Sozumuz a window opening to the life and heritage of the Turkish nation living in Iran and Türkili (Turkish populated northwest and adjacent provinces in Iran) ----- Sözümüz, İran ve Türkili'de (İran'ın Türk nüfuslu kuzeybatı ve komşu vilayetleri’nde) yaşayan Türk milletinin yaşam ve bırakıtına açılan bir ağızka.
Saturday, June 29, 2019
زنده باد اسپانیایی در آمریکا- مرده باد تورکی در ایران، مناظرهی داوطلبان دموکرات نامزدی ریاست جمهوری در آمریکا
Wednesday, June 26, 2019
قرائت صحیح و کامل عبارت یک سنگ قبر در کلّیهی شیخ صفیالدین اردبیلی، دامقای تورکان قایی و تورکان باستان دوُل - دوُلوُ بر آن، و ریشهشناسی تورکی دوُل-ایلخی-ایلقار
قرائت صحیح و کامل عبارت یک سنگ قبر در کلّیهی شیخ صفیالدین اردبیلی،
دامقای تورکان قایی و تورکان باستان بولقار دوُل - دوُلوُ بر آن، و ریشهشناسی
تورکی دوُل-ایلخی-ایلقار
Erdebilli Şeyh Sefiyeddin’in Külliyesi’nde Bulunan Bir
Mezartaşının ketibesi, Üzerindeki Kayi ve Eski Bulgar Dulo Boyu Damgası, ve
Kökendeş Olan Dul, Yılkı ve Ilgar Kelimelerinin Türkçe Etimolojisi
The Inscription on A Tombstone Found in Erdebilli Şeyh
Sefiyeddin's Complex, The Tamga of The Kayı and The Old Bulgarian Dulo Clan on
It, And the Turkish Etymology of the Cognate Words Dul, Yılkı And Ilgar.
Méhran Baharlı
https://independent.academia.edu/MBaharli
https://sozumuz1.blogspot.com/
https://www.facebook.com/profile.php?id=100016259447627
خلاصه:
در کلّیهی شیخ صفیالدین اردبیلی در اردبیل – آزربایجان – تورکایلی، یک سنگ قبر مرمر وجود دارد که بر آن عبارتی حاوی عنوان تورکی شخص مدفون در آن، پیری بیگ ایناللی ائشیکآغاسیباشی نوشته شده است. بر روی این سنگ قبر همچنین دامغای طائفهی تورک قایی موسس امپراتوری عوثمانلی و طائفهی دولو از تورکان بولقار قدیم نقش بسته است. در این نوشته عبارت روی این سنگ قبر را خواندهام، در بارهی عناوین پیری و ائشیکآغاسی، و طائفهی ایناللی توضیحاتی دادهام. همچنین بر اساس تبدیلات دول ↔ یول ← ییل ↔ ایل ریشهشناسی تورکی کلمات همریشهی «دولو» نام طائفهی حاکم تورکهای بولقار باستان، «ایلخی»، «ایلقار» و «دول دول» را عرضه کردهام.
کلمات کلیدی: کلیهی شیخ صفیالدین، ایناللی، ریشهشناسی تورکی، بؤری، دولو، ایلخی، ایلقار
اؤزهت:
اهردهبیللی شیخ صفیالدیننین تورکایلی، آزهربایجان، اهردهبیل شهههریندهکی یاتیر-کلّیهسینده مهرمهر بیر سینداشی و اونون اوزهرینده گؤمولهن کیشینین آدی و تورکجه عنوانی اولان پیری بهی اینانلی ائشیکآغاسی باشینی ایچهرهن بیر عبارت بولونماقدادیر. سینداشیندا عوثمانلی ایمپاراتورلوغونون قوروجولاری اولان تورک قایی بویونون دامقاسی دا ایشلهنمیشدیر. بو دامقا اهسکی بولقار تورکلهرینین یؤنهتیجی بویو اولان دولو بویونون دامقاسینین تایینیدیر (عینیسیدیر). بو یازیمدا سینداشی اوزهریندهکی یازینی اوخویوپ، اینجهلهدیم. ائشیکآغاسی و پیری عنوانلارینین آچیقلامالارینین یانی سیرا، ایناللی بویو دهیرهسینده (بارهسینده) بیلگیلهر واردیم. آیریجا دول یول ییل ایل دؤنوشوملهرینه دایاناراق دولو (اهسکی بولقار تورکلهرینین یؤنهتیجی بویونون آدی)، ایلخی، ایلقار و دولدول کلیمهلهرینین تورکجه کؤکهنلهمهسینی ده سوندوم.
