشان در اورمو به زبان تورکی می‌دهند (ویدئوی مربوطه در ادامه‌ی مقاله)، هم‌چنین تثبیت‌های محقق و مورخ تورک، توحید ملک‌زاده و دیگر منابع اینترنتی [1]، پدر (کارمند بهداری جمعیت شیر و خورشید سرخ اورمو) و مادر (خانه‌دار) مسعود پزشکیان هر دو تورک اورمویی و به همراه عمه‌هایش ساکن «یئددی ده‌ییرمان محلّه‌سی»، «عرب‌باغی کوچه‌سی» (در خیابان شاهپور بعدی و مطهری اخیر) در اورمو بودند. خانواده با مامور به خدمت شدن پدر که کارمند بهداری جمعیت شیر و خورشید اورمو بود به شهر ساووج‌بولاغ[2] (مهاباد فعلی) آزربایجان، ساکن آن شهر شدند و ٦ فرزندانشان شامل مسعود پزشکیان در آن شهر به دنیا آمدند. پزشکیان تا کلاس سوم دبیرستان در محله‌ی جوودله‌ر آن شهر تحصیل کرد و به این سبب مسلط بر لهجه‌ی موکریانی زبان کوردی و آشنا با فرهنگ کورد است. سپس به اورمو آمد. بعد از پایان خدمت سربازی از سال ٥٦ در «دوققوز پیلله محلّه‌سی» ساکن شد. همسرش فاطمه مجیدی که جراح زنان و دارای فوق تخصص نازایی بود و در یک تصادف راننده‌گی فوت کرد هم از اورمو بود. مزار پدر و مادر پزشکیان در باغ رضوان اورمو قرار دارد.

اهمیت نامزدی مسعود پزشکیان برای ریاست جمهوری را می‌توان از دو جنبه‌ی دموکراتیزاسیون عمومی کشوری مربوط به کل ایران و جنبه‌ی خاص مربوط به ملت تورک ساکن در ایران و «مجادله‌ی ملی تورک» بررسی کرد. در این نوشته جنبه‌ی خاص مربوط به ملت تورک را به طور خلاصه بررسی کرده‌ام.

اهمیت نام‌زدی پزشکیان از منظر ملی تورک و تاریخ تورک

١- تاکید بر تورک بودن و افتخار کردن به تورک بودن:

پزشکیان در نطق میان دستور خود در مجلس شورای اسلامی به تاریخ ١٠ اسفند ۱۳۹۴ گفته است: «زبان گویای مردمم خواهم بود .... خدا من را تورک آفریده. بنده [از] این که این‌گونه خلق شده‌ام شاکر خداوند هستم». او در یک مصاحبه‌ به زبان تورکی که در این نوشته به اشتراک گذاشته‌ام با صراحت بیش‌تر چنین می‌گوید: «در خانه با بچّه‌هایم به تورکی صحبت کرده‌ایم، حتّی اجازه نه‌داده‌ام در آغاز، فارسی حرف به‌زنند. با قطعیت گفته‌ام من تورک هستم. من در آزربایجان به دنیا آمده‌ام. پدرم هم تورک است، مادرم هم تورک است. و این که به تورک بودنم افتخار می‌کنم».

متن مصاحبه

سورو سوروشان: اخیراً فضای مجازی‌ده سیزده‌ن بیر ده‌نه ویدئو منتشر اولونوپ کی چوخ سلیس و روان کوردو دانیشیرسیز. سیز هارا اوشاغیسیز؟

پزشکیان: مه‌ن آزه‌ربایجان‌دا ماهاباددا دونیایا گه‌لمیشه‌م.

سورو سوروشان: آقای دوکتور ایندی سیز کوردسوز یا تورک‌سوز؟

پزشکیان: مه‌نیم بو سؤزله‌ریم‌نه‌ن سیز ائلیه‌ممه‌دیز متوجّه اولاسیز کورده‌م یا تورک‌ه‌م؟

سورو سوروشان: یوخ ائلییه‌ممه‌دیم.

پزشکیان: چوخ جالیب‌دیر! مه‌ن وقتی دیییره‌م ائوده اوشاق‌لاریم‌نان حتی فارسی قویمامیشام دانیشالار اوّل‌ده، تورکو دانیشمیشیق، یعنی نه‌مه‌نه؟ قاطعیت‌ینه‌ن دئمیشه‌م مه‌ن تورک‌ه‌م، مه‌ن آزه‌ربایجان‌دا دونیایا گه‌لمیشه‌م. آتام دا تورک‌دو، آنام دا تورک‌دو. و بویی کی تورک‌ه‌م افتخار ائلیره‌م.

ترجمه‌ی فارسی

سوال کننده: اخیراً در فضای مجازی ویدئویی از شما منتشر شده که در آن به روانی و بسیار سلیس به کوردی صحبت می‌کنید. شما بچّه‌ی کجا هستید؟

پزشکیان: من در آزربایجان، در مهاباد به دنیا آمده‌ام.

سوال کننده: آقای دوکتور، بالاخره شما کورد هستید و یا تورک؟

پزشکیان: شما از این حرف‌های من متوجّه نه‌شدید که من کوردم یا تورک؟!

سوال کننده: خیر، نه‌شدم.

پزشکیان: خیلی جالب است! وقتی که من می‌گویم در خانه با بچّه‌هایم به تورکی صحبت کرده‌ایم، حتّی اجازه نه‌داده‌ام در آغاز، فارسی حرف به‌زنند، این یعنی چه؟! با قطعیت گفته‌ام: من تورک هستم. من در آزربایجان به دنیا آمده‌ام. پدرم هم تورک است، مادرم هم تورک است. و این که به تورک بودنم افتخار می‌کنم.

Türkiye Türkçesine

Soru: Yakın geçmişte sanal ortamda sizden, çok akıcı ve güzel Kürtçe konuştuğunuz bir video yayınlanmıştır. Siz nere çocuğusunuz?

Pezeşkiyan: Ben Azerbaycan’da Mahabad’da (Savucbulak’ta) doğdum.

Soru: Doktor Bey, siz şimdi Kürt müsünüz, Türk müsünüz?

Pezeşkiyan: Benim bu sözlerimden siz benim Kürt mü Türk mü olduğumu anlayamadınız mı?

Soru: Hayır, anlayamadım.

Pezeşkiyan: Çok ilginçtir! Ben evde çocuklarımla Türkçe konuştuğumuzu, hatta ilk başta Farsça konuşmalarına izin vermediğimi söylediğimde, bunların anlamı ne? Kesinlikle söyledim: Ben Türk’üm, ben Azerbaycan’da doğdum. Atam da, anam da Türk’türler. ve Türk olmaktan gurur duyuyorum.

دولت مودرن ایران در دوره‌ی مشروطیت بر اساس ناسیونالیسم فارسی در لفافه‌ی ملت ایران فورم گرفته است. در عرصه‌ی هویت ملی این دولت (و بعد از آن سلطنت پهلوی، جمهوری اسلامی ایران)، سیاست نسل‌کشی زبانی و ملی تورک در ایران را به منظور نفی و نابود کردن عنصر ملی تورک و ریشه‌کن کردن زبان تورکی در این کشور به پیش رانده است. در این راستا گفتمان حاکم رسمی، انکار وجود ملتی به اسم تورک در ایران، تغییر نام تورک به آزری و آزربایجانی، عرضه‌ی زبان فارسی به صورت زبان ملی و مادری همه‌ی ایرانیان، و این که تورک بودن چیزی شرم‌آور و ننگین است، ... بوده است.

پزشکیان در تاریخ معاصر ایران عالی‌رتبه‌ترین مقام دولتی است که اعلام کرده نه تنها دارای هویت قومی تورک است، بلکه به تورک بودن خود افتخار می‌کند و زبان فارسی زبان مادری و اول تورک‌ها نیست. او با اظهارات متعدد خود در سخن‌رانی‌ها و مصاحبه‌ها و مناظره‌هایش، وجود تبعیض قومیتی (و مذهبی و جنسیتی و ...) توسط دولت ایران را تثبیت و افشاء، و با اشتراک در تشکیل فراکسیون مناطق تورک‌زبان، دخیل در ظهور عامل قومی – ملی مستقل تورکیت در صحنه‌ی سیاسی ایران و ارتقاء سطح «مجادله‌ی ملی تورک» بوده است. با این اظهارات و مواضع، مخصوصا تاکید بر نام تورک و تورک بودن و افتخار به تورکیت، پزشکیان تمام رشته‌های دولت مودرن ایران و پان‌ایرانیست‌ها را در یک صد سال گذشته، مبنی بر عدم وجود تورک در ایران، نفی اسم قومی – ملی تورک، زبان مادری و اول بودن زبان فارسی برای تورک‌ها، شرم‌انگیز و خجالت‌آور بودن تورکیت، حذف کردن عامل و نیروی مستقل تورکیت از صحنه‌ی سیاسی ایران، ... را پنبه کرده است.

٢- اهل اورمو بودن پزشکیان، به لحاظ تاریخی معنی‌دار است: پزشکیان اورمویی‌الاصل است. این مساله در مواضع او، هم در مورد هویت قومی – ملی تورک و هم در مواضع نسبتاً لیبرال دموکرات و سکولار او، مخصوصاً در عرصه‌های حمایت و دفاع از حقوق و آزادی‌های بنیادین زنان و گروه‌های اعتقادی و ملی، تنش‌زدایی با تورکیه و جمهوری آزربایجان و .... موثر، بلکه تعیین‌کننده است. همان‌گونه که معلوم است شرق و مرکز آزربایجان در پنج قرن اخیر در سطح نخبه‌گان به دلایل گوناگون از جمله صفویسم – صفوی‌زده‌گی و فارس‌زده‌گی و شیعه‌زده‌گی و روس‌زده‌گی و ارمنی‌زده‌گی، به طور جدی از تورکیت دور شده بود. به طوری که اردبیل از قرن ١٦ به مهد شیعی‌گری فارسی و تبریز در قرن ١٩ به کانون پیدایش ناسیونالیسم ایرانی فارس‌محور و در قرن ٢٠ به مرکز آزربایجان‌گرایی ضد تورک پان‌ایرانیستی – استالینیستی تبدیل شده بود. امروز هم در میان اصول‌گرایان نظام جمهوری اسلامی، تورک‌تباران تورک‌ستیز معمولاً از شرق و مرکز آزربایجان (و دیگر نواحی ایران) هستند. در حالی که اورمو ملقب به «تورکستان» و «دارالنشاط» در تمام قرون فوق به دور از فارسستان و صفویسم و فارس‌زده‌گی و شیعه‌زده‌گی و روس‌زده‌گی و ارمنی‌زده‌گی بود. در دوران مودرن هم اورمو مهد ناسیونالیسم تورک و سکولاریسم در تورک‌ایلی بوده و است. به همین سبب ظهور شخصیت‌های شدیدا تورک‌ستیز، پان‌ایرانیست، فقها و روحانیون عالی‌رتبه‌ی شیعی امامی و .... از منطقه‌ی اورمو فوق‌العاده نادر، و بر عکس ظهور شخصیت‌های تورک‌گرا، سکولار و لیبرال دموکرات در این ناحیه یک قاعده بوده و است. (قحط‌الرجال دارای شعور ملی تورک در مرکز و شرق آزربایجان مشکلی جدی و مزمن است. در سال‌های جنگ جهانی اول هم، به همین سبب، اولین دولت تورک در تورک‌ایلی با نام «دولت اتحاد تورک» در تبریز، به صدارت یک اورمویی، جمشید خان سوباتای‌لی افشار – مجدالسلطنه تاسیس شد. زیرا در تبریز رهبر و شخصیتی دارای شعور ملی تورک یافت نه‌می‌شد). چنان‌چه نماینده‌ی اورمو در مجلس خبره‌گان سیّد علی‌اکبر قریشی، اورمویی نیست (اصلا بنابی است). حتی بسیاری از اورمویی‌های نظام جمهوری اسلامی هم تورک‌ستیز نه‌بوده‌اند. مانند غلام‌رضا حسنی زورگاوالی که تورک‌ستیز نه‌بود، نادر قاضی‌پور که از بسیاری از حقوق فرهنگی و سیاسی تورک دفاع کرده، و حتی فردی مانند سید پرویز فتاح قاراباغی اورمویی، که دارای تمایلات فارس‌گرایانه و تورک‌ستیزانه نیست.  

٣-به چالش کشیدن گفتمان دولتی سیاست نسل‌کشی زبانی و ملی تورک در ایران: دولت مودرن ایران به منظور به حاشیه راندن و بی گذشته نشان دادن و ریشه‌کن کردن زبان تورکی، آن را از تمام صحنه‌های اجتماعی و فرهنگی و سیاسی و به خصوص رسمی حذف کرده است. پزشکیان با استفاده از زبان تورکی (اشعار، ضرب‌المثل‌ها[3]، شعارها، ...) در مصاحبه‌های تلویزیونی، در صحن مجلس، ... با سیاست به حاشیه راندن زبان تورکی عملاً مخالفت، بارها آن را به صحنه‌های اجتماعی و سیاسی و رسمی وارد کرده و بازگردانده و بدین وسیله تابوی گذاشته شده در مورد عدم استفاده از زبان تورکی در رسانه‌های سراسری و نهادهای رسمی را در هم شکسته است.

خانواده‌ی تیراختوری پزشکیان، نامزد ملت تورک برای ریاست جمهوری

٤-پیام‌های نوروزی پزشکیان به تورکی و کوردی: مقامات رسمی و دولتی ایران مخصوصا در دهه‌های اخیر در پیام‌های تبریک نوروز، این عید را به فارس‌زبان‌های جهان تبریک می‌گویند. در حالی که پزشکیان پیام‌های نوروزی خود را به سه زبان فارسی، تورکی و کوردی داده است[4]. بی شک اگر او دیگر زبان‌های ملل ایران مانند بلوچی و تورکمنی و عربی رایج در ایران و ... را می‌دانست، به آن زبان‌ها هم پیام می‌داد. به همه حال این رفتار، علاوه بر آن که تاکیدی بر حضور و وجود زبان تورکی (و کوردی) در ایران است، عملا معامله‌ی زبان رسمی کردن با تورکی (و کوردی) از سوی پزشکیان است. این نیز به معنی نفی و به چالش کشیدن سیاست نادیده گرفتن زبان تورکی و نسل‌کشی زبانی تورکی توسط دولت ایران است.

