سهم فرانسه در رنج و مصیبت تورک‌ها و ارمنی‌ها
تاریخ
فرانسه، هم در اوروپا و هم در آفریقا، تاریخ کشوری با پرونده‌ای سیاه است.
by Mehran Baharli on Saturday, January 28, 2012 at 6:14pm
مساله‌ای که در تبلیغات و ادبیات سیاسی ارمنی و دول اوروپایی-استعمارگر-دارای ذهنیت صلیبی حامی ارمنستان و به دروغ به نام «نسل‌کشی ارمنی» معرفی و معروف شده است، در ادبیات سیاسی تورک و در عالم واقع و علم «تهجیر ارمنی» نام دارد. کلمه‌ی عربی تهجیر به معنی جابجا کردن، هجرت دادن، کوچاندن است. به منظور آشنائی با این مفهوم و واقعیات تاریخی، حفظ اصطلاح سیاسی-تاریخی «تهجیر ارمنی» بجاست.
تهجیر ارمنی یک تدبیر ناشی از ضرورت‌های نظامی بود که دولت عثمانلی در سال‌های جنگ جهانی اول بدان متوسل شد. عامل اصلی در ظهور این ضرورت نظامی، شورش‌ها و خراب‌کاری‌های پایان‌ناپذیر کومیته‌های تروریستی و باندهای اشقیای ارمنی، و ارمنیانی بود که با پیوستن به ارتش روسیه و مخصوصا ارتش فرانسه در صف این ارتش‌های اشغال‌گر و با یونیفورم آن‌ها بر علیه دولت متبوع خود عثمانلی می‌جنگیدند و در سرتاسر آناتولی مرتکب قتل عام‌های بی شمار مردم مظلوم غیر نظامی و بی دفاع تورک و کورد و عرب و یهودی-موسوی و دیگر جنایات جنگی می‌شدند.
نوشته‌ی زیر، در باره‌ی نقش منفی تعیین کننده‌ی فرانسه در مجبور ساختن عثمانلی به اتخاذ تدبیر تهجیر ارمنی است.
سهم فرانسه در رنج و مصیبت تورک‌ها و ارمنی‌ها
فیکره‌ت بیلا[1]
ترجمه از تورکی: مئهران باهارلی
مجلس سنای فرانسه قانونی را تصویب نمود که بنا به آن، ابراز این عقیده که «ارمنی‌ها در معرض نسل‌کشی قرار نگرفته‌اند» جرم شناخته خواهد شد. بدین ترتیب سارکوزی رئیس جمهور فعلی، در سرمایه‌گذاری برای انتخابات آتی ریاست جمهوری در این کشور، فرانسه را به کشوری که در آن آزادی اندیشه وجود ندارد تبدیل نمود. اگر می‌شد که با تصویب قانون تاریخ نوشت، هر کشور برای خود یک کتاب «تاریخ دنیا» می‌نوشت. اما تاریخ با قانون ساخته نمی‌شود.
فرانسه‌ی معصوم!
به فرانسه‌ای که تورکیه را متهم به نسل‌کشی می‌کند نگاهی بیافکنیم. تاریخ فرانسه، هم در اوروپا و هم در آفریقا، تاریخ کشوری با سوء سابقه و پرونده‌ای سیاه است. فرانسه نخست می‌باید به تاریخ خود نظری بیافکند، روی خود را در آیینه ببیند!
حتی اگر دیگر جرائم و جنایات فرانسه در تاریخ را به کناری نهیم و فقط به موضوعی که امروز با تمسک به آن سعی در محکوم نمودن تورکیه دارد- یعنی« تهجیر ارمنی»- متمرکز شویم، در این موضوع نیز فرانسه دارای مسئولیت‌های بسیار جدی است.
از فرانسه می باید این سوالات را پرسید:
-سربازان فرانسه، زمانی
که شهر آدانا را به اشغال در می‌آورد چه کسانی بودند؟
-آیا برای اشغال کردن شهر
[شانلی] اورفا، فرانسه نیروهای ارمنی با یونیفورم ارتش فرانسه را بکار برد؟
-حین اشغال شهر [غازی] آنتئپ، سربازان ارتش فرانسه از چه کسانی تشکیل می‌شد؟
جواب همه‌ی این سوالات در تاریخ ثبت شده است: سربازان ارمنی ارتش فرانسه.
البته
در اینجا می‌بایست مورد کشتارها و قتل عام‌های اهالی روستاهای تورک [توسط سربازان
ارمنی ارتش فرانسه] را نیز سوال کرد ...
علل تهجیر:
تکیه‌گاه اساسی کسانی که امروز برای معرفی تورکیه به عنوان نسل‌کش تلاش می‌کنند، مسئله‌ی «تهجیر ارمنی» است. حال آنکه تهجیر، «نسل‌کشی» نیست. برای آنکه حادثه‌ای به عنوان نسل‌کشی توصیف شود، معیارهائی وجود دارند. حادثه‌ی تهجیر ارامنه علاوه بر آن که دارای هیچ کدام از این معیارها نیست، در صورتی که علل این حادثه به دقت بررسی شوند، در پشت ماجرا فرانسه هم ظاهر خواهد شد.