آچار دئگیلهر: شیخ صفیالدین کلّیهسی، ایناللی، تورکجه کؤکهنلهمه، بؤری، دولو، ایلخی، ایلقار
Özet
Erdebili Şeyh Sefiyeddin'in Türkili, Azerbaycan, Erdebil şehrindeki yatır-külliyesinde mermer bir sin (mezar) taşı, ve üzerinde gömülen kişinin adı ve Türkçe unvanı olan Piri Bey İnallı Eşik Ağasıbaşı'yı içeren bir ibare bulunmaktadır. Sin taşında Osmanlı İmparatorluğu'nun kurucuları olan Türk Kayı boyunun Tamga'sı da işlenmiştir. Bu Tamga, eski Bulgar Türklerinin yönetici boyu olan Dulo boyunun Tamgasının tayınıdır (aynısıdır). Bu yazımda sin taşı üzerindeki kitabeyi okuyup inceledim, Eşik-Ağası ve Piri unvanlarının açıklamalarının yanı sıra İnallı boyu deyresinde (hakkında) bilgiler verdim. Ayrıca, Dul ↔ Yul → Yıl ↔ Il dönüşümlerine dayanarak Dulo (eski Bulgar Türklerinin yönetici boyunun adı), Yılkı, Ilgar ve Düldül kelimelerinin Türkçe kökenlemesini (etimolojisini) de sundum.
Açar sözcükler: Şeyh Sefiyeddin Külliyesi, İnallı, Türkçe kökenleme, Böri, Dulo, Yılkı, Ilgar
Abstract
There is a marble tombstone located in the tomb complex of Sheikh Safiuddin Ardabili in Ardabil, Azerbaijan, Türkili. Inscribed on this tombstone is a phrase containing the name and Turkish title of the person buried there, Piri Beg Inallı Eşik Ağasıbaşı. Additionally, the Tamga of the Turkish Kayı tribe, who were the founders of the Ottoman Empire, is also engraved on the tombstone. This Tamga is the same as the Tamga of the Dulo clan of the old Bulgarian Turks. In this article, I have read and analyzed the inscription on the tombstone, providing explanations for the titles of Eşik-Ağası and Piri, as well as information about the Inallı tribe. Furthermore, I have offered the Turkic etymology for the cognate words of Dulo (the name of the ruling clan of the ancient Bulgar Turks), Yılkı, Ilgar, and Duldul based on Dul ↔ Yul → Yıl ↔ Il transformations.
Keywords: Şeyh Sefiyeddin Külliyesi, İnallı, Turkish etymology, Böri, Dulo, Yılkı, Ilgar
Monday, June 24, 2019
اعتراض نخبگان و روشنفکران اورمیه به حسن روحانی در رابطه با طرح فاشیستی و نژادپرستانهی بسندگی زبان فارسی و تحمیل زبان فارسی به کودکان تورک
ایستانبول بلدیه سئچیملهری
Friday, June 21, 2019
کورسیهای زبان و ادبیات فارسی در تورکیه، یک تهدید امنیتی
کورسیهای زبان و ادبیات فارسی در تورکیه، یک تهدید امنیتی
مئهران باهارلی
TÜRKİYE'DEKİ FARS DİLİ VE EDEBİYATI DEPARTMANLARI, MİLLİ TEHDİTTİRLER.
Türkiye'de
yerel Fars halkı yaşamadığına rağmen, yüzlerce Fars dili ve edebiyatı
departmanı ve bilimsel araştırma merkezi vardır. İran'da nufusun görece
çoğunluğu Türk olmasına rağmen, tek bir Türk dili ve edebiyatı departmanı ve
bilimsel araştırma merkezi yoktur. Bu milli tehdit ve dengesizliye son
verilmelidir.