٥-اصرار بر لزوم تدریس زبان تورکی: پزشکیان در موارد متعددی پی‌گیر تدریس زبان تورکی در مدارس بوده و بدین ترتیب از فراموش شدن این موضوع که سیاست راهبردی دولت ایران و نظام جمهوری اسلامی است جلوگیری کرده است[5]. «تعلیم و تعلم به زبان تورکی» برای ملت تورک ساکن در ایران، مانند «نام قومی – ملی تورک» و گذر به «سیستم فدرالیسم زبانی و ملی»، یک مطالبه‌ی حیاتی و استراتژیک و خط قرمز است. پزشکیان با اصرار بر لزوم تدریس زبان تورکی (و زبان‌های دیگر ملل) در مدارس، علاوه بر افشاگری در باره‌ی قانون‌شکنی نهادها و مقامات جمهوری اسلامی ایران در این مورد، ‌هم‌سویی استراتژیک خود را با ملت تورک و رعایت خطوط قرمز او را نشان داده است.

پزشکیان در نطق میان دستور خود «زبان گویای مردمم خواهم بود» در مجلس شورای اسلامی به تاریخ ١٠ اسفند ۱۳۹۴ می‌گوید:«تا حدودی که امکان دارد از زبان مردم به‌گویم، یکی اصل ١٥ قانون اساسی است. قانون اساسی به همه‌ی قومیت‌ها و ملت‌ها اجازه داده که به زبان خودشان حرف به‌زنند، به زبان خودشان در مدرسه به‌نویسند، تو مدارس باید به‌شود به زبان خودشان درس داد. وارد ۳۸‌مین سال انقلاب شدیم اما نه‌می‌توانیم در مدارس به زبان خودمان حرف به‌زنیم و به‌نویسیم. زبان فارسی زبان اصلی ما است. ولی وقتی کسی تورک است باید به‌تواند به زبان تورکی در مدرسه به‌نویسد و یاد به‌گیرد. باید کورد در مدرسه کورد به‌نویسد، این قانون است. نه‌می‌شود عده‌ای به سلیقه‌ی خودشان اجازه نه‌دهند مردم به زبان خودشان حرف به‌زنند و اگر حرف زدند به‌گویند شما پان‌تورکیست هستید و یا پان‌کوردیست و … هستید. مردم از ما قانون را می‌خواهند، حقشان را می‌خواهند».

نوت: در این نطق دو کلمه که پزشکیان به کار برده دارای اهمیت است. یکی «ملت‌ها» که انعکاس واقعیت چندملتی بودن کشور و مردمان ایران است.  دیگر آن که پزشکیان زبان فارسی را «اصلی» و نه زبان ملی و مادری و ... می‌نامد. این نیز با واقعیت‌های میدانی مطابق است، زیرا فارسی زبان ملی ملل غیر فارس‌ نیست. به عنوان نمونه زبان ملی تورک‌ها، تورکی است. اما فارسی به سبب سیاست دولتی تحمیل فارسی بر غیر فارس‌ها و ممنوع ساختن کاربرد رسمی و سراسری و دولتی زبان‌های غیر فارسی، به عنوان تنها زبان رسمی دولتی و رابط و به اعتباری اصلی در آمده که البته وضعیتی موقتی است و دیر یا زود خاتمه خواهد یافت. 

٦- تاسیس فراکسیون مناطق تورک‌نشین در مجلس ایران: یکی از برجسته‌ترین نکات در کارنامه‌ی پزشکیان که از او شخصیتی مثبت در تاریخ تورک و مجادله‌ی ملی تورک، و شخصیتی منفی و منفور در نزد پان‌ایرانیست‌ها و ملیت‌گرایان افراطی فارسی و مانقورتیسم آزربایجانی ساخته، نقش او در تاسیس فراکسیون مناطق تورک‌نشین در سال ٢٠١٦ است. پزشکیان در مقام نایب رئیس مجلس در میان بیش از یک صد نماینده‌ی تورک مجلس بود که برای اولین بار در تاریخ اقدام به تاسیس فراکسیون مناطق «تورک»‌نشین در مجلس شورا کردند. پس از تاسیس این فراکسیون، پزشکیان ریاست آن را عهده‌دار شد.

-این فراکسیون نام قومی «تورک» را به نهادهای دولتی تحمیل و داخل در ادبیات سیاسی رسمی – دولتی ایران نمود

-با گرد هم آوردن نماینده‌گان استان‌های آزربایجان شرقی، آزربایجان غربی، اردبیل و زنجان، و شهرهای ساووج‌بولاغ از استان البورز، تهران، قزوین، و قوم و آشتیان و ... حدود طبیعی منطقه‌ی ملی تورک در شمال غرب ایران و نواحی مجاور آن – «تورک‌ایلی» (تورکستان سابق) – را تائید و تثبیت کرد.

- با عضویت نماینده‌گان تورک از شیراز، خراسان شمالی، خوزستان، اصفهان، بروجرد چهار محال بختیاری، ... در این فراکسیون، یگانه‌گی قومی تمام تورک‌ها (اوغوزهای غربی) ساکن در ایران را رسماً اعلام نمود.

-تاسیس فراکسیون مناطق تورک‌زبان در مجلس، آشکارا یک حرکت متمرکز بر مطالبات و اشتراکات و هم‌بسته‌گی قومی – ملی تورک و گریز از مرکز بود. این واقعیت که در میان اعضای فراکسیون تورک‌زبان، نماینده‌گانی از هر دو جناح اصلاح‌طلب و اصول‌گرا و از جوغرافیایی وسیع وجود داشت، نشان می‌دهد که دلیل گرد آمدن بیش از یک سوم نماینده‌گان در فراکسیون تورک‌زبان، صرفا تورک بودن و هم‌زبانی و یا هم‌تباری قومی آن‌ها؛ و تعلق به قومیت تورک، معیاری تعیین کننده‌تر از گرایشات و مواضع سیاسی و محلی‌گرایی و حوزه‌ی جوغرافیایی نماینده‌گان بود.

-تاسیس این فراکسیون نقطه‌ی عطفی در مجادله‌ی ملی تورک، و جهش از مرحله‌ی هویت‌طلبی تورک به تبدیل «تورکیت» به یک نیروی سیاسی مستقل در ایران، که گرایشات سیاسی گوناگون میان تورکان اصلاح‌طلب و اصول‌گرا و سکولار و لیبرال و ملیت‌گرا و ... در ذیل آن قرار دارند، است.

همان‌گونه که معلوم است هویت ملی تورک در تاریخ معاصر از دو طرف تهدید می‌شود. نخست پان‌ایرانیسم که منکر وجود ملت تورک است و تورک‌زبانان ساکن در ایران را آریائیان تغییر زبان داده به تورکی می‌داند و در این استقامت تورک‌های ساکن در جوغرافیای آزربایجان را به جای تورک، آزربایجانی و آزری می‌نامد. دوم مانقورتیسم آزربایجانی و مهندسی قومی استالینیستی – صلیبی برای آفریدن قومیت و ملیت آزربایجانی که در صدد تجزیه‌ی ملت تورک ساکن در ایران به دو قسمت آزربایجانی و غیر آزربایجانی است، و در هم‌سویی با پان‌ایرانیسم خواهان تغییر نام قسمتی از ملت تورک ساکن در آزربایجان به آزری و آزربایجانی، و حذف و نامرئی کردن عنصر و نام و هویت ملی تورک از صحنه‌ی تاریخ و جوغرافیا می‌باشد. تاسیس فراکسیون مناطق تورک‌زبان در مجلس ایران توسط پزشکیان و دیگر نماینده‌گان تورک، ضربه‌ای تاریخی به سیاست انکار و امحاء ملت تورک توسط پان‌ایرانیسم و مانقورتیسم آزربایجانی بود.  

٧-اعلام نام‌زدی برای ریاست جمهوری در مشورت با نماینده‌گان تورک مجلس: بنا به روایت برنا، پزشکیان هم در مورد اعلام نام‌زدی خود، هم در رابطه با ستادها و فعالیت‌های انتخابی‌اش در استشاره با نماینده‌گان تورک مجلس بوده است. این امر نشان می‌دهد که نامزدی پزشکیان برای ریاست جمهوری، مانند تاسیس فراکسیون مناطق تورک‌زبان در مجلس، حادثه‌ای منفرد و فی‌البداهه، و هیاهویی زودگذر نیست. بلکه در بستر تاریخی مبارزه برای حقوق ملی تورک‌ها قرار دارد و مرحله‌ای از آن است. 

٨- موضع‌گیری در امور مربوط به ملت تورک: پزشکیان بارها در مسائل فرهنگی، اجتماعی و سیاسی تورک‌ها مانند حمایت از تدریس زبان تورکی، اعتراض به تمسخر تورک‌ها در نشریه‌ها و رسانه‌ها، تیم فوتبال تراکتور، خشک کردن دریاچه‌ی اورمو، تنش‌زدائی با دولتین تورکیه و جمهوری آزربایجان،  ... اعلام مواضع کرده، در مجلس هم در برخی از مواقع در مورد مسایل مربوط به تورک‌ها با طیف‌های مختلف سیاسی هم‌راه شده است. به عنوان نمونه، پزشکیان در سفر تبلیغات انتخاباتی خود در شهرستان بهارستان در جنوب غرب استان تهران (جزئی از تورک‌ایلی) در اجتماع مردم پس از بیان این که «قول می‌دهم صدای شما بی‌صدایان باشم، اگر به ریاست جمهوری انتخاب شوم، می‌ایستم و صدای اقوام خواهم بود، صدای کارگران خواهم بود، صدای دختران و زنان خواهم بود، صدای فرودستان و حاشیه‌نشینان خواهم بود» صحبت‌های خود را با «یاشاسین تیراختور!» به پایان رساند[6].

٩-اعتراض به تمسخر تورک‌ها در نشریه‌ها و رسانه‌ها: پزشکیان به توهین روزنامه‌ها و نشریات به مردم تورک (و لور و بلوچ و کورد و ...) اعتراض کرده، آن را بسیار ناپسند، سخیف و نابجا و غیر قابل قبول دانسته، عذرخواهی صورت گرفته از طرف روزنامه را کافی نه‌دانسته و خواهان مداخله‌ی مراجع قانونی برای بررسی دقیق و ریشه‌یابی این مساله شده است. مشخصاً پزشکیان در نطق میان دستور خود «زبان گویای مردمم خواهم بود» در مجلس شورای اسلامی به تاریخ ١٠ اسفند ۱۳۹۴ در این باره چنین می‌گوید: «خدا من را تورک آفریده. بنده [از] این که اینگونه خلق شده‌ام شاکر خداوند هستم. و هیچ زبانی و قومیتی نه‌می‌تواند خود را از من برتر به‌داند، همان‌گونه که من خود را از کسی برتر نه‌می‌دانم. در نتیجه پیش خداوند تقوا برتر است. پس کسی حق نه‌دارد زبان و فرهنگ ما را مسخره کند، چه از رسانه، چه هر جای دیگر. ما قانون و شرع را می‌خواهیم. این که کسی فکر کند از ما برتر است، در هیچ ذهنی نه‌می‌گنجد».

١٠-دوستی با تورکیه و جمهوری آزربایجان: پزشکیان بر خلاف هسته‌ی اصلی مدیران جمهوری اسلامی، که عموما فارس بوده و علاوه بر تورک‌ستیز بودن، به شدت ضد تورکیه و آزربایجان هستند، به هیچ وجه با دولتین تورکیه و آزربایجان و عموما دولت‌های تورکیک دشمنی نه‌دارد. به عنوان نمونه پزشکیان همیشه از تمامیت ارضی جمهوری آزربایجان دفاع کرده، اشغال‌گری کشور ارمنستان را محکوم و بازپس‌گیری اراضی اشغالی آزربایجان را امری قابل تبریک گفتن دانسته است. حتی بعضی رسانه‌های پان‌ایرانیستی ادعا کرده‌اند که مخالفت پزشکیان با ادعای نسل‌کشی ارمنی‌ها توسط تورک‌ها در آناتولی نشان می‌دهد که او «با تورکیه هم‌بسته‌گی دارد».

١١-افشاگری در باره ی وجود تبعیض قومیتی نهادینه توسط دولت ایران: بسیاری از اظهارات مسعود پزشکیان، افشاگری در باره‌ی تبعیض قومیتی - ملی موجود در ایران توسط دولت و اعتراض به آن، از جمله در حیطه‌ی عدم استفاده از تورک‌ها و دیگر گروه‌های ملی و عقیدتی (بلوچ، کورد، سنی، ...) در میان مقامات عالی‌رتبه‌ی کشور و قبضه‌ی آن‌ها توسط عناصر فارس است. به عنوان نمونه پزشکیان در مهرماه سال ٩٧ طی مصاحبه‌ای عنوان کرد «چنان چه دولت، وزیر تورک نه‌داشته باشد، (ما نماینده‌گان تورک) عکس‌العمل نشان خواهیم داد». این‌گونه بیانات هم‌چنین به سبب فورم دادن مفهوم «مای تورک» به عنوان یک پدیده‌ی جامعه‌شناسی و سیاسی مستقل مهم است.

١٢-دفاع پزشکیان از حقوق گروه‌های ملی و اعتقادی: پزشکیان بارها از حقوق گروه‌های قومی غیر فارس و مذهبی غیر شیعی از جمله سنی و علوی (اهل حق) حمایت کرده، در فعالیت‌های انتخاباتی خود هم بیانیه‌ای جداگانه در مورد حقوق آن‌ها منتشر نموده است[7]. این رفتار و اظهارات و بیانات پزشکیان، مساله‌ی تبعیضات سیستماتیکی که از طرف دولت نسبت به گروه‌های ملی و اعتقادی اعمال می‌شود و ضرورت دفاع از حقوق گروه‌های ملی و اعتقادی را به گفتمان اصلی سیاسی در ایران می‌کشاند و به مردم و افکار عمومی در باره‌ی آن‌ها آگاهی می‌دهد. هم‌چنین نشان می‌دهد که مساله‌ی دفاع از حقوق گروه‌های ملی و اعتقادی قسمتی از شخصیت سیاسی پزشکیان است و صرفا یک تاکتیک انتخاباتی – مانند ادعاهای روحانی و رئیسی و ... - نیست.

١٣-مخالفت با سیاست فارس‌سازی ملل غیر فارس: فارس‌سازی ملل غیر فارس مخصوصا ملت تورک سیاست راه‌بردی دولت مودرن ایران از دوران مشروطیت تاکنون بوده است. این سیاست فراتر از تبعیض، امری زائیده‌ی نژادپرستی و استعمار داخلی و ... است. پزشکیان در مصاحبه‌های خود علنا وجود سیاست فارس‌سازی دولتی را تاکید (می‌گوییم همه باید فارس باشند) و به آن اعتراض کرده است: «حقوق قومیت‌ها را نه‌می‌دهیم. اجازه نه‌می‌دهیم برای این‌که می‌گوییم همه باید فارس باشند. همه باید فارسی [به‌نویسند]. هر پیامی هم که روی مغازه‌ای می‌نویسید اگر فارسی نه‌باشد با تو برخورد کنند. کی گفته مثلن، کجای دین و مذهب و قانون گفته که اگر من پیامی اینجا نوشتم فارسی نه‌بود باید با من برخورد به‌کنند؟» (در مصاحبه با خبرگزاری ایرنا).