همانگونه که «اولوچ گورکان» در آخرین کتاب خود بنام «روایت کردن مساله‌ی ارمنی»[2] با ارائه‌ی مدارک و اسناد مربوطه نشان می‌دهد: «یکی از دلائل عمده‌ی تدبیر تهجیر ارامنه در شرایط جنگ جهانی اول، شورش‌های مسلحانه‌ی ارامنه‌ی عثمانلی و ملحق شدن آن‌ها به نیروهای ارتش روسیه‌ی تزاری که اراضی عثمانلی را به اشغال خود درآورده بودند و جنگیدن‌شان در صف روسیه بر علیه دولت تابعه‌ی خود عثمانلی است. این دلیل نیز به موجب پروتوکل شماره‌ی دو مورخه‌ی ١٩٧٧ الحاقی به عهدنامه‌ی ژنو به تاریخ ١٩٤٩، یکی از تکیه‌گاه‌های قابل قبول برای تهجیر و در شمار «ضرورت‌های نظامی» می‌باشد».
به خواندن گورکان ادامه دهیم:
«آنچه که برنارد لویس (Bernard Lewis) آن‌ها را «دلایل مشروع» می شمارد همین است. لویس، در ارزیابی دیگری برای روزنامه‌ی لوموند (Le Monde) موضوع را اینچنین تشریح می‌کند: «این امر که تدبیر تهجیر متکی به دلائلی مشروع بوده، قابل انکار نیست. طبق آنچه برخی از گزارشات میسیونرهای آمریکائی آشکار ساخته‌اند، قبل از تدبیر تهجیر نیز، ارمنیان در روستاهائی که به اشغال خود در آورده بودند مرتکب جنایات و وحشی‌گری‌ها شده بودند. آن‌ها به روسیه که اراضی عثمانلی را به اشغال خود در آورده بود به چشم رهائی‌بخش خویش می‌نگریستند. به همین علت نیز ارمنیان نه تنها از نیروهای اشغال‌گر روسیه حمایت کردند، بلکه در صف آن‌ها و بر علیه عثمانلی جنگیدند. این وضعیت، دولت عثمانلی را به حل معضل مذکور به طریقی که قبلا نیز از آن استفاده کرده بود، یعنی استفاده از تدبیر «تهجیر» سوق داد. اما هیچ دلیل جدی در باره‌ی اینکه دولت عثمانلی برای نابود ساختن ملت ارمنی، تصمیم و یا طرحی داشته است وجود ندارد».
ارمنیان سرباز فرانسه
ادامه دهیم:
«این مساله که اکثریت نیروهای اشغال‌گر فرانسه را ارمنیان تشکیل می‌داد، به صورتی جدی موجب ناراحتی دولت عثمانلی شد. وزیر خارجه رشید پاشا نامه‌ای به آمیرال آمئت، کومیسر عالی فرانسه در استانبول نوشته و در آن خاطرنشان کرد که تشکیل شدن نیروهای اشغال‌گر فرانسه در آدانا صرفا از سربازان ارمنی شهروند عثمانلی، می‌تواند باعث ایجاد حوادث ناگواری شود. به همین سبب نیز او خارج ساختن فوری سربازان ارمنی از منطقه‌ی مذکور را خواستار شد».
فرانسه مانند شهر آدانا، هنگام اشغال شهرهای [شانلی] اورفا و [غازی] آنتئپ هم ارمنی‌ها را بکار برده است. در همین روند، کشتارها و قتل عام‌های انجام شده در منطقه‌ی مذکور توسط ارمنیان تبعه‌ی عثمانلی که وابسته به ارتش فرانسه بودند هم با مدارک و اسناد، معلوم است.
تهجیر، حادثه‌ای تلخ است. سوء استفاده از این حادثه‌ی تلخ برای متهم کردن تورک‌ها به نسل‌کشی، نیرنگ و فریبی است که تاریخ آنرا تکذیب می‌کند؛ بی احترامی به رنج‌هایی است که هم تورک‌ها و هم ارمنی‌ها متحمل آن شده‌اند.
برای مطالعه‌ی بیشتر:
باید از حرکات سیاسی-ملی خواهان
جدائی-استقلال از فرانسه حمایت همه‌‌جانبه کرد
https://sozumuz1.blogspot.com/2020/09/blog-post_12.html
در فرانسه کتاب درسی دبیرستانی،
شهرها و مناطق تورک آزربایجان غربی را به عنوان کوردستان نشان می‌دهد.
http://sozumuz1.blogspot.com/2020/09/blog-post_7.html
جمهوری آزربایجان باید به طور رسمی
خواستار اخراج فرانسه از گروه مینسک شود.
https://sozumuz1.blogspot.com/2020/09/blog-post_5.html
سهم
فرانسه در رنج و مصیبت تورک‌ها و ارمنی‌ها
FRANSA'NIN
CEZAYİR SOYKIRIMI - SANSÜRSÜZ !
https://www.youtube.com/watch?v=axiphsn4lZU
Fransa'nın
Cezayir ve Ruanda'daki soykırım tarihçesi
Французы наводят "конституционный порядок" в
Алжире. ( 65 фото ) 18 +
No comments:
Post a Comment