تورکیه، جمهوری آزربایجان، تورکمنستان و قازاقیستان، حتی دیگر کشورهای تورکیک آسیای میانه، باید تا زمانی که دپارتمانها و کورسیهای زبان و ادبیات تورکی (و تورکمنی و قازاقی و...) در ایران راهاندازی نشدهاند، کورسیهای زبان و ادبیات فارسی در کشورهای خود را تعطیل کنند.
دولت ایران از زبان فارسی به عنوان یک سلاح سیاسی برای مقاصد استعمار داخلی و امپریالیسم منطقهای خود استفاده میکند. دولتهای همسایه هم باید به مسالهی زبان در رابطه با ایران به عنوان یک مسالهی سیاسی نگاه کنند و اصل بنیادین مقابله به مثل را اعمال نمایند.
از آنجائی که در ایران ملل تورکیک تورک، تورکمن و قازاق ساکن هستند، دولت ایران باید کورسیهای دانشگاهی زبان و ادبیات تورکی، تورکمنی و قازاقی را در این کشور تاسیس کند.
تا زمانی که در دانشگاههای ایران کورسیهای زبان تورکی دائر نیست، دولتین آزربایجان و تورکیه؛ تا زمانی که کورسیهای زبان تورکمنی موجود نیست، دولت تورکمنستان؛ و تا زمانی که کورسی زبان قازاقی گشوده نیست، دولت قازاقیستان باید کورسیهای زبان فارسی در کشور خود را تعطیل کنند.
١-بحث راجع به آموزشگاهها و کلاسهای خصوصی زبان تورکی نیست؛ راجع به کورسیهای دانشگاهی و دپارتمانهای آکادمیک دولتی زبان و ادبیات تورکی در ایران است. در تورکیه نزدیک به صد کورسی دانشگاهی زبان و ادبیات فارسی وجود دارد، اما در دانشگاههای ایران حتی یک مرکز معتبر علمی و آکادمیک زبان و ادبیات تورکی وجود ندارد.
٢-نفوذ تورکی در ایران مسالهی دیگری است. موضوع این نوشته عدم تعادل در مسالهی دپارتمانهای زبان و ادبیات به زبانهای فارسی و تورکی به ترتیب در کشورهای تورکیه و ایران است که از زمان عثمانلی و قاجاری وجود دارد. در تمام دارالفنونهای عثمانلی کورسیهای زبان و ادبیات فارسی وجود داشتند، اما در دارالفنون قاجاری کورسی زبان و ادبیات تورکی وجود نداشت (هر چند تورکی در آن تدریس میشد[1]). پس از تاسیس دولت پهلوی و جمهوری تورکیه این عدم تعادل شدت گرفت و در دورهی اسلامیستهای تورکیه به اوج خود رسید. چنانچه امروز در تورکیه نزدیک به صد مرکز دانشگاهی و آکادمیک زبان و ادبیات فارسی وجود دارد، اما در ایران یک مرکز دانشگاهی و آکادمیک معتبر زبان و ادبیات تورکی وجود ندارد. این عدم تعادل یک تهدید ملی و امنیتی برای تورکیه، ایضا جمهوریهای آزربایجان و تورکمنستان و قازاقستان است. زیرا زبان فارسی یک سلاح سیاسی و ابزار استعمار داخلی و امپریالیسم منطقهای دولت ایران و آلتی برای مغزشوئی نخبهگان کشورهای مذکور و تضعیف هویت ملی و حاکمیت ملی و استقلال ملی کشورهای تورکیک است.