١٤-دفاع پزشکیان از گذر به سیستم ایالتی: پزشکیان به دفعات در مخالفت با تمرکزگرایی شدید شامل تمرکزگرایی قومی و اداری و اقتصادی و زبانی و .... سخن گفته است. از جمله او در یک نشست با نماینده‌گان رسانه‌های آزربایجان شرقی می‌گوید: «کشور باید به صورت سیستم ایالتی مدیریت شود، همان که در زمان صدر اسلام و پیش از به وجود آمدن حکومت‌های مودرن کنونی دنیا انجام می‌شد. مودل حکومت ایالتی و ولایتی یک مودل اسلامی است و ما باید از آن برای مدیریت و اداره‌ی امور کشور بهره به‌بریم»[8]. پزشکیان در یک مصاحبه‌ی تورکی، ضمن انتقاد از تبعیض قومیتی و تمرکزگرایی شدید، ایده‌ی سیستم فدرالیستی را به صورت بسیار صریح‌تری بیان کرده است. او در این مصاحبه از اصطلاحات تورکی «اؤلکه‌له‌ر» (کشورها، مملکت‌ها) و  «مملکت» (موجود در اصطلاح «ممالک محروسه») استفاده می‌کند، که ادبیاتی فوق‌العاده مترقی و مهم است: «بیزیم تمام مشکلات کی دیییرسیز تورک، کورد، عرب، عجم هامی‌سی اؤز اؤلکه‌له‌ری‌نده قدرت تاپارلار، اختیار تاپارلار، گؤوه‌ره‌رله‌ر، قدرت‌ینه‌ن ایش‌له‌رله‌ر. نه این که او مملکت‌ده فقط چیخارلی آدام چیخسین مثلن فرضن بیر ده‌نه مه‌شه‌دده‌ن یا مثلن تئهران‌دان. هر کیم تئهران[لی] اولسا اوردا اوستاندار اولسون، وکیل اولسون، وزیر اولسون، او بیرسی اؤلکه‌له‌رده، او بیرسی مثلن زات‌لاردا هئچ زات تاپاممییاسان. اونا گؤره مه‌نیم تصوروم بودو، بیز گه‌ره‌ک چالیشاق او قانونو دوز یئری‌نده سالالار» [9].

این بیانات، همان‌گونه که پان‌ایرانیست‌ها هم به درستی متوجه شده‌اند[10]، صراحتاً به معنی مخالفت با سیستم به شدت متمرکز و یونیتار فعلی دولت ایران، و دفاع از نظام فدرال است. اگرچه پزشکیان (به سبب ملاحظات سیاسی) مشخصاً ترکیب «سیستم فدرالیسم زبانی و ملی»، یعنی لزوم مطابقت تقسیمات سیاسی و اداری کشور با خطوط و مرزهای داخلی زبانی و ملی را که یکی از خطوط قرمز ملت تورک است، به‌کار نه‌می برد. او حتی بر اثر فشارها بعدا مجبور شد به‌گوید به فدرالیسمی که یک‌پارچه‌گی سرزمینی ایران را خدشه‌دار کند باور نه‌دارد. با این همه، دفاع نائب رئیس مجلس دولت جمهوری اسلامی ایران، نظامی که به شدت یونیتار و تمرکزگراست، از سیستم فدرال حتی تحت نام سیستم ایالتی، حادثه‌ای مثبت است و مرحله‌ای مهم در انتقال این موضوع به گفتمان اصلی سیاسی کشوری و آماده‌سازی افکار عمومی برای گذر به آن است.

معیارهای مردم تورک در انتخابات مقام‌های سراسری:

شرایطی را که مردم تورک آن‌ها را در انتخاب مقام‌های کشوری ملحوظ می‌کنند می‌توان به دو دسته تقسیم کرد. پزشکیان دارای هر دوی این شروط است:

١- شرایط خاص مربوط به ملت تورک:

-رای به کاندیدای تورک و در صورت نه‌بود، کاندیدای غیر تورک که از نام و هویت ملی تورک و حقوق و منافع ملی تورک حمایت می‌کند.

-در صورت نه‌بود هم‌چو کاندیدایی، رای به کاندیدای تورک و در صورت نه‌بود، کاندیدای غیر تورک که هویت و نام تورک را نفی نه‌می‌کند و دشمنی کلامی و عملی با تورکیت و منافع و حقوق ملی تورک نه‌دارد.

-در مناطق مختلط قومی، رای به کاندیدای تورک ترجیحا دارای شعور ملی تورک، لیبرال، ....

-در مناطقی که مراکز تورک‌ستیز فعالانه برای آفریدن هویت و سابقه‌ی غیر تورک برای آن تلاش می‌کنند، مانند اورمو که ناسیونالیست‌های افراطی کورد و مراکز صلیبی در صدد کورد و کوردستان‌سازی آن هستند، رای دادن به کاندیدای تورک در هر حال.

٢- شرایط عمومی - کشوری مربوط به کل ایران:

بسیاری از این شرایط که باعث دموکراتیزاسیون و سکولاریسم جامعه و دولت ایران می‌شوند، هم‌زمان تسهیل کننده‌ی امر خودآگاهی ملی تورک در میان مردم تورک و تامین و تحقق حقوق و منافع ملی تورک هم هستند. زیرا باعث می‌شوند دو پایه‌ی ناسیونالیسم افراطی فارسی – پان‌ایرانیسم یعنی توتالیتاریسم- دیکتاتوری و بنیادگرایی دینی و شیعه، که همواره به صورت عاملی برای پس راندن مطالبات ملی تورک عمل می‌کنند تضعیف گردد. شرایطی مانند لیبرال بودن، هواداری از سیاست سکولار، دیپلوماسی تنش‌زدا، عدم فساد مالی، دفاع از آزادی‌های بنیادین بشری، حمایت از حقوق زنان، مخالفت با حجاب اجباری، گشت ارشاد، طرح نور، مخالفت با ولایت فقیه،  دفاع از حقوق ملیت‌ها، اقلیت‌های مذهبی و اعتقادی، مرزنشینان و .....

-پزشکیان انسانی آگاه به مشکلات و تضییق حقوق گروه‌های قومی – ملی، گروه‌های مذهبی – اعتقادی، مرزنشینان، جامعه‌ی اهل سنت، .... یعنی اکثریت مطلق مردمان ایران است.

-اظهارات پزشکیان در وقایع مرتبط با مهسا امینی و گشت ارشاد و فیلترینگ و نقد مملکت‌داری، ... هم‌سو با خواست‌های مردمی است.

-پزشکیان: با خیلی از کشورها می‌توانیم با زبان دیپلوماتیک حرف به‌زنیم. پزشکیان منتقد سیاست راه‌بردی جمهوری اسلامی مبنی بر تنش‌زائی مستمر در منطقه و جهان است. به عنوان نمونه او به حمله‌ی افراطیون شیعی به سفارت‌های انگلستان و عربستان در تهران و زیر پا گذاردن قوانین بین‌الملل اعتراض کرده است.

-دیدار با آیت‌الله بیات زنجانی و زیارت مزار آیت‌الله منتظری: پزشکیان ملاقاتی با آیت‌الله بیات زنجانی یک روحانی تورک عالی‌رتبه‌ی شیعی که با ولایت فقیه مخالف است داشته است. او هم‌چنین مزار آیت‌الله منتظری را که معترض کشتار زندانیان سیاسی توسط جمهوری اسلامی بود زیارت کرده است.

٣-پزشکیان واقف بر ریشه‌ی مسائل ایران است. او در یک مناظره به زبان تورکی در دانشگاه تبریز می‌گوید مسائلی که ایران با آن‌ها مواجه است، ریشه‌ی مشکلات نیستند. بلکه ریشه‌ی مشکلات در کل سیستم و راس آن است[11].

اصل تورکی:«اگر بو مملکت‌ده بیز اوست‌ده‌ن سیستئمی دوز قویسایدیق، رانت و فساد و اختلاس و اوغرولوق کی گونده اطلاع وئریرله‌ر، هاردان گه‌لیپ؟ .... مشکل سیستئم‌ده‌دیر. سیز آدام عوض ائله‌مه‌غینه‌ن، تا سیستئم دوزه‌لمییه، دوزه‌لتمه‌سیز. اگر بیز باشارسایدیق، ایشی دوز گؤرسه‌یدیک،  ... »[12]

احتمال حذف پزشکیان

١-مقامات تورک نسبتاً میانه‌رو، اما فاقد شعور ملی تورک: در دوره‌ی سلطنت پهلوی شاهان و بسیاری از مقامات لشکری و کشوری آن تورک، اما تورک‌ستیز و مانقورت بودند. در جمهوری اسلامی ایران نیز بسیاری از مقامات عالی‌رتبه‌ی آن به لحاظ ملیت تورک بوده و هستند. با صرف‌نظر از خامنه‌ای که نیمه تورک است، می‌توان مهدی بازرگان از تبریز، بنی صدر از همدان، میر حسین موسوی از تبریز و ... را نام برد. مقامات تورک مذکور اگر چه دارای مواضع نسبتا میانه‌روتر، معتدل‌تر، آزادی‌طلب‌تر، و لیبرال‌تری نسبت به بنیادگرایان شیعی تندوری فارس و فارسستانی حاکم بر جمهوری اسلامی بودند، و علی رغم آن که با تورکیت دشمنی علنی نه‌داشتند، اما هرگز در مجامع عمومی و رسمی بر هویت قومی تورک خود تاکید نه‌کردند و پایدار در دفاع از حقوق قومی - ملی تورک نه‌بودند. در حالی که پزشکیان در چالش با گفتمان و هویت ملی رسمی و تبلیغات دولت ایران، در مجامع عمومی و رسمی، تورک بودن خود و افتخار به تورک بودنش را اعلام کرده است. این رفتار به تنهایی یک تابوشکنی تاریخی است.

٢-مقامات حامی منافع ملی تورک، اما دارای مواضع سیاسی مساله‌دار: تاکنون بعضی از مقامات جمهوری اسلامی ایران یا مستقیماً به دفاع از حقوق ملی تورک پرداخته‌اند (مانند نادر قاضی‌پور، نماینده‌ی اورمو) و یا به طور موردی مطابق با منافع ملی تاریخی و استراتژیک تورک عمل کرده‌اند (مانند غلامرضا حسنی که مانع اشغال شهر سولدوز توسط قوای مسلح حزب دموکرات کوردستان در اوایل انقلاب شد). اما این مقامات به معنی کلاسیک روشن‌فکر نه‌بودند و اغلب به لحاظ سیاسی عمومی نیز، دارای مواضعی مساله‌دار، در تضاد با لیبرال دموکراسی، سکولاریسم، آزادی‌های بنیادین بشری، حقوق زنان، فرهنگ عمومی تورک و اسلام تورک بودند (مانند دفاع از دولت شرعی، اعتقاد به ولایت فقیه، عدم حمایت فعالانه از حقوق و آزادی‌های بنیادین زنان، دیگراندیشان، اقلیت‌های مذهبی، .....). این امر باعث شده که این گونه افراد در افکار عمومی و در جهان خارج، علی رغم فواید اعمال مشخصشان برای ملت تورک، افرادی مقبول تلقی نه‌گردند. حتی پان‌ایرانیست‌ها و افراطیون ناسیونالیست کورد و ... آگاهانه تلاش کرده‌اند که با ایجاد توازی و عینیت بین تاکید این افراد بر تورک بودنشان و مواضع سیاسی ضد دموکراتیکشان، از «تورکیت» شیطان‌سازی کنند. در حالی که مسعود پزشکیان شخصیتی روشن‌فکر، دارای تحصیلات آکادمیک (جراح قلب)، هم‌زمان دارای مواضع سیاسی نسبتا هم‌سو با لیبرال دموکراسی و سکولاریسم، و مقید به آزادی‌های بنیادین زنان، دیگراندیشان، اقلیت‌های مذهبی و ... است. این وضعیت خواه ناخواه به ایجاد توازی و عینیت بین «تورکیت» و «متمدن، مترقی، لیبرال» بودن یاری می‌رساند.

٣-شخصیتی مقبول در افکار جهانی، هم‌زمان دارای شعور قومی تورک: در تاریخ معاصر بسیاری شخصیت‌های تورک مقبول در افکار عمومی ایران  و جهان وجود داشته و دارند. مانند گلشیفته فراهانی، نرگس محمدی، شیرین عبادی، جعفر پناهی، .... اما این شخصیت‌ها یا فاقد شعور قومی – ملی تورک هستند (شیرین عبادی، جعفر پناهی، ....)، و یا تورکیت دارای اهمیت تعیین‌کننده در گفتمان و عمل سیاسی‌شان نیست (گلشیفته فراهانی، نرگس محمدی، ....). در حالی که مسعود پزشکیان یک شخصیت تورک قابل تقدیم به افکار عمومی جهانی و به تورکی «بوشقابا قویولمالی» است که هم مفتخر به تورک بودن است هم به درجه‌ی معینی دارای شعور قومی – ملی تورک بوده، و هم تلاش برای آگاهی‌دهی در باره‌ی بعضی حقوق معین ملت تورک ساکن در ایران و احقاق آن‌ها قسمت مهمی از کارنامه و برنامه‌ی سیاسی او را تشکیل می‌دهد.  

٤- محاسبات و بازی‌ها و تدابیر در امر نامزدی پزشکیان: عده‌ای می‌گویند تصویب پزشکیان برای ریاست جمهوری فریب نظام و برای به پای صندوق‌ها کشیدن مردم است، و یا او آدم رژیم است، این انتخابات نمایشی و بالماسکه است و ..... در پاسخ باید گفت اولاً از زمان اشغال تهران پایتخت قاجاری توسط قوای مشروطه‌ی ضد تورک، دولت مودرن ایران دارای تیپولوژی فارسی است. البته که پس از آن هر کسی که در دولت ایران به مقامات عالی‌رتبه‌ی کشوری و لشکری نائل شده و می‌شود، به اصطلاح آدم رژیم بوده و است. اساساً این چنین افرادی از طرف هسته‌ی اصلی فارس و فارسستانی مدیریت کننده‌ی دولت ایران به آن سبب مجاز به کسب مقام مذکور می‌شوند که در خدمت نظام فارس‌گرا هستند (و یا انتظار می‌رود که باشند). منطقی هم نیست که دولتی با تیپولوژی فارس غیر از این رفتار کند. دوماً نظام جمهوری اسلامی ایران یک نظام لیبرال دموکراسی نیست و انتخابات آن هم همیشه  بدین منوال و به دور از حداقل معیارهای جهانی بوده است. در این انتخابات ریاست جمهوری هم چیز جدیدی وجود نه‌دارد. اما این‌ها محاسبات و بازی‌ها و تدابیر دولت ایران و ناسیونالیست‌های فارس است. ملت تورک ساکن در ایران محاسبات و بازی‌ها و تدابیر و معیارهای خود را دارد.

