علییف و قرارداد امضاء شده
بر اساس معلومات فعلی (که ممکن است تغییر، تصحیح و یا تکمیل شوند):
تورکیه صرفا در مرکز مشاهده حضور خواهد داشت، قوای حافظ صلح منحصرا مرکب از روس‌ها خواهد بود، مرکز مشاهده در خارج اراضی قاراباغ تاسیس خواهد شد.
علییف مایل به امضای این قرارداد- که مانع از سقوط خان‌کندی شد؛ ٦٠ درصد قراباغ را به روس‌ها و در نتیجه به ارمنی‌ها تسلیم؛ و از ورود دولت و ارتش آزربایجان به آن جلوگیری کرد- نبود. اما اردوغان به دلایلی (بده و بستانی متقابل با روسیه در سوریه و لیبی؟)؛ و چاووش‌اوغلو، آکار، فیدان و دیگر مقامات بلندپایه‌ی تورکیه با رفتن به باکو، علییف را به امضای قراردادی که نمی‌خواست، قانع کردند (بعضی آنالیست‌ها، سناریوئی تماما بر عکس این نوشته را مطرح می‌کنند. بنا به آن‌ها، علییف این قرارداد را بدون استشاره با تورکیه شخصا و به تصمیم خود و با عجله امضا کرده است).
در حالیکه این قرارداد در ضدیت با آنچه علییف تا روز قبل از امضای آن مصرا بر زبان می‌آورد بود: مخالفت با استقرار نیروی صلح‌بان در داخل آزربایجان، مخالفت با اوتونومی سیاسی و نظامی برای قراباغ، مخالفت با بازگشت به اصول مبنایی مصوبه‌ی گروه مینسک به دلیل تغییر استاتوس و واقعیت‌های میدانی توسط ارتش آزربایجان، نفی وجود خط تماس-خط جبهه، لزوم برقراری حاکمیت کامل دولت و ورود ارتش آزربایجان به تمام اراضي اشغالی شامل قراباغ، ...
دلیل اعلام ناگهانی توافق با قرارداد در حالیکه مذاکرات در باره‌ی مفاد آن ادامه داشت، ساقط کردن هلیکوپتر روس در اراضی ارمنستان توسط ارتش آزربایجان تحت شرایطی مشکوک بود که باعث ایجاد پانیک در رهبریت آزربایجان از بیم بی اساس عکس العمل نظامی روسیه و یا داخل شدن او به جنگ بود. (عده‌ای حتی مطرح کرده‌اند که ساقط کردن هلیکوپتر روس در اراضی ارمنستان، کار عوامل روس در ارتش ازربایجان بود که می‌خواستند آزربایجان را مجبور به امضای قرارداد بکنند....).
و اما خوش‌بینی اردوغان در باره‌ی این قرارداد، هدف جذاب و مثبت نشان دادن آن را دنبال می‌کند. در حالیکه این قرارداد – با وضعیت فعلی‌اش- جمهوری قلابی آرتساخ را که در حال نابودی کامل و حذف شدن از روی زمین بود، نجات داد؛ آن را ماندگار ساخت و زمینه‌ی الحاق آتی آن به ارمنستان را فراهم نمود
الهام علییف در مقطع فعلی به عنوان یک سیاست‌مدار و دیپلومات، رهبر کشور، فرمانده‌ی ارتش آزربایجان و جنگ دوم قاراباغ، به جز امضای قرارداد اخیر، و در مقیاس تاریخی در امر ایجاد ارتش ملی و مودرن آزربایجان، سیاست خارجی فوق العاده متعادل و عقلانی و دوراندیش؛ کاملا موفق، کارآ و ملی، با درایت و ماهرانه عمل کرده است. وی عموما از برخوردهای جدلی اجتناب کرده و احساساتی عمل نمی‌کند؛ احساساتش را هم در صورت لزوم، با خونسردی استتار می‌کند.
No comments:
Post a Comment