٣-در مسائل سیاسی و بخصوص تهدیدهای امنیتی، دولتها موظف به اخذ تدبیر و در این میان استفاده از «حق مقابله به مثل» (Principle Of Reciprocity, Retorsion) هستند. زبان فارسی به همراه شیعهی امامی فارسی یک ابزار سیاسی دولت ایران، بلکه مهمترین آن در پیشبرد اهداف استعمار داخلی و امپریالیسم منطقهای آن دولت است. گسترش زبان و ادبیات فارسی توسط دولت ایران در داخل کشور و افغانستان و تورکیه و جمهوری آزربایجان، یک مسالهی فرهنگی معصومانه نیست. سلاح زبان و ادبیات فارسی را که دولت ایران برای پیشبرد مقاصد استعماری و امپریالیستی خود هر ساله با خرج صدها میلیون دولار و با حمایت همهجانبهی صدها نهاد و موسسه و وزارتخانه و خانهی فرهنگ و ... بکار میبرد، نفوذ زبان و فرهنگ تلقی کردن، در بهترین حالتها سادهلوحی محض است. به دلیل همین سادهلوحی است که دهها میلیون تن تورک در ایران به زبان فارسی مینویسند و مانند فارس میاندیشند، همین سادهلوحي آمیخته با مانقورتیسم - گؤزقامانیسم بود که باعث شد رهبران تورک مشروطیت، زبان فارسی را زبان رسمی خود اعلام کنند و دموکراتهای آزربایجان تبریز – آزادی سِتان در حرکتی خائنانه مدارس تورک و تدریس به تورکی را ممنوع سازند....
٤-مسالهی زبان فارسی - در حالی که تورکی ادبی و مکتوب و معیار در ایران عملا ممنوع است و هیچ مرکز آکادمیک و یا نهاد متولی علمی ندارد - تنها چیزی که نیست مسالهی فرهنگی بودن است .... از این منظر، کورسیهای بی شمار زبان و ادبیات فارسی بدون وجود کورسیهای زبان و ادبیات تورکی مشابه آنها در ایران، سهل است، بلکه حتی وجود یک کلمهی فارسی در زبان تورکی تورکیه و جمهوری آزربایجان و دیگر زبانهای تورکیک، سم مهلک و سلاح کشنده برای هویت ملی و استقلال ملی آنها است.
٥- بنا به «ادگار بلوشه» (Gabriel-Joseph Edgard Blochet) شرقشناس فرانسوی و مورخ دین و هنر، در زبان فارسی نزدیک به بیست هزار کلمهی تورکی و تورکیسم وجود دارد. بسیاری از نمونههای کلاسیک ادبیات قدیم تاجیکی و مودرن فارسی را تورکان آفریدهاند. بنا به «تادئوش کووالسکی» (Tadeusz Jan Kowalski) شرقشناس و عربولوق، تورکولوق، ایرانولوق لهستانی، رباعی تاجیکی - دری از تورکان گرفته شده است؛ فرهنگ و شیعی امامی مذهب فعلی – دین ملی فارسها، دولتمداری اقلا در تاریخ هزار و دویست سال گذشتهی ایران، انقلاب مشروطیت و حتی مفهوم ملت مودرن ایران و میهن ایران با مرزها و پرچم کنونی ... منحصرا و یا به درجهی مهمی در ارتباط با و محصول تورکان است. اکثریت نسبی جمعیت ایران تورک و اکثر همسایهگان ایران کشورهای تورکیک هستند (تورکیه و آزربایجان و تورکمنستان. همچنین افغانستان و عراق که در آنها جمعیتهای قابل ملاحظهی تورک و تورکیک وجود دارد) ... یعنی آن که بدون عنصر تورک، میراث زبانی و ادبی و سیاسی و فرهنگی و مذهبی فارسی - ایران را دشوار بتوان تصور کرد و آموخت.
با این همه در ایران حتی یک مرکز آکادمیک معتبر دانشگاهی برای زبان تورکی (چه برسد به تاریخ و فرهنگ و ... تورک) وجود ندارد. اگر دولت تورکیه به صرف تسهیل امر یاد گرفتن میراث کلاسیک تورکی عثمانلی، دهها کورسی دانشگاهی زبان و ادبیات فارسی دایر کرده، دولت ایران به دهها دلیل دیگر باید صدها کورسی دانشگاهی زبان و ادبیات تورکی دائر میکرد، اما نکرده است. چرا که مساله، مسالهی فرهنگی صرف و یاد گرفتن میراث کلاسیک نیست. مساله، تورکستیزی و تورکهراسی و تورکگریزی موجود در ذات هویت ملی ایران، تلاش برای نامرئی و ناموجود کردن عنصر تورک از تاریخ و جوغرافیای ایران است ....