٥-ماجرای اصلاح‌طلب و اصول‌گرا: عده‌ای می‌گویند عمر اصلاح‌طلبی به پایان رسیده و یا پزشکیان اصول‌گرا است و .... این مباحثات هم اقلاً برای ملت تورک معنی‌دار نیست. در ربع اول قرن بیستم کشمکش مشروطه‌طلب – مشروعه‌طلب، مساله‌ی داخلی در میان ملت تاجیک (فارس‌های آن وقت) و بی ربط به ملت تورک بود، زیرا مساله‌ی اصلی ملت تورک در سال‌های انقلاب مشروطیت، ساقط شدن دولت تورک قاجار و پایان یافتن به حاکمیت سیاسی تورک بر ایران توسط تاجیک‌ها – فارس‌ها و دیگر قوا و مراکز ضد تورک بود. امروز نیز، در ربع اول قرن بیست و یکم، کشمکش اصلاح‌طلب و اصول‌گرا و اوپوزیسون سلطنت‌طلب و سکولار خارج‌نشین و .... ربطی به ملت تورک نه‌دارد. ملت تورک ساکن در ایران مدت‌ها است که از این ماجراها عبور کرده است. مساله‌ی ملت تورک مافوق این گرایشات سیاسی فارسی و فارسستانی، «تورکیت»، «مجادله‌ی ملی تورک» و «احقاق حقوق ملی تورک» و «تامین منافع سیاسی ملت تورک» است. 

٦-عده‌ای می‌گویند پزشکیان موفق به انجام وعده‌های خود نه‌خواهد شد. این دسته که شامل بسیاری از آزربایجان‌گرایان که برایشان «تورکیت» و «مجادله‌ی ملی تورک» محلی از اِعراب نه‌دارد هم می‌شود، به مساله‌ی «موفقیت» از جنبه‌ی «فارسیت» نگاه می‌کنند، در حالی که ملت تورک به مساله‌ی «موفقیت»از جنبه‌ی «تورکیت» و «مجادله‌ی ملی تورک» نگاه می‌کند. ملت تورک درگیر «مجادله‌ی ملی تورک» برای احقاق حقوق ملی تورک و تامین منافع سیاسی تورک است. در این میان، مساله‌ی هویت ملی تورک شامل افشاگری در باره‌ی وجود تبعیضات ملی، سیاست فارس‌سازی رسمی در ایران؛ تثبیت نام ملی «تورک» و تقویت یگانه‌گی ملی اوغوزهای غربی ساکن در ایران و تبدیل آن‌ها به یک نیروی سیاسی واحد و مستقل از فارسیت و فارسستان تحت نام تورک، .... یکی از دو پایه‌ی «مجادله‌ی ملی تورک» را تشکیل می‌دهد (پایه‌ی دیگر عبارت از مطالبات دموکراتیک سیاسی مانند گذر به سیستم فدرالیسم زبانی – ملی، تعلیم و تعلم در مدارس به زبان تورکی، رسمیت زبان تورکی در دولت مرکزی و سطح کشوری، .... است).

از این منظر، حتی اگر پزشکیان انتخاب نه‌شود، یا در صورت انتخاب شدن با سنگ‌اندازی جناح پان‌ایرانیست و فارس‌گرای جمهوری اسلامی موفق به انجام وعده‌های خود نه‌گردد، دولت وی با دسیسه‌ها و فشارهای گوناگون دولت پنهان فارسی – شیعی زمین‌گیر و فلج گردد و یا خود او به نحوی حذف شود، صرف نامزدی مسعود پزشکیان برای مقام ریاست جمهوری، علی رغم خواست دولت ایران، به سبب تاکید او بر تورک بودن و افتخار کردنش به تورک بودن و مطرح کردن وجود تبعیض قومیتی و ضرورت سیستم فدرالی و ...، تاکنون هم پروژه‌ای موفق، و نائل شده به مقصود است. در این استقامت می‌بایست مواضع تورک‌گرایانه‌ی پزشکیان و تورک بودنش تا آنجایی که ممکن است تبلیغ و به اطلاع افکار عمومی در ایران و جهان رسانیده شود. البته توانایی او در تحقق حقوق فرهنگی و سیاسی مردم تورک و دیگر گروه‌های اجتماعی در صورت رئیس جمهور شدن، موفقیت او را دو چندان خواهد کرد.

٧-حذف پزشکیان، واگرایی تورک‌ها از دولت ایران را تشدید خواهد کرد. شخصیت‌های تورکی مانند مهدی بازرگان، بنی صدر، میر حسین موسوی، ... به سبب مخالفتشان با بنیادگرایان تندرو و توتالیتاریست شیعی و معتقد به ولایت فقیه مغضوب نظام شدند. بازرگان مجبور به استعفا، بنی صدر خلع و مجبور به فرار شد و میر حسین موسوی تاکنون در بازداشت خانه‌گی به سر می‌برد. در مورد پزشکیان، تیر از کمان رها و نام او در میان کاندیداها قرار داده شده است. اگر بعد از این، مسعود پزشکیان به هر دلیلی، چه مواضع تورک‌گرایانه‌اش و چه مواضع اصلاح‌طلبانه‌اش از لیست نامزدها حذف، یا با دست‌کاری در شمارش آرا بازنده‌ی انتخابات اعلام شود و یا بعد از انتخاب شدن به ریاست جمهوری با کارشکنی‌ها و زمین‌گیر و فلج کردن دولتش و یا سناریوهایی مانند کودتا و خلع و حبس خانه‌گی و .... مواجه شود، بی شک این امر به گسستن پیوندهای باقیمانده بین مردم تورک ساکن در ایران و دولت ایران منجر خواهد شد. زیرا وجدان عمومی تورک حذف و یا زمین‌گیر و فلج کردن دولت پزشکیان را تنها به سبب مواضع لیبرال و اصلاح‌طلبانه‌ی وی نه‌خواهد دانست. بلکه حذف و یا زمین‌گیر و فلج کردن دولت پزشکیان را در درجه‌ی اول به سبب این که او خود را تورک می‌دانست و مدافع حقوق تورک‌ها از جمله تعلیم و تعلم در مدارس به زبان تورکی بود خواهد دانست. 

مخالفت‌ها با پزشکیان

١- جناح پان‌ایرانیست رهبران و مقامات عالی‌رتبه‌ی جمهوری اسلامی: شکی نیست که پزشکیان برای گرم کردن بازار انتخابات، شاید با مداخله‌ی مستقیم خامنه‌ای، به لیست کاندیداها اضافه شده و هدف اصلی، ریاست جمهوری او نیست، بلکه رئیس جمهور نه‌شدن او است. به همین سبب احتمالا او یا با مهندسی صندوق‌های رای، و یا در صورت نائل شدن به مقام ریاست جمهوری، با دسیسه‌های دیگری خلع و یا حذف خواهد شد. زیرا بدخواهان پزشکیان اقلاً دو برابر بیش‌تر از بازرگان و بنی صدر و میر حسین موسوی هستند. نخست افراطیون شیعی بنیادگرا که هیچ‌گونه اصلاح‌طلبی و میانه‌روی و ... را بر نه‌می‌تابند، دیگری جناح پان‌ایرانیست و به شدت ضد تورک و فارسستانی رهبران و مقامات عالی‌رتبه‌ی جمهوری اسلامی که پزشکیان را مانند اوپوزیسیون پان‌ایرانیست سکولار فارسستانی خارج نشین، آشکارا قومیت‌گرا و پان‌تورک و تجزیه‌طلب می‌دانند. (فرید حداد عادل، فرزند حداد عادل برجسته‌ترین نمایند‌ه‌ی پان‌ایرانیست‌های بنیادگرای شیعی ولایت فقیهی، به دشمنی با پزشکیان پرداخته است).

٢- تسلط پزشکیان به زبان و فرهنگ کوردی، شعور قومی – ملی تورک و اورمویی الاصل بودن او، تهدیدی برای ناسیونالیست‌های افراطی کورد است: پزشکیان به سبب سکونت پدر و مادر خود در ساووج‌بولاغ (مهاباد فعلی) مسلط به زبان کوردی و آشنا با فرهنگ کورد است. این امر مثبتی هم برای دو ملت تورک و کورد و هم برای کل ایران است. اما همان‌گونه که معلوم است الیت فرهنگی و سیاسی معاصر کورد به درجه‌ی مهمی هم‌سو با جریانات جهانی و منطقه‌ای ضد تورک هستند. حتی عده‌ای از آن‌ها کاملاً تحت تاثیر سیاست‌های ضد تورک سازمان تروریستی پ‌ک‌ک قرار دارند. این الیت کورد تورک‌ستیز (مانند هادی صوفی‌زاده عضو رسمی کونگره‌ی ملی کوردها -ک‌ن‌ک در بروکسل متعلق به پ‌ک‌ک) در کنار پان‌ایرانیست‌ها در میان مخالفان نامزدی پزشکیان جای گرفته‌اند. زیرا به نظر آن‌ها پزشکیان به سبب آشنایی با زبان و فرهنگ کوردی، می‌تواند بر عامه‌ی مردم کورد مخصوصا در ناحیه‌ی موکران آزربایجان غربی تاثیر کرده و آن‌ها را از کونترول و حاکمیت رهبران کورد تورک‌ستیز خارج سازد. اورمویی بودن پزشکیان دلیل دیگری برای مخالفت ناسیونالیست‌های افراطی کورد با پزشکیان است. زیرا او را قادر ساخته – که بر خلاف کوردزده‌گان شرق و مرکز آزربایجان – به تاریخ توسعهطلبی و تجاوزات اشقیا و سازمان‌های مسلح و تروریستی کورد به مناطق تورک‌نشین و تورک‌ایلی و دسیسه‌ها و مانورهای آن‌ها کاملا واقف و حساس باشد. بنابراین گروه‌های ناسیونالیست افراطی کوردی، یک صدا در جبهه‌ی مخالف پزشکیان قرار دارند.

٣-ترس پوتین از ریاست جمهوری پزشکیان: «واهمه‌ی پوتین از انتخابات و تغییر ریل سیاست خارجی ایران. پوتین نگران از آمدن پزشکیان و تغییر ریل سیاست خارجی تهران. محوری‌ترین دلیل توقف مذاکرات [توافق‌نامه‌ی همکاری میان ایران و روسیه] از جانب روسیه، پدیدآمدن نگرانی بابت آیندهی انتخابات ریاست‌ جمهوری در ایران است. پوتین سعی دارد با توقف مذاکرات نوعی پالس منفی به تهران مخابره کند که نه‌باید نتایج انتخابات ریاست ‌جمهوری به تغییر ریل سیاست خارجی در قبال روسیه ختم شود. پوتین در بحبوحه‌ی جنگ اوکراین بیم آن را دارد که با روی کار آمدن فردی مانند مسعود پزشکیان، ریل‌گذاری سیاست خارجی مجددا تغییر پیدا کند... کرملین ... با این هشدار خود به تهران، ذیل توقف مذاکرات راه‌بردی با ایران و موکول‌شدن آن به نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری، سعی دارد بر انتخابات ایران اثرگذار باشد و نهایتا یکی از چهار کاندیدای اصول‌گرای رادیکالی که بانی وضع موجود و از پیش‌برنده‌گان سیاست نگاه به شرق هستند، روی کار بیاید»[13].

٤-مخالفت پان‌ایرانیست‌های سکولار با نامزدی پزشکیان: در صف مقدم مخالفان پزشکیان، گروه‌ها و شخصیت‌ها و رسانه‌ها و تلویزیون‌های فارسی‌زبان ناسیونالیست افراطی فارس و پان‌ایرانیست‌ سکولار قرار دارند. این دسته‌جات که خواهان ادامه‌ی سلطه‌ی ملت فارس (تاجیک سابق) بر کل ایران و مناطق ملی دیگر علاوه بر فارسستان هستند، و ایدئولوژیشان ملقمه‌ای از نژادپرستی ایرانی و کولونیالیسم منطقه‌ای و مینی‌امپریالیسم فارسی است، تمام کسانی را که مخالف نژادپرستی ایرانی و کولونیالیسم منطقه‌ای و مینی‌امپریالیسم فارسی باشد، مخصوصا هر کس که خود را تورک به‌داند و مدافع سیستم فدرالیسم زبانی – ملی باشد را قومیت‌گرا و پان‌تورک و تجزیه‌طلب و ... می‌نامند. به عنوان نمونه:

-تشکیلات پان‌ایرانیستی «جبهه‌ی ملی ایران»: در اعلامیه‌ای که به مناسبت انتخابات صادر و از جمله در سایت اخبار روز – منتسب به جریان چپ ایرانی ضد تورک – منتشر شده، پزشکیان را دارای «نظریات قوم‌گرایانه و افکاری که واگرایی اجتماعی را ترغیب و تشویق می‌کند و برای وحدت ملی و یک‌پارچه‌گی کشور خطرناک» است و کسی که «پاک‌دست، وطن‌دوست، آزادی‌خواه و مورد وثوق مردم نیست» توصیف کرده است[14].

-تحلیل‌گر پان‌ایرانیست امیر طاهری: در مقاله‌ی «٦ لعبت و لعبت‌باز تورانی»[15] در باره‌ی انتخابات، با به کار بردن «تورانی» به معنی بلهوسانه و «توران خان» به معنی بلهوس، نفرت ضد تورک خود را استفراغ کرده است. 

-حسین دهباشی: دشمن مواضع و اظهارات تورک‌گرایانه‌ی پزشکیان است.

-تورج اتابکی: با تشکیل فراکسیون تورک‌زبانان هم مخالفت می‌کرد و آن را تلویحا متهم به ایجاد تقابل تورک و فارس و تجزیه‌طلبی می‌نمود.

-علیرضا نوری‌زاده: تحلیل‌گر پان‌ایرانیست اوپوزیسیون، از وابسته‌گان رژیم پهلوی، سردبیر روزنامه‌ی خلق مسلمان وابسته به آیت‌الله شریعتمداری در تبریز که فردی ضد تورک و وابسته به رژیم محمدرضا پهلوی بود، فعالانه و در مقالات متعدد به تخریب پزشکیان پرداخته و من جمله او را نیم‌کورد نیم‌آزری نامیده است: «مسعود پزشکیان نیم کرد نیم آذری متولد مهاباد در سال 1333 است»[16]. در حالی که پزشکیان نه نیم‌کورد و نه نیم‌آزری است، بلکه تماما تورک است، در ایران گروهی قومی – ملی به اسم آزری وجود نه‌دارد، ....