برای مطالعهی بیشتر:
عشق يک طرفهی تورکيه به ايران فارسی-پارسی
https://sozumuz1.blogspot.com/2018/04/blog-post_17.html
گشایش کورسی زبان و ادبیات تورکی در دانشگاه تبریز توسط
رئیس جمهور تورکیه احمد نجدت سزر
https://sozumuz1.blogspot.com/2023/06/blog-post_48.html
کورسیهای زبان و ادبیات فارسی در تورکیه، یک
تهدید امنیتی
https://sozumuz1.blogspot.com/2019/06/blog-post_21.html
[1] تدريس زبان تورکی در
مدرسهی دارالفنون ناصرالدين شاه قاجار، نخستين دانشگاه در تاريخ مودرن ايران
Monday, June 17, 2019
ELİNİN KÖRÜ!ائلینین کۆرۆ
Saturday, June 15, 2019
ریشهشناسی نامهای تورکی ساوجبلاغ – ساووج بولاق و ساوجی (مریوان)، سوجه (نقده)، سوجهبلاغی (تیکانتپه-سایینقالا) و ساوجبلاغی (اردبیل)
ریشهشناسی نامهای تورکی ساوجبلاغ
– ساووج بولاق
و
ساوجی (مریوان)، سوجه (نقده)، سوجهبلاغی
(تیکانتپه-سایینقالا) و ساوجبلاغی (اردبیل)
مئهران باهارلی
امروز اقلا هشت نام جوغرافیایی «ساوجبلاغ» در تورکایلی و نامهای مرتبط «ساج چای» (زنجان، بین تاکستان و آوج)، «سوجیق» (شمال گلیداغ، تورکمن صحرا)، و احتمالا «سوجه» (در شمال نقده، آزربایجان غربی) وجود دارد. در این مقاله (مرکب از سه بخش) نشان دادهام که ریشهشناسی این نام به شکل «ساووق (سویوق) بولاق» به معنی چشمهی سرد و خنک، یک ریشهسازی مردمی و نادرست است. بلکه قدیمیترین فورم این نام «سوجیق - سوجی بولاق» بوده که به مرور زمان جای خود را به «ساووج بولاق» داده است. در این نامها سوجیق – سوجی - ساوج به معنی شیرین و مطبوع و گوارا، به عنوان صف بولاق و یا چشمه است. بعدها و به موازات ورود کلمات فارسی و عربی به زبان تورکی، فورمهای جدیدتر «شیرین بولاغ»، «شیرین پینار»، «شکر بولاغ»، «شکر پینار» .... باز همه به معنی چشمهی دارای آب گوارا جای فورم قدیمی «ساوجبلاغ - ساووچ بولاق» را گرفته است. همچنین مطرح کردهام که کلمات ساوجی – سوجه - ساوج در نامهای قریهی «ساوجی» (در مریوان)، «سوجه» (در نقده)، «سوجهبلاغی» (در شمال تیکانتپه - سایینقالا) و «ساوجبلاغی» (در اردبیل) همه در تورکایلی، احتمالا بی ارتباط با ساووج به معنی شیرین و مطبوع، بلکه به یکی از معانی هدایت کنندهی آب آسیاب، محافظ دشت، گذرگاه تنگ و پل کوچک است.
بخش اول:
ساوجبلاغ (ساوُجبُلاغ، ساوج بلاغ، ساج چای، ...)