- یک پان‌ایرانیست نژادپرست با نام فریبا: او که اخراج همه‌ی افغانستانی‌ها چه غیر مجاز و چه مجاز را یک مطالبه‌ی ملی می‌خواند نوشته است: پزشکیان یک پان‌ترکیست ایرانستیز است که تایید صلاحیت وی از جانب شورای نگهبان خائن، خطر امنیتی و گسل های قومی را در ایران فعال می‌کند. او همان فردیست که پیشنهاد  تشکیل فراکسیون قومی در مجلس داد مجلسی که باید برای ایران قانون وضع کند و ملی بیاندیشد.

-یک هزاره‌ی موغول‌الاصل فارس‌زده و شیعه‌ی فارس شده: که در مزدوری برای پان‌ایرانیست‌ها و تخریب پزشکیان کاسه‌ی داغ‌تر از آش شده است. پزشکیان را بهتر بشناسیم: یک قومگرا[17]

-پان‌ایرانیست لومپنی به اسم اومید دانا: پزشکیان یک وطن فروش است[18].

-لینک چند ویدئوی دیگر پان‌ایرانیستی و نژادپرستانه بر علیه مسعود پزشکیان[19]

مخالفت آزربایجان‌گرایان با نامزدی پزشکیان

عده‌ای از فعالین سیاسی آزربایجان‌گرا منسوب به طیف‌های گوناگون آزربایجان‌گرایی پان‌ایرانیستی، آزربایجان‌گرایی استالینیستی، آزربایجان‌گرایی کلاسیک، آزربایجان‌گرایی التقاطی، و مانقورت‌های منسوب به چپ ایرانی که تقریبا همه از آزربایجان شرقی هستند (وطن یولی، فرقه‌ی دموکرات آزربایجان، محمودعلی چهرگانی، ماشاء‌الله رزمی، بهزاد کریمی، محمد آزادگر، اومود دوزگون، مسعود هارای، انصاف‌علی هدایت، ....) هم‌سو و هماهنگ با پان‌ایرانیست‌ها به مخالفت با نامزدی پزشکیان پرداخته‌اند:

-وطن یولی، از جریانات و نشریه‌های آزربایجان‌گرایان پان‌ایرانیست: از دشمنان قدیم پزشکیان به سبب تشکیل فراکسیون مناطق تورک‌زبان در مجلس است[20]. در این ویدئو[21] صحنه‌ی مشاجره‌ی یک مانقورت اردبیلی به نام داوود دشتبان از این جریان با پزشکیان دیده می‌شود. پان‌ایرانیست‌ها و ناسیونالیست‌های افراطی فارس در زیر این ویدئو، به پزشکیان فحاشی کرده‌اند: «این مردک خائن به ایران چرا باید در نظام باشه! پزشکیان خائن پست؛ واقعا این پزشکیان هم یک حرومزاده بی ناموسه هاااا...از اون الاغ زادهای یابوست که نوکر عرعردوغان و عنراییله...!! (؟؟؟؛ پانترک خر؛ لاشی پانترک».

-بهزاد کریمی: از سران فدائیان خلق و منتسب به پدیده‌های مانقورتیسم تبریزی، چپ ایرانی و پان‌ایرانیسم خجالتی، که مادر تورک پزشکیان را «کُرد» خوانده است: «این شخص، ... دارای امکان رای‌آوری از آذربایجان و قسماً کردستان بخاطر آنکه از تبریز می‌آید و زاییده‌‌ی مادری کُرد است[22]. زیرا به نظر این مانقورت کوردزده‌ که حتی در خارج املای فارسی – پان ایرانیستی (آذربایجان، کردستان، کرد) را استفاده می‌کند، اورمو و همه‌ی غرب آزربایجان جزئی از کوردستان بزرگ است. البته کریمی مانند همه‌ی منسوبین به مانقورتیسم تبریزی، از نام بردن اورمو خودداری کرده و پزشکیان را آمده از تبریز می‌نامد.

-محمد آزادگر: از کادرهای سابق حزب توده و راه کارگر و منتسب به پدیده‌های مانقورتیسم تبریزی، چپ ایرانی، پان‌ایرانیسم خجالتی و آزربایجان‌گرایی لومپنی – شارلاتانی و ذوب شده در ایرانیت، که هنوز ملتفت نه‌شده ماجرای اصلاح‌طلبی – اصول‌گرایی مانند ماجرای مشروطه – مشروعه، ربطی به ملت تورک که وی منکر آن است نه‌دارد.

-محمودعلی چهرگانی: از فعالین آزربایجانی استان آزربایجان شرقی منسوب به آزربایجان‌گرایی التقاطی در مصاحبه‌ای با کانال تلویزیونی لاف تی‌وی جمهوری آزربایجان، عمق ناآگاهی خود از تاریخ و جوغرافیا و مسائل راهبردی ملت تورک ساکن در ایران را نشان داد و با بی اخلاقی سیاسی به ترور شخصیت پزشکیان پرداخت و دروغ‌های متعددی را در باره‌ی اعتقادات و عمل‌کرد سیاسی او مطرح کرد. او در این مصاحبه جهالت خود نسبت به وضعیت دموگرافیک و اتنیک و مذهبی و سیاسی و اجتماعی آزربایجان غربی و اورمو را هم اثبات کرد و ادعا نمود که پزشکیان نیمه‌تورک و نیمه‌کورد است زیرا حتی یک نفر تورک در آزربایجان غربی نه‌می‌تواند کوردی صحبت کند[23]. این در حالی است که پزشکیان و خانواده و سلاله‌ی او نسلاً به نسل تورک اورمویی و کاملاً شناخته شده در محل هستند. علاوه بر آن بسیاری از تاجرین و کارمندان حتی مردم عادی تورک در تمام مناطق تورک‌نشین استان‌های آزربایجان غربی، کوردستان، همدان و کرمانشاه که با مناطق کوردنشین همسایه هستند و یا کارمندانی که در این مناطق کار و یا اقامت می‌کنند قادر به صحبت کردن به کوردی هستند. نهایتاً محمودعلی چهرگانی آزربایجان‌گرا نه‌می‌داند که بسیاری از تورک‌گرایان اورمو و شخصیت‌های ملی تورک مانند مریم جهانگیری – کاملیا افشار بیگلربیگی مسلط بر زبان کوردی بودند و حتی ترجمه‌هایی از کوردی به تورکی دارند.

ماشاء‌الله رزمی: یک آزربایجان‌گرای تبریزی منسوب به جریان آزربایجان‌گرایی کلاسیک، در مقاله‌ای[24] که آشکارا با هدف ترور شخصیت پزشکیان نوشته، دروغ‌پردازی‌های متعددی کرده و با تاکتیک‌های گوناگون ادبیات تخریبی[25] به شیطان‌سازی از پزشکیان پرداخته است. رزمی بی اخلاقی را به اوج رسانده حتی از تعرض جنسی به پزشکیان ابا و اجتناب نه‌کرده است («پزشکیان مجرد زندگی کرده است که حرف وحدیث های فراوانی در چرائی آن وجود دارد»). او برای تخریب پزشکیان پریشان‌گویی کرده و مطالب نامربوط بسیاری را در مقاله‌ی خود گنجانده است. از جمله این که «رهبر گروه تروریست و اسلامیست شیعی فرقان یک طلبه‌ی جوان بنام « اکبر گودرزی» اهل اورمیه بود». اولاً این یک دروغ گستاخانه است. اکبر گودرزی رهبر و موسس گروه فرقان یک لور متولد روستای دوزان شهرستان الیگودرز در لورستان بود، نه تورک و اهل اورمو. دوماً یک انگیزه‌ی رزمی از گنجاندن این جمله‌ی بی ربط در مقاله‌اش، تلاش برای تخریب وجهه‌ی اورمو است. زیرا آزربایجان‌گرایان و چپ ایرانی مخصوصاً از آزربایجان شرقی، از اورمو به خاطر آن که مهد ملیت‌گرایی مودرن تورک است نفرت دارند. سوماً رزمی با نوشتن این مطلب بی ربط در مقاله‌اش خواسته است که  بین رهبر گروه تروریست و اسلامیست شیعی فرقان که گویا اورمویی بود و پزشکیان اورمویی یک نوع عینیت به سبب گویا اورمویی بودن هر دویشان ایجاد کند، بدین ترتیب که: «چون رهبر سازمان بنیادگرای شیعی و تروریست فرقان (گویا) اورمویی بود، پس پزشکیان هم که اورمویی است، یک بنیادگرای شیعی و تروریست است». این مغلطه در زبان انگلیسی (Guilt by Association, Association fallacy)[26] نامیده میشود. (نوعی از مغلطه‌کاری که در آن یک شخص معصوم و بی گناه بابت داشتن نوعی ارتباط با یک شخص دیگر گناه‌کار و مقصر، گناه‌کار و مقصر دانسته می‌شود. مثل مغلطه‌های: «راهب‌ها و راهبه‌ها ازدواج نه‌می‌کنند، پس شما هم که مجرد مانده‌اید، متعصب مذهبی هستید». و «فرانسه پایگاه جهانی دشمنی با تورک و تورک‌ستیزی است. پس ماشاء‌الله رزمی هم که ساکن فرانسه است، دشمن تورک و تورک‌ستیز است»).

رزمی در ادامه‌ی ترور شخصیت پزشکیان و به منظور بی اعتبار کردن او در میان تورک‌ها و هوادارانش دروغ پان‌ایرانیستی نیمه‌تورک و نیمه‌کورد بودن او را تکرار و با هدف لجن مال کردن وی ادعا کرده که نام فامیلی پدر پزشکیان پوزیده بود: «مسعود پزشکیان درسال 1954 از پدری ترک آذربایجانی و مادری کرد درمهاباد (سویوخ بولاغ) درآذربایجان غربی بدنیا آمده. نام فامیلی پدر پزشکیان « پوزیده » بمعنی عذرخواه بوده». رزمی با نوشتن همین یک جمله بی ارتباطی خود با مجادله‌ی ملی دموکراتیک تورک و تاریخ و جوغرافیا و فرهنگ تورک را اثبات و تثبیت کرده است. زیرا اولا در ایران ملتی به اسم تورک آزربایجانی وجود نه‌داشته و نه‌دارد، «تورک» وجود دارد. ثانیاً نوشتن تورک و آزربایجان و کورد با املای ترک و آذربایجان و کرد از طرف تورک‌هایی که مانند رزمی مقیم خارج هستند و ترسی از سانسور نوشته‌شان و تعقیب شدن نه‌دارند یک رفتار ضد تورک و پان‌ایرانیستی است. سوماً مادر پزشکیان یک تورک اهل اورمو بود و نه کورد. چهارماً نام اصلی شهر مهاباد «ساووج‌بولاق» است[27] نه «سویوخ بولاغ» که یک نام جعل شده توسط فعالان آزربایجان‌گرای تبریزی جاهل در تاریخ و جوغرافیای تورک است. پنجماً نام خانواده‌گی اصلی پزشکیان نام تورکی «پوسان» به معنی مه بود که به سبب ممنوعیت اسامی تورکی در دوره‌ی پهلوی از طرف اداره‌ی ثبت احوال به اسم فارسی به لحاظ آوایی مشابه «پوزیده» تغییر داده شده است[28]، ششماً نام شهر موطن پزشیکان «اورمو» است، نه فورم‌های فارسی – عربی و ....  «ارومیه-اورمیه». ....   

رزمی در مقاله‌ی خود ماجرای بی ربط آیت‌الله شریعتمداری را هم گنجانده و به وارونه نوشتن تاریخ و تقدیم او به عنوان یک «شخصیت ملی» پرداخته است. در حالی که آیت‌الله شریعتمداری شخصیتی فاقد شعور ملی تورک، وابسته به رژیم پهلوی، و مدافع و شریک در تمام سیاست‌های نسل‌کشی زبانی و ملی تورک در ایران بود. او در جواب کسانی که در اوائل انقلاب به زیارتش رفته و خواستار تحصیل به تورکی در مدارس شده بودند گفته بود: «مگر تورکی ادبیات دارد؟». بر خلاف وارونه‌نمایی رزمی، مخالفت شریعتمداری با خمینی هیچ ربطی به مجادله ی ملی تورک نه داشت. شریعتمداری اصلاً خود را تورک نه‌می‌دانست و رهبران حرکت خلق مسلمان هم اغلب پان‌ایرانیست‌ها و افراد فاقد شعور ملی تورک بودند. از جمله علیرضا نوری‌زاده سردبیر عملی روزنامه‌ی خلق مسلمان، سید هادی خسروشاهی، محمود عنایت، حسن نزیه، رحمت‌الله مقدم مراغه‌ای، سید حسن شریعتمداری و .... (برای تحلیل‌گر پان‌ایرانیست علیرضا نوری‌زاده نگاه کنید به توضیحات زیرنویس در قسمت «٤-مخالفت پان‌ایرانیست‌های سکولار با نامزدی پزشکیان» همین مقاله در فوق). رزمی به تقدیس و ملی نمایاندن آیت‌الله شریعتمداری ضد تورک می‌پردازد، اما پزشکیان که رسما خود را تورک نامیده و مدافع تحصیل به تورکی در مدارس و از موسسین فراکیسون تورک در مجلس شورا است را ترور شخصیتی می‌کند. این رفتار ضد ملی، کاملاً منطبق با فلسفه‌ی تاریخ‌نگاری آزربایجانی و حرکت ملی آزربایجان است که اصولاً تورک‌گرایان و جریانات ملی تورک مخصوصا تاریخ معاصر را سانسور و ترور شخصیت می‌کند، اما شخصیت‌ها و جریانات ضد تورک پان‌ایرانیست و .... را تقدیس و به عنوان ملی تقدیم می‌کند.

فرقه‌ی دموکرات آزربایجان: سازمان ایالتی «حزب توده‌ی ایران» است که به امر استالین تاسیس شد. تشکیل فرقه‌ی دموکرات آزربایجان مهم‌ترین تدبیر دولت روسیه‌ی شوروی برای خارج کردن شمال غرب تورک ایران از حیطه‌ی نفوذ نظامی - سیاسی و فرهنگی تورکیه، خشک نمودن نهال تورک‌گرایی در آنجا و داخل نمودن آن به حوزه‌ی نفوذ خود، و تجزیه‌ی ملی ملت واحد تورک (اوغوزهای غربی ساکن در ایران) بود. فرقه‌ی دموکرات آزربایجان در تمام مواضع ضد تورک با حزب توده‌ی ایران و دیگر جریانات چپ ایرانی و پان‌ایرانیستی مشترک است (انکار وجود و نفی یگانه‌گی ملی ملت تورک (اوغوزهای غربی) ساکن در ایران، ...). این تشکیلات دارای ایدئولوژی آزربایجان‌گرایی استالینیستی هم دروغ پان‌ایرانیست‌ها مبنی بر نیمه‌کورد بودن پزشکیان را تکرار کرده است: «مسعود پزشکیان از پدری آذربایجانی و مادری کرد در مهاباد متولد شده»[29]

-بعضی از اشخاص و گروه‌های آزربایجان‌گرا با ادعای نمایشی بودن انتخابات با پزشکیان مخالفند. این دسته‌ی ذوب شده در ایرانیت، به تمام مسائل از جنبه‌ی «فارسیت» و نه «تورکیت» نگاه می‌کنند، زیرا برای آن‌ها چیزی به اسم «تورکیت» و «مجادله‌ی ملی تورک» برای احقاق حقوق ملی و تامین منافع سیاسی خویش وجود و تقدم نه‌دارد. آن‌ها همانطور که یک قرن پیش ماجرای مشروطه – مشروعه، که یک دعوای درون ‌فارس بود و ربطی به ملت تورک نه‌داشت را مجادله‌ی خود گمان می‌کردند، امروز هم اصلاح‌طلبی – اصول‌گرایی و ... را مساله‌ی خودشان تلقی می‌کنند. یکی از این گروه‌های آزربایجان‌گرا تشکیلات آزربایجان فدرال دموکرات استکه ایدئولوژی و هویت ملی آن ملقمه‌ای از آزربایجان‌گرایی کلاسیک، آزربایجان‌گرایی استالینیستی، چپ ایرانی و آزربایجان‌گرایی شارلاتانی-لومپنی است.

-گروهی از آزربایجان‌گرایان تبریزی به این بهانه که پزشکیان شهر مهاباد را کورد و کوردنشین نامیده، او را تحریم کرده‌اند. به این افراد که نوعا در مساله و تاریخ روابط تورک – کورد عمیقا جاهل هستند، باید گفت: مهاباد فعلا کوردنشین و قسمتی از منطقه‌ی ملی کورد است. معیار اصلی برای ترسیم خطوط مناطق ملی در ایران و تعلق نواحی و شهرها و روستاها به یک ملت ساکن در ایران، نه تقسیمات اداری و اسامی جوغرافیایی، بلکه ترکیب اهالی و دموگرافی قومی – ملی – زبانی جمعیت آن محل در سال ١٩٠٠ است. سالی که به سبب خیانت مانقورت‌های تبریزی، تدریس به زبان تورکی در مدارس ایران توسط انجمن معارف تبریز ممنوع و بدین ترتیب نسل‌کشی زبانی و ملی تورک در ایران آغاز شد. بعد از آن هر گونه تغییر در دموگرافی قومی مناطق به سبب سیاست فارس‌سازی، معیار تعیین حدود مناطق ملی نیست، زیرا این تغییرات نتیجه‌ی این سیاست استعماری و نژادپرستانه است. به همین سبب مناطقی که در سال ١٩٠٠ کوردنشین بودند، چه در استان‌های امروزی آزربایجان غربی، چه در استان کوردستان، چه در استان کرمانشاه جزئی از کوردستان اتنیک به معنی نیاخاک کورد هستند. به همین قیاس تمام مناطق به هم پیوسته‌ی تورک‌نشین در شمال غرب ایران و اطراف آن در سال ١٩٠٠ جزء منطقه‌ی ملی تورک و یا تورک‌ایلی (تورکستان سابق) هستند، چه در داخل جوغرافیای آزربایجان قرار داشته باشند و چه در خارج آن در عراق عجم سابق مانند مناطق و شهرها و روستاهای تورک‌نشین استان‌های کوردستان و کرمانشاه و همدان و قوم و مرکزی و تهران و البورز و گیلان و ....

به دلایل فوق، بیانات پزشکیان در مورد مهاباد کاملا صحیح است. زیرا کوردستان دو معنی اتنیک (نام منطقه‌ی ملی کوردنشین) و اداری (استان کوردستان در تقسیمات کشوری) دارد. بر خلاف آزربایجان که معنی اتنیک نه‌دارد (آزربایجان نام یک جوغرافیا و دو استان است. اما با منطقه‌ی ملی تورک‌نشین در شمال غرب ایران و نواحی مجاور آن – یعنی تورک‌ایلی و یا تورکستان سابق - عینیت نه دارد). با این وصف، همانگونه که پزشکیان هم متذکر شده است، مهاباد جزء کوردستان به معنی واحد اداری و جوغرافیایی (استان کوردستان) نیست، اما به سبب کوردنشین بودن جزء کوردستان اتنیک (منطقه‌ی ملی کورد) است.

وانگاه اگر آزربایجان‌گرایان تبریزی از  کورد و کوردستان شدن ساووج‌بولاغ خیلی ناراحت هستند، بهتر است از پرستش و بوت‌سازی از مسببین و عاملین آن دست بردارند. یعنی شاه اسماعیل اول و شاه تهماسب اول و شاه عباس اول که با تورکمان‌کشی‌های متعددشان باعث فرار و کشتار و ریشه‌کن شدن تورکمان‌ها از جنوب استان آزربایجان غربی و کوردستان و کرمانشاه (هم‌چنین جنوب شرقی تورکیه و شمال عراق و سوریه) و کوردزبان شدن آن‌ها شدند، و سپس پیشه‌وری که در متابعت از فرامین و دستورهای استالین و میکویان و روسیه، دولت «جمهوری کوردستان» را در شهر مهاباد ایالت آزربایجان تاسیس و حتی مناطقی تورک‌نشین در اطراف سولدوز و قوشاچای را به آن واگذار کرد، و گروه‌های مسلح کورد (و آسوری و ارمنی) را که ٢٥ سال پیش از آن سیصد هزار تورک را در غرب آزربایجان قتل عام کرده بودند دوباره بر آزربایجان غربی مسلط نمود (آزربایجان‌گرایان که به سبب فتیشیسم نام آزربایجان نیمی از وطن تورک و یا تورک‌ایلی که در خارج جوغرافیای آزربایجان قرار دارد را وطن نه‌می‌دانند، و به همین اعتبار مجسمه‌ی وطن‌فروشی هستند، آخرین کسانی هستند که می‌باید در باره‌ی وطن تورک و  حدود و ثغور آن اظهار نظر کنند).  

-جهال و مانقورت‌های جمهوری آزربایجان: جمهوری آزربایجان معروض به سیاست ملت‌سازی ضد تورک استعماری روسیه بوده، در آنجا با موفقیت نام ملی تورک و هویت ملی تورک و زبان تورکی با نام جعلی آزربایجان و ملت آزربایجان و زبان آزربایجانی عوض شده است. به همراه آن در آزربایجان شوروی یک تاریخ‌نگاری تماما ضد تورک توسط روسیه – ارمنستان آفریده شده که در آن جریانات غیر تورک، ضد تورک، ماشه‌های دشمنان تورک و پان‌ایرانیست‌ها و صلیبی‌ها و ناسیونالیست‌های ارمنی و ... مانند حرکت خرمدینی بابک غیر تورک، شاه اسماعیل اول و شاه عباس اول مزدوران صلیبیان و کلیسای ارمنی، جنبش پان‌ایرانیستی مشروطیت و ستار خان بازیچه‌ی داشناک‌ها، حرکت آزادی ستان و خیابانی که زبان تورکی را ممنوع ساخت، پیشه‌وری ماشه‌ی استالین که جمهوری کوردستان را بر اراضی آزربایجان تاسیس کرد و تورک‌ها را دشمن قدیم خود می‌دانست و ... به صورت ملی و قهرمانان ملی ملت خیالی آزربایجان عرضه شده‌اند. تعریف وطن و ملت که آزربایجان‌گرایی معتقد به آن است هم خیانت محض به ملت تورک و وطن‌فروشی است. سران جمهوری آزربایجان اکنون به جای تنبه و ترک و طرد این ملت‌سازی جعلی صلیبی – پان ایرانیستی – ارمنی به اسم آزربایجانی و بازگشت به هویت ملی تورک، به صدور این مفاهیم ضد تورک و ملت جعلی آزربایجانی به تورک‌ایلی و ملت تورک ساکن در آن پرداخته‌اند.

دشمنی با پزشکیان و تخریب او شروع به دلیل وجود -یان در نام فامیلی او و در نتیجه گویا ارمنی بودنش: در ادامه‌ی این سلسله خیانت‌ها، اکنون هم جهال و ابلهان و لومپن‌های مانقورت از جمهوری آزربایجان، یک صدا با پان‌ایرانیست‌ها و ناسیونالیست‌های افراطی کورد، به دشمنی و مخالفت با پزشکیان و تخریب او شروع کرده‌اند. زیرا نام فامیلی پزشکیان در آخر خود -یان دارد و در نتیجه ارمنی است[30]. این ادعا را مانقورت‌های آزربایجانی‌ای مطرح می‌کنند که اکثرا نام فامیلی خودشان دارای – زاده‌ی فارسی و -وف روسی است و از ملیتشان آزربایجانی تا نام زبان و ادبیات و تاریخ و شخصیت‌های ملی‌شان همه خائن و ساخته و پرداخته‌ی دشمنان تورک و در این میان ناسیونالیسم ارمنی است.

بارها گفته و نشان داده‌ایم که تهدید آزربایجان‌گرایی، تاریخ‌نگاری آزربایجان‌گرا، مفاهیم ملت آزربایجان و وطن آزربایجانی، تهدیدی به مراتب بزرگ‌تر و خطرناک‌تر از تهید ایران‌گرایی، تاریخ‌نگاری ایران‌گرا، وطن ایران و ملت ایران برای ملت تورک ساکن در ایران است، زیرا از طرف مانقورت‌ها و خائنین داخلی که به عنوان ستون پنجم صلیبیان و پان‌ایرانیست‌ها عمل می‌کنند تبلیغ می‌شوند. جمهوری آزربایجان و مخصوصا ابلهان و لومپن‌های آزربایجان‌گرا از آنجا، باید دست از سر ملت تورک ساکن در ایران بردارند و به تبلیغ مهملاتی مانند ملت آزربایجان و زبان آزربایجانی و وطن آزربایجانی در تورک‌ایلی، تلاش برای تجزیه‌ی ملت تورک و وطن تورک به آزربایجانی و غیر آزربایجانی، ملی نمایاندن خائنین به ملت تورک مانند شاه اسماعیل و شاه عباس و خیابانی و پیشه‌‌وری، و ترور شخصیت‌های ملی تورک معاصر پایان دهند.

دلایل کورد نشان دادن پزشکیان:

یکی از پدیده‌های جالب توجه این انتخابات، معرفی کردن پزشکیان به صورت کورد و یا نیمه‌کورد در رسانه‌های دولتی و اوپوزیسیون فارس و آزربایجان‌گرا و دیگر مانقورت‌های تورک است. به عنوان نمونه بهزاد کریمی از جریان چپ ایرانی و مانقورتیسم تبریزی، مادر پزشکیان را «کوردزبان»؛ علیرضا نوری‌زاده تحلیل‌گر پان‌ایرانیست اوپوزیسیون فارس، پزشکیان را یک نیم‌کورد نیم‌آزری؛ محمودعلی چهرگانی و ماشاء‌الله رزمی و مرتضی نگاهی و .... همه از آزربایجان شرقی، پزشکیان را نیمه‌تورک – نیمه‌کورد معرفی کرده اند. دلائل کورد نشان دادن پزشکیان را می‌توان بدین ترتیب تشریح کرد:

-انکار وجود تورک در ایران و نامرئی کردن تورکیت از تاریخ و جوغرافیای آن، از سیاست‌های راه‌بردی ناسیونالیسم افراطی فارسی و پان‌ایرانیسم و دولت و اوپوزیسیون ایرانی و البته اوریانتالیسم و آزربایجان‌گرایی استالینیستی ضد تورک است. تا نشان دهند که در ایران هرگز تورکی وجود نه‌داشته و نه‌دارد. در این استقامت عدم ذکر تورک بودن شخصیت‌های معروف تورک در تاریخ گذشته و معاصر ایران یک قاعده است. به همین سبب است که در حالی که در رسانه‌های ایرانی و اوروپایی همواره به کورد و ارمنی و .... بودن شخصیت‌های کورد و ارمنی و .... از ایران اشاره می‌شود، اما هرگز به تورک بودن شخصیت‌های تورک (گلشیفته فراهانی، مصدق، نرگس محمدی و ده‌ها هزار شخصیت تورک دیگر) اشاره نه‌می‌شود، مگر آن که این افراد تیپ‌هایی منفی و منفور باشند. سیاست نامرئی و ناموجود کردن تورک در جوغرافیا و تاریخ ایران، یکی از مولفه‌های نسل‌کشی ملی تورک در ایران است که به موفقیت نسبی رسیده است. در موفقیت این سیاست ضد تورک، هم‌سویی مانقورتیسم آزربایجانی با آن نقش بسیار بزرگی داشته و دارد. مانقورتیسم آزربایجانی هم مانند پان‌ایرانیست‌ها علی‌القاعده تورک بودن شخصیت‌های تورک تاریخی و یا معاصر را ذکر نه‌می‌کند، و در بسیاری موارد شخصیت‌های تورک را با تحریف هویت ملی آن‌ها آزربایجانی (آزه‌ربایجان‌لی) می‌نامد. در حالی که ملیت و قومیت آن‌ها نه آزربایجانی (ساخته‌ی پان‌ایرانیسم و استالینیزم)، بلکه تورک است و علاوتاً بسیاری حتی از جوغرافیای آزربایجان هم نیستند و نهایتاً آن که اصلاً در ایران قوم و ملتی به اسم آزربایجانی وجود نه‌داشته و نه‌دارد. عامل دیگر در موفقیت نامرئی کردن ملت تورک در ایران، هم‌سویی گفتمان رسمی در جمهوری آزربایجان و تورکیه با این سیاست پان‌ایرانیستی – صلیبی است. چنانچه در تورکیه تورک بودن شخصیت‌های تورک ایرانی، حتی وجود ملت تورک در ایران از افکار عمومی پنهان نگاه داشته شده و می‌شود. در جمهوری آزربایجان هم هر که را که دلشان به‌خواهد آزربایجانی می‌کنند  .... 