تقریبا همهی اماکن جوغرافیایی با نام «ساوجبلاغ» (ساوُجبُلاغ، ساوج بلاغ،...) و نامهای مرتبط «ساج چای» و «سوجه» در تورکایلی ویا منطقهی ملی تورک در شمال غرب ایران واقع شدهاند[1]. اینها عبارتند از:
-شهر
و شهرستان ساوجبلاغ در استان البورز (در شمال نظرآباد)، از شمال محدود به طالقان و کوههای فشند و از مشرق به ارنگه و غار و از
جنوب به شهریار و از مغرب به قزوین. دولت ایران در صدد تغییر نام تورکی این شهر و
شهرستان است[2]؛
-روستای
کوچک ساوجبلاغ در دهستان گرم بخش ترک شهرستان میانه، استان آزربایجان
شرقی؛
-
روستای ساوجبلاغ در غرب شهرستان پیشگین (مشکین شهر)، دهستان
شعبان، بخش مرکزی شهرستان خیاو بین کیوی و میانه در استان آزربایجان شرقی؛
- یک دره بنام «ساوجبلاغ درّهسی» در استان زنجان در شرق
آچاچی؛
-یک
رود بنام ساوجبلاغ چای در شرق نقده در استان آزربایجان غربی؛
-ساوجبلاغ، روستایی در استان اردبیل، شهرستان اردبیل،
بخش مرکزی، دهستان ارشق شرقی؛
- ساوجبلاغ (بوئین زهرا)، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان
بوئین زهرا در استان قزوین؛
-شهر
و شهرستان قبلا تورکنشین و اکنون کوردنشین شدهی ساوجبلاغ در ناحیهی
موکری استان آزربایجان غربی، نام این هر دو در دورهی پهلوی به مهاباد فارسی تغییر داده شده است (نگاه کنید به بخش سوم این مقاله). تلفظ اسم ساوجبلاغ در
کوردی محلی «سابلاغ» است؛
-
«ساج چای» در زنجان، بین تاکستان و آوج («ساج» در این نام، «ساوج» موجود در
ساوجبلاغ است)؛
-...
ریشهشناسی نادرست بر اساس ساووق
عدهای بخش ساوج در نام ساوجبلاغ را محرف ساووق (Savuq) به معنی سرد و خنک و معادل کلمهی «سویوق» در تورکی معاصر گمان میکنند. در حالی که در متون قدیمی قبل از قرن هفده، از جمله در کتاب «نزهه القلوب» تالیف حمدالله مستوفی در سال ۱۳۳۹ میلادی به دورهی دولت موغول -تورک ایلخانلی، نام ساوجبلاغ با حرف «ج»، و نه با «ق» نوشته شده است.
فورم ساوقبلاق و گونههای آن، به موازات فراموش شدن فورم اصلی و اولیهی این نام (سوجی بولاق، ساووج بولاق، ...) دو قرن و نیم بعد ظاهر شده است. به عنوان نمونه «احسن التواریخ روملو» تالیف ١٥٧٧ میلادی در دورهی قیزیلباشیه؛ «اکبرنامه»؛ «عالمآرای نادری» محمدکاظم مروی در دوران افشاریه و زندیه، .... البته اگر اشتباه ناسخین و ناشرین نباشد، فورم «ساوقبلاغ» «ساوخبلاغ» را به کار بردهاند[3]. در دورهی معاصر احمد کسروی در کتاب «نامهای دیهها و شهرهای ایران» این ریشهشناسی نادرست را تائید کرده است. بعضی از فعالین سیاسی آزربایجانگرای ناآشنا با ریشهشناسی تورکی و جوغرافیای جهان تورکیک، که با سائقههای سیاسی و به طور سیستماتیک نامهای تاریخی نامفهوم برایشان را به نامهای جدید جعلی عوض میکنند، نام قدیمی تورکی ساوجبلاغ هم را به سویوق بولاق تغییر میدهند.
حال آن که اینها، ریشهشناسیهایی مردمی، عامیانه و به دلائل تاریخی و فونتیک و مورفولوژیک متعدد نادرست هستند:
-مردم محلی تورک در ساوجبلاغ کرج، این نام را به صورت «ساوشبلاغ» تلفظ میکنند. صورت ساووش نشان میدهد که فورم اولیهی آن ساووچ بوده است. اگر فورم اولیهی این نام ساووق بود، میبایست تلفظ لهجهای آن به صورت ساووخ و یا سویوخ باشد. تبدیل «ج» - «چ» پایانی کلمات در تلفظ لهجهای به حرف «ش» و یا بر عکس، قاعدهای معمول است. مانند تبدیل ساچ ← ساش (گیسو)، اوچ ← اوش (سه)، ساغداش – ساغدوش ← ساغدیچ ... این پدیده بعضی اوقات در اول و داخل کلمه هم دیده میشود: شوربا ← چوربا، یاخشی ← یاخچی، ...
- در زبان تورکی، حادثهی قانونمند تبدیل قاف (Q) به جیم (C) وجود ندارد.
- در لهجههای تورکمانی معاصر، فورم «ساغوق» به معنی سرد اغلب با تبدیل غ به ی مبدل به «سویوق» میشود و نه «ساووق».