-تلاش برای بزرگ‌نمایی از کوردها و دادن نقش و سهمی تعیین‌کننده در آینده‌ی سیاسی ایران. عده‌ای در ایران و خارج آن با کورد نمایاندن پزشکیان سعی دارند سهم و نقش کوردها در ایران را بزرگ‌تر و مهم‌تر از آنچه در واقع وجود دارد (٦ در صد جمعیت) نشان دهند تا در آینده‌ی سکولار ایران، حاکمیت سیاسی ایران در دست دو ملت ایرانیک فارس و کورد باشد. بزرگ‌نمایی از کوردها به منظور دادن سهم بیشتر در حاکمیت سیاسی ایران، سیاست راه‌بردی دولت‌های صلیبی اوروپایی و غربی نیز است. چنانچه در جنبش زن، زنده‌گی، آزادی، وزیر خارجه‌ی آلمان یکی از پیام‌های خود به مردم ایران را به دو زبان فارسی و کوردی منتشر کرد. در حالی که اکثریت نسبی مردم ایران تورک هستند و عنصر تورک در ایران ملت موسس (قوروجو اولوس) است، و کوردها صرفاً اقلیتی ٦ درصدی در این کشور  هستند. دولت‌های صلیبی اوروپایی و غربی سیاست راه‌بردی بزرگ‌نمایی از کوردها به منظور دادن سهم بیشتر در حاکمیت سیاسی را با جدیت در عراق و در سوریه دنبال و نائلیت‌هایی کسب کردند. چنانچه در عراق کوردها دارای حق وتوی قوانین دولت مرکزی در بغداد شدند و در سوریه کوردها که ٥٪ جمعیت بودند نزدیک به یک سوم خاک این کشور را با کومک آمریکا اشغال کردند. در هر دوی این کشورها تورک‌های بومی مطلقاً نادیده گرفته و از هر گونه معامله‌ی سیاسی و سهم داشتن در دولت مرکزی طرد و از داشتن حاکمیت منطقه‌ای خود محروم شده و می‌شوند. غایه‌ی دولت‌های صلیبی اوروپایی و غربی در صورت فروپاشی جمهوری اسلامی، اجرای همین سناریو در ایران و طرد و حذف تورک‌ها از حاکمیت سیاسی ایران و تقسیم دولت مرکزی ایران بین فارس‌ها و کوردها است.

-عدهای پزشکیان را کورد معرفی می‌کنند زیرا گمان می‌کنند هر کس در ماهاباد و یا ساووج‌بولاغ سابق متولد شود کورد است. این گمان نادرست علاوه بر بسیاری از فارس‌ها در میان فعالان سیاسی چپ ایرانی و آزربایجان‌گرایان از آزربایجان شرقی که عموماً از تاریخ و جوغرافیای ملت تورک در ایران مخصوصاً وضعیت مردمان تورک در خارج استان آزربایجان شرقی از جمله در آزربایجان غربی و اورمو مطلقاً بی خبر هستند شایع است. در حالی که همان‌گونه که آغاز مقاله ذکر شد، ماهاباد و یا ساووج‌بولاغ در قرون گذشته شهر و منطقه‌ای موغول‌نشین و تورک‌نشین-تورکمان‌نشین، و تا اواخر قرن بیستم یک شهر مختلط تورک – کورد بود (نخستین مدرسه‌ی مودرن تورک در ایران و تورک‌ایلی و آزربایجان، توسط جمشید خان سوباتای‌لی افشار اورمولو در ساووج‌بولاغ تاسیس شده است). علاوه بر آن به سبب جزئی از ایالت آزربایجان بودن در گذشته و قسمتی از استان آزربایجان غربی بودن در حال حاضر، بسیاری از مقامات و مامورین تورک در آن شهر مشغول به خدمت هستند، مانند والدین تورک و اورمویی پزشکیان. و نهایتاً آن که بسیاری از مردم در مناطق تورک‌نشین استان‌های آزربایجان غربی و کوردستان و کرمانشاه و همدان که در جوار مناطق کوردنشین این استان‌ها قرار دارند به سبب مراوده و داد و ستد و .... به زبان کوردی هم آشنا هستند.

-عده‌ای با سائقه‌های کاملاً نژادپرستانه‌ی آریایی پزشکیان را کورد می‌دانند. زیرا به نظر این نژادپرستان شخصی دارای مواضع انسانی، مترقی و متمدن و میانه‌‌رو نه‌می‌تواند یک تورک باشد. زیرا تورک‌ها وحشی و ضد تمدن و افراطی هستند. در حالی که ایرانیک‌ها مردمانی متمدن می‌باشند. به زعم این افراد تنها کورد بودن پزشکیان است که می‌تواند مواضع انسانی و مترقی و اصلاح‌طلبانه‌ی او را توضیح دهد.

-کورد نامیدن پزشکیان از طرف عده‌ای، آشکارا به سبب تمایلات فاشیستی و اولتراناسیونالیستی فارسی این افراد است. پزشکیان علاوه بر آن که دارای «ملیت تباری تورک» است یعنی پدر و مادرش هر دو تورک هستند، بلکه دارای «هویت ملی انتخابی» تورک هم است یعنی او خود را تورک می‌داند و تورک می‌نامد و تورک معرفی می‌کند و این پایان بحث است. اما اولتراناسیونالیست‌های فارس دارای تمایلات فاشیستی، با کورد نامیدن پزشکیان رسماً می‌گویند که هیچ شخصی در ایران آزادی و حق تورک بودن و تورک نامیدن خود را نه‌دارد و این، تنها فاشیسم فارسی است که حق دارد و مجاز است برای افراد و ایرانیان ملیت و نام ملی انتخاب کند.

-کورد نامیدن پزشکیان از طرف اصلاح‌طلبان: در فرهنگ سیاسی فارس معاصر اعتقاد به تورک بودن و هویت قومی و یا ملی تورک به عنوان پان‌تورکیسم شناخته و انگ پانترک می‌خورد. عامل اصلی این شیطان‌سازی از تورکیت، پان‌ایرانیسم – ناسیونالیسم افراطی فارس و آزربایجان‌گرایی ضد تورک (پان‌ایرانیستی، استالینیستی، ...) است. عده‌ای از اصلاح‌طلبان با وقوف به این وضعیت، برای از دست نه‌دادن رای و حمایت جامعه‌ی فارس از پزشکیان، آگانه به دروغ متوسل شده و قومیت پزشکیان را نه تورک بلکه کورد عرضه می‌کنند. زیرا کوردها متحد و متفق طبیعی ناسیونالیسم فارس – ایرانی هستند و جامعه‌ی فارس نسبت به آن‌ها و مطالباتشان، بر عکس تورک‌ها، سمپاتی دارد.

کورد نامیدن پزشکیان از طرف مانقورتیسم آزربایجانی و دیگر مانقورت‌های تورک:

مانقورتیسم آزربایجانی چه در جمهوری آزربایجان و چه از ایران، همچنین مانقورت‌های منسوب به جریان چپ ایرانی، با اصرار و در هم‌سویی کامل با پان‌ایرانیست‌ها، پزشکیان را نیمه‌کورد معرفی می‌کند. چنانچه عده‌ای از جمهوری آزربایجان پزشکیان را به دلیل وجود پسوند -یان در نام فامیلی‌اش «تخم ارمنی» نامیده؛ بهزاد کریمی از جریان چپ ایرانی و مانقورتیسم تبریزی، مادر پزشکیان را «کوردزبان»؛ محمودعلی چهرگانی و ماشاء‌الله رزمی و مرتضی نگاهی و .... همه از آزربایجان شرقی، پزشکیان را نیمه‌تورک – نیمه‌کورد معرفی کرده‌اند. عوامل دخیل در این رفتار غیر اخلاقی، علاوه بر آنچه قبلاً ذکر شد، این است که این افراد اهل تبریز و آزربایجان شرقی، با تورکیت و در نتیجه با اورمو و پزشکیان مساله و دشمنی دارند. زیرا این گونه مانقورت‌ها:

- نوعاً به هویت ملی تورک و وجود ملتی واحد به نام تورک (اوغوزهای غربی) در ایران معتقد نیستند و معتقدین به هویت ملی تورک و یا منکرین وجود قوم و ملت آزربایجان در ایران را دشمن خود می‌دانند.

- به تاریخ‌نگاری ایرانی و تاریخ‌نگاری آزربایجانی که در آن‌ها شخصیت‌های تورک حذف و سانسور شده‌اند و تورک‌گرایی امری مذموم است معتقدند. در عوض شخصیت‌های پان‌ایرانیست و ضد تورک را شخصیت‌های ملی خود می‌دانند. بنابراین هر شخصیت که هویت ملی خود را تورک به‌داند را غیر ملی حتی ضد ملی قبول می‌کنند.

- عموماً از تبریز و اردبیل و آزربایجان شرقی و دوچار محلی‌گرایی و قبیله‌گرایی شدید هستند و به طور سنتی حتی غریزی، شخصیت‌های استان خود را مخصوصاً اگر ضد تورک باشند (شاه اسماعیل اول، رهبران مشروطیت انگلیسی، ماجرای پان ایرانیستی آزادی ستان، ....) تقدیس می‌کنند.

- به شهر اورمو که مهد ناسیونالیسم مودرن تورک در آزربایجان، تورک‌ایلی و ایران است (بر خلاف تبریز که مهد پیدایش ناسیونالیسم ایرانی – فارسی و آزربایجان‌گرایی پان‌ایرانیستی در قرن نوزده بود)، نوعی دشمنی و کینه دارند.

پزشکیان، هویت قومی – ملی خود را تورک معرفی می‌کند، رئیس فراکسیون تورک در مجلس شورا بود، و هم‌چنین اورمویی است. در نتیجه شخصیتی منفور در نظر آزربایجان‌گرایان استالینیست و کلاسیک و دیگر مانقورت‌ها است. به همین سبب آن‌ها در صف پان‌ایرانیست‌ها، از زمان تاسیس فراکسیون تورک در مجلس در ٨ سال پیش تاکنون مخصوصاً در ماجرای انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم، فعالانه به ترور شخصیتی و تخریب و شیطان‌سازی از پزشکیان پرداخته‌اند. پخش دروغ کورد و یا نیمه کورد بودن پزشکیان هم یکی از متودهای غیر اخلاقی ترور شخصیت و شیطان‌سازی از اوست که آزربایجان‌گرایان و دیگر مانقورت‌ها آن را آگاهانه برای از بین بردن اعتبار و محبوبیت پزشکیان در میان مردم تورک به کار می‌برند.   

نتیجه: در کشور آفریقای جنوبی که رژیم آپارتاید حاکم بود، هر مقام و شخصیتی که علنا می‌گفت من سیاه‌پوست هستم و از وجود نژادپرستی سفید صحبت و از برابری سیاهان با سفیدپوست‌ها دفاع می‌کرد، مخصوصا اگر دارای منصبی در آن رژیم بود، یک قهرمان انسانیت و حقوق بشر و مبارزه بر علیه نژادپرستی بود. در ایران هم که وجود تورک و نام تورک رسما از طرف دولت رد و انکار می‌شود و تورک تحقیر و مسخره می‌گردد، هر شخصیتی که با صدای بلند به‌گوید من تورک هستم و افتخار می‌کنم که تورک هستم و در مجلس شورا فراکسیون تورک تاسیس کند و از تدریس به زبان تورکی در مدارس دفاع کند و علنا بگوید در ایران تبعیض قومیتی و سیاست فارس‌سازی وجود دارد و ...، مخصوصا اگر دارای مقامی باشد، قهرمان انسانیت و حقوق بشر و مبارزه بر علیه نژادپرستی و محبوب ملت تورک است. بقیه، جزئیات است. پزشکیان محصول و مرحله‌ای جدید از مجادله‌ی ملی تورک است. این مجادله، علی رغم تقلاهای پان‌ایرانیست‌ها و آزربایجان‌گرایان، دیگر حذف‌شدنی نیست.


[1] دکتر توحید ملک زاده. اگر یک ترک رئیس جمهور ایران بشود .... در حاشیه کاندیداتوری دکتر مسعود پزشکیان اورموی الاصل

https://t.me/melikzadeh, Telegram: Contact @melikzadeh

حقایق باورنکردنی از زندگی شخصی مسعود پزشکیان از مرگ وحشتناک همسر وفرزندش تا جبهه و علت کاندید شدن

https://www.youtube.com/watch?v=fE3OhysefVQ

[2] شهر ساووج‌بولاغ و کل منطقه‌ی موکری در جنوب غربی آزربایجان و نواحی مجاور آن در شمال و شرق استان فعلی کوردستان، مانند شهر دیاربکر و جنوب شرقی آناتولی و کرکوک و شمال عراق، .... تا قبل از صفویان عمدتاً موغول‌نشین و تورکمان‌نشین بود. تورکی، موغولی و آلتاییک بودن اکثریت مطلق توپونیم‌ها در منطقه‌ی موکری آزربایجان غربی (شامل خود نام موکری)، استان کوردستان و شمال و شرق استان کرمانشاه یادگار آن دوره‌ی موغولی – تورکی است. گروه‌های موغول در قرون ١٣-١٤-١٥ تماما در بومیان تورکمان مستحیل شدند. در دوره‌ی صفویان با قتل عام‌های مکرری که سه شاه مشهور این سلسله (شاه اسماعیل اول، شاه تهماسب اول، شاه عباس اول) بر علیه تورکمان‌ها (علوی، سنی) انجام دادند، قسمتی از تورکمانان سنی (نام دیگر: آق قویون‌لو) که از قتل عام‌ها جان سالم به در برده و به زور به شیعه تغییر مذهب نه‌داده بودند، فرار کرده و در میان کوردهای سنی مخفی شدند و به مرور زمان با آن‌ها در آمیخته و کوردزبان گشتند. آن دسته از تورکمان‌های علوی (نام دیگر: قاراقویون‌لو) نیز که از قتل عام‌های صفویان جان سالم به در برده بودند و به هندوستان فرار نه‌کرده بودند، به گروه‌های ایرانیک‌زبان لک و گوران و لور غالی‌مذهب پناه بردند، تدریجاً با آن‌ها درآمیخته و لک‌زبان و گوران‌زبان و لورزبان شدند. با این همه تا سال‌های جنگ جهانی اول هنوز شهر ساووج‌بولاغ و اطراف آن دارای جمعیت مختلط کورد – تورک بود. چنان‌چه نخستین مدرسه‌ی مودرن تورک و نخستین حزب ناسیونالیست تورک با نام بعدی «اتحاد تورک» توسط جمشید خان سوباتای‌لی افشار اورمویی- مجدالسلطنه، برای اولین بار در تاریخ تورک‌ایلی در شهر ساووج‌بولاغ آزربایجان تاسیس شده‌اند. از طرف دیگر، با آشوب‌های پی در پی شیخ عبیدالله و سیمیتقو و سپس تاسیس رژیم پهلوی و اسکان کوردان عراقی و بارزانی، تاسیس جمهوری کوردستان در مهاباد توسط پیشه‌وری و به امر استالین – روسیه، مهاجرت کوردهای استان‌های دیگر به منطقه، ایجاد ناامنی و وضعیت جنگی همیشه‌گی توسط حزب دموکرات کوردستان و کومله و پژاک و قاچاق‌چی‌های مرتبط با آن‌ها، سیاست‌های جمهوری اسلامی برای کوردسازی و کوردستان‌سازی تمام استان آزربایجان غربی، .... مرحله به مرحله تورک‌های منطقه مجبور به فرار و مهاجرت شدند و  این مناطق سابقاً تورکمان‌نشین دارای اکثریت مطلق جمعیتی کورد گشت.

ریشه‌شناسی نام‌های تورکی ساوج‌بلاغ – ساووج بولاق و ساوجی (مریوان)، سوجه (نقده)، سوجه‌بلاغی (تیکان‌تپه-سایین‌قالا) و ساوج‌بلاغی (اردبیل)

https://sozumuz1.blogspot.com/2019/06/blog-post_15.html

[3] غریب‌لیک جنّت اولسا، گه‌نه وطن یاخچی‌دیر

https://www.instagram.com/reel/C8X2E4CND0c/

[4]  پیام نوروزی مسعود پزشکیان به زبان‌های فارسی، تورکی و کوردی

https://www.youtube.com/watch?v=5ghFXiUWRhc

[5] پیگیری مساله‌ی تدریس زبان تورکی در مدارس پزشکیان: پیگیر تدریس زبان ترکی در مدارس هستیم – عصرتبریز. نایب رئیس مجلس شورای اسلامی گفت: پیگیر تدریس زبان ترکی در مدارس استان هستیم و در این خصوص با وزیر آموزش و پرورش کشور مذاکره کرده‌ایم تا طبق قانون زبان ترکی در مدارس استان ما تدریس شود.

پزشکیان: پیگیر تدریس زبان ترکی در مدارس هستیم

https://asrtabriz.ir/news/30748/%D9%BE%D8%B2%D8%B4%DA%A9%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%BE%DB%8C%DA%AF%DB%8C%D8%B1-%D8%AA%D8%AF%D8%B1%DB%8C%D8%B3-%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D8%AA%D8%B1%DA%A9%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%B3-%D9%87%D8%B3%D8%AA%DB%8C%D9%85

[7] بیانیه مسعود پزشکیان درباره مناطق، اقوام، ادیان و مذاهب کشور

https://www.iran-emrooz.net/index.php/news2/114804/

[8] ت‌ر‌ت فارسی. مسعود پزشکیان نائب رئیس مجلس شورای اسلامی: کشور باید به صورت سیستم ایالتی مدیریت شود، همان که در زمان صدر اسلام و پیش از به وجود آمدن حکومت‌های مودرن کنونی دنیا انجام می‌شد

https://www.trt.net.tr/persian/yrn/2018/06/25/pzshkhyn-khshwr-byd-bh-swrt-systm-ylty-mdyryt-shwd-999565

[9] صحبت‌های پزشکیان درمورد تاسیس کشورهای مختلف برای اقوام مختلف ایران

https://x.com/ultra_ehsan/status/1799791344338211220

[10] آیا پزشکیان علیه فدرالیسم نطق می‌کند؟

https://www.shahidnews.com/news/article/43386/single

[11] پزشکیان به زبان ترکی میگه سیستم از بالا فاسد است ! مناظره چند ماه پیش مسعود پزشکیان در دانشگاه تبریز

https://ifilo.net/v/IgoRtPb

[15] https://www.balatarin.com/permlink/2024/6/15/6174423

«نظام بلهوسانه یا نظام تورانی در اصطلاح علوم سیاسی، با یک نظام دیکتاتوری تفاوت دارد. نظام دیکتاتوری دیکته‌کننده یک سلسله قوانین، مقررات و الزاماتی است که مجموعا کردار و گفتار آن را تعیین می‌کنند. در نظام بلهوسانه یا تورانی هیچ قانون و مقررات و الزامات مداومی وجود ندارد، زیرا رهبر بلهوس یا توران‌ خان، هر لحظه ممکن است مسیر اعلام‌شده خود را تغییر دهد.»

[16] «من با مرحوم آيت الله شريعتمداری و فرزندشان مهندس حسن شريعتمداری نيز در تماس بودم، و سردبيری عملی روزنامهء خلق مسلمان را نيز چندی عهده دار بودم. آيت الله سيد هادی خسروشاهی، عضو هیأت مؤسس و شورای حزب که مسئول کلی تبليغات و انتشارات حزب بود، به سائقه آشنائی ديرين و لطف هميشه، در روز تأسيس حزب مرا دعوت کرد و در نخستين جلسه هیأت مؤسس نيز شرکت کردم که از اين جلسه حضور پررنگ مرحوم اميرتيمور کلالی را هرگز از ياد نمي برم. بعد از جلسه، آقای خسرو شاهی به اتفاق مهندس حسن شريعتمداری روزنامه را به من سپردند».

https://isdmovement.com/2014/12/120314/120314.Alireza-Nourizadeh-Two-kinds-of-intellectuals.htm

«علیرضا نوری‌زاده از وابستگان رژیم شاه بود.... با پیروزی انقلاب شکوه‌مند اسلامی .... آیت‌الله سیدکاظم شریعتمداری که سمبل وعاظ ‌السلاطین محسوب می‌شد به توصیه جمعی از سلطنت‌طلب‌ها، ملی‌گراها، تجزیه‌طلب‌ها و مخالفان نظام نوپای اسلامی حزب خلق مسلمان را تاسیس کرد تا به خیال باطل خود جایگاه و پایگاه امام راحل را تضعیف کند. در این موقع نوری‌زاده که بوی پول را شنیده بود به قم شتافت و با پیوستن به حزب خلق مسلمان و گرفتن پول به واسطه حسن شریعتمداری(فرزند ارشد سیدکاظم شریعتمداری) عکس آیت‌الله خلقی(!) را روی جلد امید ایران قرار داد و امید ایران از این زمان به تریبون و ارگان حزب خلق مسلمان تبدیل شد. نوری‌زاده همچنین هفته‌نامه‌ای به نام «خلق مسلمان» را با همکاری حسن شریعتمداری منتشر ساخت که با امضای مستعار ع- ناوک در آن سرمقاله‌هایی در تمجید و تعریف از آیت‌الله تجزیه‌طلب می‌نوشت. همکاران نوری‌زاده در این هفته‌نامه افرادی مانند محمود عنایت، حسن نزیه و رحمت‌الله مقدم‌مراغه‌ای بودند».

https://www.mashreghnews.ir/news/466709/%D8%B9%D9%84%DB%8C%D8%B1%D8%B6%D8%A7-%D9%86%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-%DA%A9%DB%8C%D8%B3%D8%AA

https://www.asriran.com/fa/news/104792/%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%B9%D9%84%D9%8A%D8%B1%D8%B6%D8%A7-%D9%86%D9%88%D8%B1%DB%8C%E2%80%8C%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87

شباهتهای پزشکیان و بازرگان و رجائی / علیرضا نوری زاده

http://iranefardalive.com/Archive/117729

«مسعود پزشکیان نیم کرد نیم آذری متولد مهاباد در سال 1333 است ».

پاسدار افسد الفاسدین با یک میلیون یارانه و ویلای سوئیس

http://iranefardalive.com/Archive/117942

«و شنیدم جناب دکتر وزرایش را هم با مشورت دو سید (خاتمی و صدر و یک عمامه سفید یعنی روحانی ) و البته توصیه های رؤسای ستاد “سید جعفر پیشه وری پرستش” ؛ و آنکه در سلماس تندیس حضرت فردوسی را خلخالی وار پائین کشید ، انتخاب کرده است».

«خاتمی هیچ اشاره ای به همراهان پزشکیان نمیکند که یکی تندیس حضرت فردوسی را در روزهای فرمانداریش در سلماس پائین کشید و آن دگری که در برابر تمثال سید جعفر پیشه وری و سیدین کشمیری و خامنه ای نماز سه وعده ای میخواند».

[18] مسعود پزشکیان کسی که گفت چون ترکم جایی در حکومت ندارم میخواهد رئیس جمهور شود!!_رودست

https://www.youtube.com/watch?v=0nPuq_cKRU4

مسعود پزشکیان در برابر پرسش خبرنگار حاضر نشد بگه ایرانی ست، چجوری میخواست رئیس جمهور شود؟

https://www.youtube.com/watch?v=8EZABQNiLCY

سخنان تجزیه طلبانه مسعود پزشکیان در آذربایجان، زنگ خطر برای نابودی ایران_رودست

https://www.youtube.com/watch?v=0ukF4UaTVh0

پرده ها افتاد، همصدا شدن مسعود پزشکیان نائب رئیس مجلس با تجزیه طلبان و براندازان بر سر فدرالیسم

https://www.youtube.com/watch?v=9Kr4CGVIyq0

مسعود پزشکیان پانترک: سیاست دشمنی با آمریکا را باید رها کنیم_رودست

https://www.youtube.com/watch?v=G8n2ZrbgrSc

مسعود پزشکیان چگونه باید ثابت کند مامور نفوذی عربستان است؟_رودست

https://www.youtube.com/watch?v=H5oSaaT-Ol8

[19]چرا تائید صلاحیت مسعود پزشکیان برای کشور خطرناک است؟ انتخابات ریاست جمهوری و خطر بزرگ قومگرایی

https://www.598.ir/fa/news/486895/%DA%86%D8%B1%D8%A7-%D8%AA%D8%A7%D8%A6%DB%8C%D8%AF-%D8%B5%D9%84%D8%A7%D8%AD%DB%8C%D8%AA-%D9%85%D8%B3%D8%B9%D9%88%D8%AF-%D9%BE%D8%B2%D8%B4%DA%A9%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D8%B4%D9%88%D8%B1-%D8%AE%D8%B7%D8%B1%D9%86%D8%A7%DA%A9-%D8%A7%D8%B3%D8%AA

چه کسی می تواند زبان گویای ایرانیان باشد ؟

https://iranchehr.com/?p=7131

اثبات قومگرای پانترک بودن پزشکیان - توییت تجزیه طلبانه پسر پزشکیان

https://www.namasha.com/v/ij3c1c4T/%D8%A7%D8%AB%D8%A8%D8%A7%D8%AA_%D9%82%D9%88%D9%85%DA%AF%D8%B1%D8%A7%DB%8C_%D9%BE%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B1%DA%A9_%D8%A8%D9%88%D8%AF%D9%86_%D9%BE%D8%B2%D8%B4%DA%A9%DB%8C%D8%A7%D9%86_%D8%AA%D9%88%DB%8C%DB%8C%D8%AA_%D8%AA%D8%AC%D8%B2%DB%8C%D9%87_%D8%B7%D9%84%D8%A8%D8%A7%D9%86%D9%87_%D9%BE%D8%B3%D8%B1_%D9%BE%D8%B2%D8%B4%DA%A9%DB%8C%D8%A7%D9%86

پزشکیان کیست؟ اصلاح طلب ساختاری یا یک تجزیه طلب

https://www.namasha.com/v/79JwgXHq

چپ پانترک مغز: بلافاصله پس از تشکیل فراکسیون مناطق ترک نشین در مجلس شورای جمهوری اسلامی روزنامه های ترکیه خبر از وجود 40 میلیون "ترک" در ایران داده اند و خبر خود را با تصویری از بیلاخ_لایک مسعود پزشکیان نماینده ی ولایت مدار تبریز در مجلس همراه کرده اند!!

پ.ن: براستی این چپ هایی که نگران عوارض ناسیونالیسم هستند چگونه است که در برابر ناسیونالیسم بازی های ساختگی ترکی سکوت می کنند و با آن مشکلی ندارند و نگران شانتاژهای ترکمدارانه و عربمدارانه و کردمدارانه که همگی دارای رنگ و بوی نژادی و فاشیستی هستند نمی شوند و فقط با مدل پارسی ناسیونالیسم که اتفاقن همه ی اقوام را از خود می داند و با همه مهربان است دچار عود بواسیر می شوند و فریادشان به آسمان می رود؟

https://www.facebook.com/Chpksh/photos/a.470128589739053/1171443759607529/?type=3&locale=pt_BR

[22] نقشه‌ی ولایت، واکنش ملت! – بهزاد کریمی

https://www.akhbar-rooz.com/243383/1403/03/21/

حالا اما آچمز از بازی زیرکانه‌ی خامنه‌ای، پرچم پزشکیان که هیچ هم منتظر تاییدش نبودند را روی دست ‌گرفته‌اند تا از طریق او بار دیگر بخت خود بیازمایند. روی این حساب دارند که این شخص، برخوردار از پایه‌ی رای میانی‌ها در نظام است و دارای امکان رای‌آوری از آذربایجان و قسماً کردستان بخاطر آنکه از تبریز می‌آید و زاییده‌‌ی مادری کُرد است!

[23] Mahmudəli Çöhrəqanlıdan ŞOK sözlər: "Pezeşkian KİMDİR?" – LAF TV

https://www.youtube.com/watch?v=BrAE-XrfWWQ

[24] مسعود پزشکیان کیست؟

https://iranglobal.info/fa/node/191181

[27] ریشه‌شناسی نام‌های تورکی ساوج‌بلاغ – ساووج بولاق و ساوجی (مریوان)، سوجه (نقده)، سوجه‌بلاغی (تیکان‌تپه-سایین‌قالا) و ساوج‌بلاغی (اردبیل)

https://sozumuz1.blogspot.com/2019/06/blog-post_15.html

[28] Pezeşkiyan adındaki -iyan eki, ve soyadlardaki -an/-yan/-iyan ekinin kökeni üzerine

https://sozumuz1.blogspot.com/2024/07/pezeskiyann-soyadndaki-iyan-eki.html

[29] اطلاعیه هیأت سیاسی فرقه دمکرات آذربایجان درباره تحریم فعال نمایش انتخاب رئیس جمهورِ حکومت جنایتکار ولایت فقیه

https://www.akhbar-rooz.com/244686/1403/04/07/

[30] -an, -yan, -iyan soneki Farsçada duruma göre -lar veya -lı anlamındadır. Pezeşkiyan Farsçada Tabiplere mensup demektir. Sonuçta sizde kullanılan -zade gibi kökeni Farsçadır.

4 comments:

  1. Əslən Urmiyadan yox Mahabaddandır.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Atası, anası, bütün sülalesi Urmu şeheri, Yéddi Deyirman Mehellesi, Erebbağı Küçesindendir. Özü ve bacı qardaşları atasının işinden dolayı Savucbulaqda doğulmuşdur.

      Yazıda Urmuda olan qardaşı ve qonuşlarının paylaşdığım Türkçe vidéoya baxın.

      Delete
  2. Türk fraksiyası yaratmaq təşəbbüsü 2016-da olmuşdu amma qəbul edilmədi

    ReplyDelete
    Replies
    1. Türk Nufuslu Bölgeler Fıraksiyonu 2016 ilinde Meclistedki saylavların 40%ını qapsayaraq quruldu. bir il sonra Paniranist meqamların muxalifeti sonucunda qapatıldı.

      Delete